Παροδικότητα | |||
| • | Τα πάντα ρέει και ουδέν μένει. Ηράκλειτος άρεσε σε 1357 | ||
| • | Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος. Ήλθες, είδες, απήλθες. Δημόκριτος άρεσε σε 849 | ||
| • | Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.
Σοφοκλής άρεσε σε 243 | ||
| • | Μη ως μύρια μέλλων έτη ζην. Το χρεών επήρτηται. Έως ζης, έως έξεστιν, αγαθός γενού.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 178 | ||
| • | Βραχύβιον και ο επαινών και ο επαινούμενος και ο μνημονεύων και ο μνημονευόμενος.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 121 | ||
| • | Θνητών όλβιος εις το τέλος ουδείς.
Ευριπίδης άρεσε σε 117 | ||
| • | Εφήμερα σώματα και χρήματα. Θουκυδίδης άρεσε σε 97 | ||
| • | Ουκ αεί θέρος εσσείται, ποιείσθε καλιάς.
Ησίοδος άρεσε σε 74 | ||
| • | Πολλοίσι υποδέξας όλβον ο θεός προρρίζους ανέτρεψε.
Σόλων άρεσε σε 67 | ||
| • | Αεί τι καινόν ημέρα παιδεύεται.
Ευριπίδης άρεσε σε 65 | ||
| • | Κάλλος περιμάχητον μεν αλλ’ ολιγοχρόνιον.
Πλούταρχος άρεσε σε 57 | ||
| • | Άνθρωπος εν ευφρόνῃ φάος άπτεται εαυτώ αποσβεσθείς.
Ηράκλειτος άρεσε σε 49 | ||
| • | Ανάσχου πάσχων. Δρων γαρ έχαιρες.
Ευριπίδης άρεσε σε 48 | ||
| • | Ουδέν εν ανθρώποισι μένει χρήμα έμπεδον αιεί.
Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 42 | ||
| • | Καιρός ανάγει και καιρός αύ κατάγει.
Αίσωπος άρεσε σε 38 | ||
| • | Καιρών μεταβολήν πάντοτε χρη σε σκοπείν. Μένανδρος άρεσε σε 30 | ||
| • | Κοινά πάθη πάντων· ο βίος τροχός· άστατος όλβος.
Φωκυλίδης άρεσε σε 25 | ||
| • | Φευ, τα των ευδαιμονούντων ως τάχιστα στρέφει θεός.
Ευριπίδης άρεσε σε 24 | ||
| • | Τροχός τα ανθρώπινα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 20 | ||
| • | Την ανθρωπηίην ων επιστάμενος ευδαιμονίην ουδαμά εν τωυτώ μένουσαν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 17 | ||
| • | Υπόπτερος δ’ ο πλούτος.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 13 | ||
| • | Αδώνιδος κήποι. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για εφήμερες απολαύσεις) άρεσε σε 13 | ||
| • | Ο μέγας όλβος ού μόνιμος εν βροτοίς.
Ευριπίδης άρεσε σε 13 | ||
| • | Όλος ο βίος ελλύχνιον.
Αρχαιοελληνική παροιμία (για το μυστήριο και το εφήμερο της ζωής —το λυχνάρι καίει για λίγο ενώ γύρω του είναι σκοτάδι) άρεσε σε 12 | ||
| • | Χαρτοίσίν τε χαίρε και κακοίσιν ασχάλα μη λίην, γίνωσκε δ’ οίος ρυσμός ανθρώπους έχει.
Αρχίλοχος άρεσε σε 10 | ||
| • | Πολλάς γ’ ο δαίμων του βίου μεταστάσεις έδωκεν ημίν μεταβολάς τε της τύχης.
Ευριπίδης άρεσε σε 6 | ||
| • | Ούτως εστίν ο κόσμος αστάθμητος και ο βίος των ανθρώπων ως παιγνίδι· και ούτως στρέφει τας υποθέσεις ο τροχός άνω και κάτω και κυλίει αυτάς και κλώθει ως θέλει. Γεώργιος Αμαρτωλός (αναφερόμενος στον Κωνσταντίνο Θ’ Μονομάχο) άρεσε σε 5 |
Παρόν | |||
| • | Ευ σοι το μέλλον έξει, αν το παρόν ευ τιθής.
Ισοκράτης άρεσε σε 130 | ||
| • | Το νυν εστι μεσότης τις. Αριστοτέλης άρεσε σε 125 | ||
| • | Το παρόν ευ ποιείν.
Πιττακός ο Μυτιληναίος (απάντηση στην ερώτηση «τι άριστον;») άρεσε σε 69 | ||
| • | Το σήμερον μέλει μοι· Το δ’ αύριον τις οίδεν; Ανακρέων (Παλατινή Ανθολογία, ΧΙ 47) άρεσε σε 30 | ||
| • | Επί τοις παρούσι τον βίον διάπλεκε.
Αρχαίο ρητό από ανώνυμη πηγή άρεσε σε 14 |
Κατάλληλος Χρόνος | |||
| • | Οι καιροί ου μενετοί.
Θουκυδίδης άρεσε σε 551 | ||
| • | Έσσετ’ ήμαρ.
Όμηρος άρεσε σε 230 | ||
| • | Ως μέγα το μικρόν εστιν εν καιρώ δοθέν.
Μένανδρος άρεσε σε 90 | ||
| • | Καιρός επί πάσιν άριστος.
Θέογνις άρεσε σε 76 | ||
| • | Σφραγίζου τους μεν λόγους σιγή, την δε σιγήν καιρώ.
Σόλων άρεσε σε 66 | ||
| • | Το ρόδον ακμάζει βαιόν χρόνον· ήν δε παρέλθει ζητών ευρήσεις ου ρόδον, αλλά βάτον.
Ανώνυμο αρχαίο ρητό άρεσε σε 49 | ||
| • | Χρόνος εστίν εν ώ καιρός, και καιρός εν ώ χρόνος ου πολύς.
Ιπποκράτης άρεσε σε 47 | ||
| • | Ούπω καιρός… Ουκέτι καιρός.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 46 | ||
| • | Άπαντα καιρώ χάριν έχει τρυγώμενα.
Μένανδρος άρεσε σε 44 | ||
| • | Γέλως άκαιρος εν βροτοίς δεινόν κακόν.
Μένανδρος άρεσε σε 43 | ||
| • | Μήτε τριηκόντων ετέων μάλα πολλ᾽ απολείπων μητ᾽ επιθείς μάλα πολλά· γάμος δε τοι ώριος ούτος.
Ησίοδος άρεσε σε 39 | ||
| • | Ύστερον πρότερον. Κικέρων (όταν αυτό που κανονικά έπεται, προηγείται —τη φράση χρησιμοποίησε ο Κ. στα Ελληνικά ως προερχόμενη από τον Όμηρο, όπου όμως δεν υπάρχει αυτούσια) άρεσε σε 37 | ||
| • | Μέτρα φυλάσσεσθαι· καιρός δ᾽ επί πάσιν άριστος.
Ησίοδος άρεσε σε 36 | ||
| • | Μικραί χάριτες εν καιρώ μέγισται τοις λαμβάνουσι.
Δημόκριτος άρεσε σε 33 | ||
| • | Αποκρίνου εν καιρώ.
Περίανδρος άρεσε σε 23 | ||
| • | Έτος φέρει ούτις άρουρα.
Θεόφραστος άρεσε σε 22 | ||
| • | Έχει κίνδυνον η ακαιρία μέγαν. Πλούταρχος άρεσε σε 18 | ||
| • | Φειδώ τοι χρηστή, εν καιρώ δε και δαπάνη
Δημόκριτος άρεσε σε 18 | ||
| • | Παν μοι συναρμόζει ό σοι ευάρμοστόν εστιν, ω κόσμε˙ ουδέν μοι πρόωρον ουδέ όψιμον ό σοί εύκαιρον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 3 | ||
| • | Ο αυτός προς τινα των μαθητών αυτού έφη: «εὰν καιρόν ζητής προς φιλοσοφίαν, καιρόν ουχ έξεις.» |
Χρόνος | |||
| • | Ο χρόνος άπαντα τοίσιν ύστερον φράσει. Λάλος γαρ ούτος ουκ ερωτώσιν λέγει.
Ευριπίδης άρεσε σε 681 | ||
| • | Βραχύς αιών.
Ευριπίδης άρεσε σε 293 | ||
| • | Πάντα εκκαλύπτων ο χρόνος εις το φως άγει.
Σοφοκλής άρεσε σε 221 | ||
| • | Χρόνος παις εστι παίζων πεττεύων. Παιδός η βασιλεία.
Ηράκλειτος άρεσε σε 186 | ||
| • | Χρόνου φείδου. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 181 | ||
| • | Χρόνου γαρ εις τα πράγματα εάν λάβης, άπαντα λήξει και κατασταλήσεται. Απολλόδωρος άρεσε σε 138 | ||
| • | Σοφώτατον χρόνος· ανευρίσκει γαρ πάντα. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 105 | ||
| • | Πάντων των αναγκαίων κακών ιατρός χρόνος εστίν. Μένανδρος άρεσε σε 102 | ||
| • | Χρόνος ο πάντων πρόγονος. Πίνδαρος άρεσε σε 79 | ||
| • | Νόημα ή μέτρον τον χρόνον, ουχ υπόστασιν.
Αντιφών ο Ραμνούσιος άρεσε σε 74 | ||
| • | Μη πίστευε χρόνω. Περίανδρος άρεσε σε 48 | ||
| • | Σοφόν λέγουσι τον χρόνον πεφυκέναι.
Αγάθων άρεσε σε 47 | ||
| • | Εκδιδάσκει πάνθ’ ο γηράσκων χρόνος. Αισχύλος άρεσε σε 43 | ||
| • | Ρέων ο χρόνος ακάθεκτα και αεί τι κινούμενος παρασύρει και παραφέρει πάντα τα εν γενέσει και ες βυθόν αφανείας καταποντοί όπου μεν ουκ άξια λόγου πράγματα, όπου δε μεγάλα τε και άξια μνήμης, και τα τε άδηλα φύων κατα την τραγωδίαν και τα φανέντα αποκρυπτόμενος. Άννα Κομνηνή (η πρώτη φράση από την «Αλεξιάδα») άρεσε σε 35 | ||
| • | Χρόνος καθαίρει πάντα γηράσκων ομού.
Αισχύλος άρεσε σε 34 | ||
| • | Χρόνος οξύς οδόντας. Και πάντα σμύχει και βιαιότατα.
Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 33 | ||
| • | Συνεχές τε πολυτελές ανάλωμα είναι τον χρόνον. Θεόφραστος άρεσε σε 18 |
Διάρκεια | |||
| • | Μέτρον βίου το καλόν, ου το του χρόνου μήκος.
Πλούταρχος άρεσε σε 431 | ||
| • | Τον βίον μη, τω χρόνω βραχύν όντα, πράγμασιν κακοίς μακρόν ποιείν.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 213 | ||
| • | Βραχύς ο βίος ανθρώπω εύ πράσσοντι, δυστυχούντι δε μακρός. Απολλώνιος ο Τυανεύς άρεσε σε 105 |
Παρελθόν | |||
| • | Μόνου γαρ αυτού και θεός στερίσκεται, αγένητα ποιείν άσσ’ αν ή πεπραγμένα.
Αγάθων άρεσε σε 65 |
Παλαιότητα | |||
| • | Αι παροιμίαι παλαιάς εισίν φιλοσοφίας εγκαταλείμματα, περισωθέντα διά συντομίαν και δεξιότητα. Αριστοτέλης άρεσε σε 53 | ||
| • | Τοις μεν νόμοις, παλαιοίς χρώ, τοις δ’ όψοις, προσφάτοις.
Περίανδρος άρεσε σε 36 | ||
| • | Εγώ, φάναι, παλαιότατος ειμι, συ δε πρεσβύτατος.
Σοφοκλής (απευθυνόμενος στον Νικία, αρνούμενος να αποδεχθεί την αρχιστρατηγία στη Σικελική εκστρατεία, κατά τον Πλούταρχο) άρεσε σε 31 | ||
| • | Αρχαιότερα της διφθέρας λέγεις.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για χιλιοειπωμένα και χαζά επιχειρήματα –η «διφθέρα» ήταν το παλιό τεφτέρι όπου ο Δίας έγραφε τα γενόμενα) άρεσε σε 13 |
Προέλευση | |||
| • | Εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα. Ηράκλειτος άρεσε σε 250 | ||
| • | Ομολογείν άρα ημίν και ταύτη τους ζώντας εκ των τεθνεώτων γεγονέναι ουδέν ήττον ή τους τεθνεώτας εκ των ζώντων.
Πλάτων άρεσε σε 111 | ||
| • | Μηδέν εκ του μη όντος γίνεσθαι μηδ’ ες το μη ον φθείρεσθαι. Δημόκριτος άρεσε σε 96 | ||
| • | Ου γαρ από δρυός έσοι… ουδ’ από πέτρης.
Όμηρος άρεσε σε 53 | ||
| • | — Εκ γυναικός τα χείρω. — Kαι εκ γυναικός τα κρείττω. Ο διάλογος μεταξύ του αυτοκράτορα Θεόφιλου και της Κασσιανής (το 830) (κατά τη διαδικασία επιλογής συζύγου του αυτοκράτορα ο οποίος, πικαρισμένος, διάλεξε άλλη) άρεσε σε 40 | ||
| • | Ουδέν εκ δενός γένοιτο.
Αλκαίος άρεσε σε 23 | ||
| • | Σμικρού γένοιτ’ αν σπέρματος μέγας πυθμήν.
Αισχύλος άρεσε σε 19 | ||
| • | Έν ανδρών, έν θεών γένος· εκ μιας δε πνέομεν ματρός αμφότεροι· διείργει δε πάσα κεκριμένα δύναμις.
Πίνδαρος άρεσε σε 17 | ||
| • | Αεὶ Λιβύη φέρει τι καινόν.
Αριστοτέλης (αποδίδεται συχνά και με «κακόν» αντί «καινόν») άρεσε σε 16 | ||
| • | Ερωτηθείς διά τι πολλά εσθίουσι Θηβαίοι είπεν: «ότι εξ οδόντων γεγένηνται.»
Πυθαγόρας (σύμφωνα με τη μυθολογία, οι προπάτορες των Θηβαίων φύτρωσαν από τα δόντια δράκου που έσπειρε ο Κάδμος) άρεσε σε 15 | ||
| • | Τέσσαρα των πάντων ριζώματα πρώτον άκουε· πυρ και ύδωρ και γαίαν ιδ’ αιθέρος άπλετον ύψος· εκ γαρ των όσα τ’ ην όσα τ’ έσσεται όσσα τ’ έασιν.
Εμπεδοκλής άρεσε σε 12 | ||
| • | Πολλά υμείς οι Γραικοί εξιδιοποιείσθε ως αυτοί ή ονομάσαντες ή πρώτοι ευρόντες.
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης (από το «Δειπνοσοφισταί» –άποψη του οικοδεσπότη, του Ρωμαίου Λαρήνσιου) άρεσε σε 9 |
Μέλλον | |||
| • | Μηδενί συμφοράν ονειδίσης. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον.
Ισοκράτης ( «κοινή η τύχη» σημαίνει επίσης «η τύχη είναι πόρνη») άρεσε σε 351 | ||
| • | Όμοια γάρ ως επί το πολύ τα μέλλοντα τοις γεγονόσι.
Αριστοτέλης άρεσε σε 349 | ||
| • | Ει βούλει άλυπον βίον ζην, τα μέλλοντα συμβαίνειν ως ήδη συμβεβηκότα λογίζου.
Επίκτητος άρεσε σε 246 | ||
| • | Θαρσείν χρη, τάχ’ αύριον έσσετ’ άμεινον. Θεόκριτος άρεσε σε 141 | ||
| • | Ευ σοι το μέλλον έξει, αν το παρόν ευ τιθής.
Ισοκράτης άρεσε σε 130 | ||
| • | Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
Αρχαία παροιμία από περιστατικό με δούλο του αργοναύτη Ανταίου (με την έννοια ότι πολλά απρόοπτα μπορεί να συμβούν μέχρι να πραγματοποιηθεί κάτι) άρεσε σε 109 | ||
| • | Ο τα νυν ιδών πάντα εώρακεν, όσα τε εξ αϊδίου εγένετο και όσα εις το άπειρον έσται. Πάντα γαρ ομογενή και ομοειδή.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 100 | ||
| • | Ουδείς γινώσκει, τι μετ’ αύριον ή τι μεθ’ ώραν. Άσκοπός εστι βροτών θάνατος, το δε μέλλον άδηλον. Φωκυλίδης άρεσε σε 54 | ||
| • | Όρα το μέλλον.
Περίανδρος άρεσε σε 32 | ||
| • | Το μέλλον άδηλον πάσιν ανθρώποις και μικροί καιροί μεγάλων πραγμάτων αίτιοι γίγνονται.
Δημοσθένης άρεσε σε 31 |
Παιδική Ηλικία | |
| • | Εξ απαλών ονύχων. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (ερμηνεία: σημαίνει από παλιά, από μικρός και όχι απαλά) άρεσε σε 13 |
Ηλικίες | |||
| • | Τι εστιν ό μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται; Το αίνιγμα της Σφίγγας (το έλυσε ο Οιδίπους —η απάντηση είναι φυσικά «ο άνθρωπος» σε διάφορες ηλικίες) άρεσε σε 261 | ||
| • | Κτήσαι μεν εν τη νεότητι ευπραξίαν, εν δε τω γήρα σοφίαν. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 97 | ||
| • | Πειθαρχικόν η νεότης, ηγεμονικόν το γήρας. Πλούταρχος άρεσε σε 74 | ||
| • | Ήλιξ ήλικα τέρπει.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 59 | ||
| • | Έργα νέων, βουλαί δε μέσων, ευχαί δε γερόντων. Ησίοδος άρεσε σε 46 | ||
| • | Έργα μεν νεωτέρων, βουλαί δ’ έχουσι των γεραιτέρων κράτος. Ευριπίδης άρεσε σε 17 |
Νεότητα | |||
| • | Μέμνησο νέος ων, ως γέρων έση ποτέ.
Μένανδρος άρεσε σε 117 | ||
| • | Έλληνες αεί παίδές εστε, γέρων δε Έλλην ουκ έστιν. Ηρόδοτος (Αιγύπτιοι ιερείς προς τον Σόλωνα) άρεσε σε 115 | ||
| • | Υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις.
Αριστοτέλης άρεσε σε 102 | ||
| • | Άμες γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες.
Τραγούδι από το χορό των νέων στις γιορτές της αρχαίας Σπάρτης. άρεσε σε 40 | ||
| • | Παρέρχεται ως όναρ η ήβη.
Θεόκριτος άρεσε σε 29 | ||
| • | Νεότης πονείν ουκ εθέλουσα, παρά το γήρας κακοπραγεί. Αίσωπος (από το μύθο «των τεττίγων και των μυρμήκων») άρεσε σε 23 |
Γηρατειά | |||
| • | Ο γέρων νέος εγένετο, ο δε νέος άδηλον ει εις γήρας αφίξεται.
Δημόκριτος άρεσε σε 250 | ||
| • | Τίμα το γήρας, ου γαρ έρχεται μόνον. Μένανδρος άρεσε σε 208 | ||
| • | Γέρων εραστής, εσχάτη κακή τύχη. Μένανδρος άρεσε σε 187 | ||
| • | Γήρας και πενία δύο τραύματα δυσθεράπευτα. Δημόκριτος άρεσε σε 113 | ||
| • | Αετού γήρας κορύδου νεότης.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 90 | ||
| • | Το γήρας όρμον είναι των κακών.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 87 | ||
| • | Δις παίδες οι γέροντες.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 51 | ||
| • | Γνώμαι δ’ αμείνους εισί τών γεραιτέρων, ό γάρ χρόνος δίδαγμα ποικιλώτατον. Ευριπίδης άρεσε σε 39 | ||
| • | Αμές ποκ’ ήμες άλκιμοι νεανίαι.
Τραγούδι από το χορό των γερόντων στις γιορτές της αρχ. Σπάρτης άρεσε σε 38 | ||
| • | Πικρόν νέα γυναικί πρεσβύτης ανήρ.
Ευριπίδης άρεσε σε 38 | ||
| • | Πάλιν γαρ αύθις παίς ο γηράσκων ανήρ. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 30 | ||
| • | Μη δειν ονειδίζειν το γήρας, εις ό πάντες ευχόμεθα ελθείν. Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 24 | ||
| • | Μήποτ’ ευ έρδειν γέροντα.
Αρχαιοελληνική παροιμία (επειδή δεν υπάρχει χρόνος να σου το ανταποδώσει) άρεσε σε 22 | ||
| • | Ισχύς και ευμορφίη νεότητος αγαθά, γήρατος δε σωφροσύνη άνθος.
Δημόκριτος άρεσε σε 22 | ||
| • | Γραυς χορεύει. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 18 | ||
| • | Αισχρόν την μεν ηλικίαν παρακμάσαι, μη παρακμάσαι δε την ασέλγειαν. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός άρεσε σε 15 | ||
| • | Ψυχρόν το γήρας, η τ’ εμή κράσις φύσει (φεύ) φλεγματώδης. Λέων Στ’ ο Σοφός άρεσε σε 12 | ||
| • | Αυξανομένῳ τω σώματι συναύξονται και αι φρένες, γηράσκοντι δε συγγηράσκουσιν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 12 |
Φθορά | |||
| • | Πάντα εν μεταβολήι· και αυτός συ εν διηνεκεί αλλοιώσει και κατά τι φθορά, και ο κόσμος δε όλος.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 34 | ||
| • | Πάντα γαρ πέφυκε και ελασσούσθαι.
Θουκυδίδης άρεσε σε 33 | ||
| • | Φθείρεται ο μεν κόσμος πυρί και ύδατι, ο δε των ακολάστων πλούτος έρωτι και μέθῃ. Πλούταρχος άρεσε σε 4 |
Προφητείες | |||
| • | Είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης. Όμηρος (ρήση του Έκτορα) άρεσε σε 437 | ||
| • | Ήξεις αφήξεις ου εν πολέμω θνήξεις. Χρησμός του μαντείου των Δελφών. (το νόημα εξαρτάται από τη θέση του κόμματος) άρεσε σε 182 | ||
| • | Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται.
Αίσωπος άρεσε σε 68 | ||
| • | Ο άναξ, ού το μαντείόν εστι το εν Δελφοίς, ούτε λέγει ούτε κρύπτει αλλά σημαίνει.
Ηράκλειτος άρεσε σε 54 | ||
| • | Σήματα λυγρά.
Όμηρος άρεσε σε 40 | ||
| • | Μαντικήν μη εχθαίρει.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 36 | ||
| • | Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά. Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλέουσαν. Απέσβετο και λάλον ύδωρ. Δελφικός χρησμός (ο τελευταίος χρησμός των Δελφών προς τον Ιουλιανό τον Παραβάτη το 362 μ.Χ., προαναγγέλλοντας το τέλος του Dωδεκάθεου) άρεσε σε 27 | ||
| • | Μάντις δ’ άριστος όστις εικάζει καλώς. Ευριπίδης (διασώζεται από τον Πλούταρχο) άρεσε σε 27 | ||
| • | Μάντις κακών. Όμηρος (ο Αγαμέμνων για τον Κάλχα) άρεσε σε 26 | ||
| • | Δεινόν συνιδείν το μέλλον, ασφαλές το γενόμενον. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 23 | ||
| • | Ουδείς ευτυχής προς μάντιν απέρχεται. Αισχύλος άρεσε σε 12 |
Αναβλητικότητα | |||
| • | Μήδ’ αναβάλλεσθαι ες τ’ αύριον ες τ’ έννηφιν.
Ησίοδος άρεσε σε 200 | ||
| • | Το αεί μέλλειν ατελέας ποιέει τας πρήξιας.
Δημόκριτος άρεσε σε 102 | ||
| • | Μη εις αύριον αναβάλλου, η γαρ αύριον ουδέ ποτε λαμβάνει τέλος. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 84 | ||
| • | Ες αύριον τα σπουδαία. Πλούταρχος (φράση του Αρχία, άρχοντα της Θήβας, ενδεικτικό της αναβλητικότητάς που του στοίχισε, το ίδιο βράδυ, τη ζωή του. Από τον «Πελοπίδα») άρεσε σε 71 |
Καθυστέρηση | |||
| • | Κατόπιν εορτής ήκεις. Πλάτων άρεσε σε 56 | ||
| • | Αγών ου μένει άνδρας λελειμμένους.
Αισχύλος άρεσε σε 46 | ||
| • | Οι δε των πραγμάτων ού μένουσι καιροί την ημετέραν βραδύτητα και ειρωνείαν.
Δημοσθένης άρεσε σε 20 | ||
| • | Ωκείαι χάριτες γλυκερώτεραι· ήν δε βραδύνη, πάσα χάρις κενεή, μηδέ λέγοιτο χάρις.
Ανώνυμο αρχαίο ρητό άρεσε σε 12 |
Βιασύνη | |||
| • | Δύο τα εναντιώτατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.
Θουκυδίδης άρεσε σε 389 | ||
| • | Σπεύδε βραδέως. Πυθαγόρας άρεσε σε 179 | ||
| • | Eπειχθήναι μεν νυν παν πρήγμα τίκτει σφάλματα.
Ηρόδοτος άρεσε σε 29 | ||
| • | Μη σπεύδ’ ά μη δει, μηδ’ ά δει σπεύδειν μένε. Μένανδρος άρεσε σε 27 | ||
| • | Βίᾳ μηδέν πράττειν.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος («βία» με την έννοια της βιασύνης, μάλλον) άρεσε σε 2 |
Τέλος | |||
| • | Μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Σόλων (από τον Ηρόδοτο) άρεσε σε 1303 | ||
| • | Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται. Δημοσθένης άρεσε σε 330 | ||
| • | Τέρμα οράν βιότοιο.
Σόλων άρεσε σε 178 | ||
| • | Πέρας γαρ ουδέν μη διά γλώσσης ιόν.
Ευριπίδης άρεσε σε 65 |
Σκοτάδι | |||
| • | Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία. Διογένης άρεσε σε 888 | ||
| • | Αποσκότησων με.
Διογένης (με διττή έννοια – η απάντησή του προς το Μ. Αλέξανδρο, όταν τον ρώτησε τι επιθυμούσε από εκείνον) άρεσε σε 194 |
σελίδα 2 από 17
| «προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.
