Αξιολόγηση | |||
• | Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή. Αίσωπος άρεσε σε 172 | ||
• | Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν.
Αντισθένης άρεσε σε 170 | ||
• | Του λόγου μέτρον εστίν ουχ ο λέγων, αλλ’ ο ακούων.
Πλάτων (προς τον Αντισθένη «εν τη σχολή ποτε μακρολογήσαντος» ) άρεσε σε 139 | ||
• | Τα χείρονα πλείω βροτοίσιν εστι των αμεινόνων.
Ευριπίδης άρεσε σε 105 | ||
• | Ο κακώς διανοηθείς περί των οικείων, ουδέποτε καλώς βουλεύεται περί των αλλοτρίων.
Ισοκράτης άρεσε σε 85 | ||
• | Κτηνέων μεν ευγένεια η του σκήνεος ευσθένεια, ανθρώπων δε η του ήθεος ευτροπίη.
Δημόκριτος άρεσε σε 83 | ||
• | Ο μη χείρων, βέλτιστος. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 82 | ||
• | Τοσούτου άξιος έκαστός εστιν, όσου άξιά εστι ταύτα περί ά εσπούδακεν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 77 | ||
• | Εξ όνυχος τον λέοντα. Αλκαίος (ερμηνεία: Ο άξιος φαίνεται και από τις μικρές λεπτομέρειες) άρεσε σε 51 | ||
• | Δόκιμος ανήρ και αδόκιμος ουκ εξ ών πράσσει μόνον, αλλά και εξ ών βούλεται.
Δημόκριτος άρεσε σε 49 | ||
• | Όψιν είδες, περί της γνώμης μη εξέταζε.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 36 | ||
• | Άνδρας μεν ουδαμού, παίδας δ’ εν Λακεδαίμονι.
Διογένης (απάντηση όταν ρωτήθηκε πού υπάρχουν στην Ελλάδα αγαθοί άντρες) άρεσε σε 23 | ||
• | Πάντα τρία και πλείω ουδέν ουδέ ελάσσω. Ενός εκάστου αρετή τριάς: σύνεσις και κράτος και τύχη.
Ίων ο Χίος, Αρχαίος τραγωδός, 5ος αιών π.Χ. άρεσε σε 20 |
Αξιοσύνη & Ικανότητα | |||
• | Είς εμοί μύριοι, εάν άριστος εί.
Ηράκλειτος άρεσε σε 330 | ||
• | Τω κρατίστω.
Μέγας Αλέξανδρος (η υπόδειξή του για το ποιος θα είναι ο διάδοχός του και τα τελευταία του λόγια…) άρεσε σε 191 | ||
• | Πράττε μεγάλα μη υπισχνούμενος μεγάλα. Πυθαγόρας άρεσε σε 180 | ||
• | Ορθόν ούν είναι χρη, ουχί ορθούμενον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 142 | ||
• | Ένδον μένουσαν την γυναίκα είναι χρεών εσθλήν, θύρασι δ’ αξίαν του μηδενός.
Ευριπίδης άρεσε σε 132 | ||
• | Πλείονες εξ ασκήσεως αγαθοί γίνονται ή από φύσεως.
Δημόκριτος άρεσε σε 130 | ||
• | Με την όψιν καλλωπίζου, αλλ’ εν τοις επιτηδεύμασιν ίσθι καλός.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 90 | ||
• | Αετού γήρας κορύδου νεότης.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 90 | ||
• | Εισί γάρ δή οι περί τάς τελετάς ναρθηκοφόροι μέν πολλοί, βάκχοι δε τε παύροι.
Πλάτων άρεσε σε 72 | ||
• | Είς, αλλά λέων. Αίσωπος άρεσε σε 65 | ||
• | Ου γαρ αργύρω και χρυσώ μακάριον το θείον ουδέ βρονταίς και κεραυνοίς ισχυρόν, αλλ’ επιστήμη και φρονήσει. Πλούταρχος άρεσε σε 43 | ||
• | Κάμηλος και ψωριώσα πολλών όνων φορτία ανατίθεται.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 29 | ||
• | Παρ’ εμοί, ω μειράκιον, ανδραγαθίας εισίν ού πατραγαθίας τιμαί.
Αντίγονος Α’ (προς το γιο του που ήθελε κάποιο αξίωμα) άρεσε σε 27 | ||
• | Τας δ’ αρετάς λαμβάνομεν ενεργήσαντες πρότερον, ώσπερ και επί των άλλων τεχνών. Αριστοτέλης άρεσε σε 27 | ||
• | Άξιος της νηός ο ναύκληρος. Αίσωπος άρεσε σε 25 | ||
• | Άπας μεν αήρ αιετώ περάσιμος, άπασα δεν χθων ανδρί γενναίω πατρίς.
Ευριπίδης άρεσε σε 19 | ||
• | Και κυβερνήτης αγαθός ενίοτε ναυαγεί· και ανήρ σπουδαίος ατυχεί. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 12 | ||
• | Ανήρ άκομπος, χειρ δ’ ορά το δράσιμον.
Αισχύλος άρεσε σε 7 | ||
• | Φύσει το άρχειν οικήιον τω κρέσσονι.
Δημόκριτος άρεσε σε 6 |
Αρετή | |||
• | Πόλεμος γαρ σχολείον αρετής εστί. Αριστοτέλης άρεσε σε 315 | ||
• | Αρετής οικείον, κακίας αλλότριον.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 106 | ||
• | Πενία αυτοδίδακτος αρετή. Διογένης άρεσε σε 105 | ||
• | Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ’ άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οί ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής. Πέρσης στρατηγός για τους Έλληνες το 480 π.Χ. άρεσε σε 103 | ||
• | Της τελείας αρετής είδη τέτταρα: έν μεν φρόνησις, έν δε δικαιοσύνη, άλλο δ’ ανδρεία, ταέταρτον σωφροσύνη. Πλάτων άρεσε σε 89 | ||
• | Αι μεν ηδοναί θνηταί αι δε αρεταί αθάνατοι. Περίανδρος άρεσε σε 83 | ||
• | Αρετής προπάροιθε ιδρώτα θεοί αθάνατοι θήκαν.
Ησίοδος άρεσε σε 82 | ||
• | Δουλοπρεπές άρα η κακία. Ελευθεροπρεπές δε η αρετή.
Σωκράτης («Αλκιβιάδης Α’» – Πλάτων) άρεσε σε 75 | ||
• | Πας γαρ ο τ’ επί γης και υπό γης χρυσός αρετής ουκ αντάξιος. Πλάτων άρεσε σε 68 | ||
• | Αναφαίρετον όπλον αρετή. Αντισθένης άρεσε σε 62 | ||
• | Αρετής απάσης σεμνός ηγείται λόγος. Μένανδρος άρεσε σε 57 | ||
• | Δυσάγωγόν εστι προς αρετήν το γένος των ανθρώπων, δια το προς ηδονήν πολλάκις επιρρεπές. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 54 | ||
• | Το κατά Φύσιν ζην, ταυτό του κατ’ Αρετήν ζην. Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 44 | ||
• | Κτήσαι καλοκαγαθίαν, θεραπείαν, ευσέβειαν, παιδείαν, σωφροσύνην, αλήθειαν, πίστιν, εμπειρίαν, επιδεξιότητα, εταιρίαν. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 36 | ||
• | Αλέξανδρος την Ιλιάδα αρετής εφόδιον ενόμιζε. Πλούταρχος άρεσε σε 34 | ||
• | [Αντισθένης] έφη την αρετήν βραχύλογον είναι, την δε κακίαν απέραντον. Αντισθένης άρεσε σε 27 | ||
• | Ψυχής τελεότης σκήνεος μοχθηρίην ορθοί.
Δημόκριτος άρεσε σε 24 | ||
• | Αρετής ζυγός κούφος, ο δε της αμαρτίας φορτικώτατος.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 23 | ||
• | Τον σοφόν ού κατά τους κειμένους νόμους πολιτεύσεσθαι, αλλά κατά τον της αρετής.
Αντισθένης άρεσε σε 21 | ||
• | Όπερ μάλιστα την αρετήν συνέχει, το αιδείσθαι.
Δημόκριτος άρεσε σε 20 | ||
• | Ω τλήμον αρετή, λόγος άρ’ ήσθα.
Ευριπίδης (αυτόν τον στίχο από χαμένη τραγωδία είπε ο Βρούτος αυτοκτονώντας μετά τη μάχη των Φιλίππων) άρεσε σε 19 | ||
• | Πολλοί τοι πλουτούσι κακοί, αγαθοί δε πένονται. Αλλ᾽ ημείς τούτοις ού διαμειψόμεθα της αρετής τον πλούτον.
Σόλων άρεσε σε 10 | ||
• | Ταμείον εστιν αρετής η σωφροσύνη. Μένανδρος άρεσε σε 2 |
Εγκράτεια | |||
• | Ανέχου και απέχου.
Επίκτητος άρεσε σε 261 | ||
• | Μέτρον άριστον. Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 187 | ||
• | Ηδονήν φεύγε, ήτις λύπην τίκτει.
Σόλων άρεσε σε 153 | ||
• | Κρατεί ηδονής ουχ’ ο απεχόμενος, άλλ’ ο χρώμενος μεν, μη προεκφερόμενος δε.
Αρίστιππος άρεσε σε 121 | ||
• | Γλώσσης, γαστρός, αιδοίων κρατείν.
Ανάχαρσις άρεσε σε 119 | ||
• | Μη δια φόβον, αλλά δια το δέον απέχεσθε αμαρτημάτων.
Δημόκριτος άρεσε σε 114 | ||
• | Ουδείς ελεύθερος εαυτού μη κρατών. Επίκτητος άρεσε σε 99 | ||
• | Θυμού κράτει. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 73 | ||
• | Υφ’ ηδονής ο φρόνιμος ουχ αλίσκεται. Μένανδρος άρεσε σε 39 | ||
• | Αφεκτέα τοίνυν εστίν ημίν του πέους.
Αριστοφάνης άρεσε σε 34 | ||
• | Μήτ’ εν ηδοναίς εκλύτους είναι μήτ’ εν ταις οργαίς εκπαθείς και θηριώδεις.
Πλούταρχος άρεσε σε 32 | ||
• | Υφ’ ων κρατείσθαι την ψυχήν αισχρόν, τούτων εγκράτεια άσκει πάντων: κέρδους, οργής, ηδονής, λύπης. Ισοκράτης άρεσε σε 28 | ||
• | Εγκράτεια και σώματι αγαθόν, προς γαρ υγείην αυτώ ξυμμάχεται και σωφροσύνην εν ψυχή τίκτει. Ευσέβιος ο Καισαρείας άρεσε σε 21 | ||
• | Πράξης, δ’ αισχρόν ποτέ μήτε μετ' άλλου μήτ' ιδίη. Πάντων δε μάλιστ' αισχύνεο σαυτόν.
Πυθαγόρας άρεσε σε 1 |
Ευφυΐα | |||
• | Υγεία και νους εσθλά τω βίω δύο.
Μένανδρος άρεσε σε 200 | ||
• | Όφις Έλλην ο ποικίλος. Πλούταρχος (πικρό και πολυσήμαντο σχόλιο του Πέρση χιλίαρχου Ρωξάνη, για τον Θεμιστοκλή) άρεσε σε 65 | ||
• | Νους λεπτός όγκον εκδιώκει γαστέρος. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός άρεσε σε 64 | ||
• | Τοσούτω διαφέρει η φρόνησις των άλλων αρετών, όσω η όρασις των άλλων αισθήσεων. Σόλων άρεσε σε 52 | ||
• | Ένθα γαρ σοφίης δέει, βίης έργον ουδέν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 48 | ||
• | Αίσωπος ονειδιζόμενος ότι χαλεπήν έχει την όψιν έφη: «μη μου το είδος, αλλ’ εις τον νουν πρόσεχε».
Αίσωπος άρεσε σε 36 | ||
• | Μακάριος όστις ουσίαν και νούν έχει. Χρήται γαρ ούτος εις ά δει ταύτα καλώς.
Μένανδρος άρεσε σε 26 | ||
• | Προς τας τύχας γαρ τας φρένας κεκτήμεθα.
Ευριπίδης άρεσε σε 17 | ||
• | Το του ποδός μεν βραδύ, το του δε νου ταχύ. Ευριπίδης άρεσε σε 12 |
Σύνεση & Σωφροσύνη | |||
• | Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού. Μένανδρος άρεσε σε 762 | ||
• | Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα.
Θουκυδίδης άρεσε σε 221 | ||
• | Γνους πράττε.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 192 | ||
• | Πάσαν γλώσσα βασάνιζε.
Αριστοφάνης άρεσε σε 96 | ||
• | Κράτιστον κτημάτων ευβουλία.
Σοφοκλής άρεσε σε 90 | ||
• | Της τελείας αρετής είδη τέτταρα: έν μεν φρόνησις, έν δε δικαιοσύνη, άλλο δ’ ανδρεία, ταέταρτον σωφροσύνη. Πλάτων άρεσε σε 89 | ||
• | Σώφρονος ανδρός έχθραν φυλάττεσθαι και οργήν.
Πλούταρχος άρεσε σε 87 | ||
• | Αιδώς σωφροσύνης πλείστον μετέχει.
Θουκυδίδης άρεσε σε 82 | ||
• | Αμαθία τε μετά σωφροσύνης ωφελιμώτερον ή δεξιότης μετά ακολασίας.
Θουκυδίδης άρεσε σε 59 | ||
• | Δόξα και πλούτος άνευ συνέσεως ουκ ασφαλή κτήματα. Δημόκριτος άρεσε σε 58 | ||
• | Μικρά διδόναι μάλλον ή μεγάλα εγγυάν.
Δημόκριτος άρεσε σε 55 | ||
• | Ω παι σιώπα· πόλλ’ έχει σιγή καλά. Σοφοκλής άρεσε σε 50 | ||
• | Ανδρεία, σωφροσύνης αιρετοτέρα.
Αντιφάνης άρεσε σε 45 | ||
• | Πατρός σωφροσύνη μέγιστον τέκνοις παράγγελμα. Δημόκριτος άρεσε σε 38 | ||
• | Ού γαρ οι πλατείς ουδ᾽ ευρύνωτοι φώτες ασφαλέστατοι, αλλ᾽ οι φρονούντες ευ κρατούσι πανταχού.
Σοφοκλής άρεσε σε 25 | ||
• | Ισχύς και ευμορφίη νεότητος αγαθά, γήρατος δε σωφροσύνη άνθος.
Δημόκριτος άρεσε σε 22 | ||
• | Ταμιείον εστί αρετής η σωφροσύνη. Μένανδρος άρεσε σε 21 | ||
• | Φαύλων έργων και τους λόγους παραιτητέον.
Δημόκριτος άρεσε σε 20 | ||
• | Πάντα τρία και πλείω ουδέν ουδέ ελάσσω. Ενός εκάστου αρετή τριάς: σύνεσις και κράτος και τύχη.
Ίων ο Χίος, Αρχαίος τραγωδός, 5ος αιών π.Χ. άρεσε σε 20 | ||
• | Άμα πρόσσω και οπίσσω λεύσσει…
Όμηρος άρεσε σε 15 | ||
• | Εξαλείψαι φαντασίαν˙ στήσαι ορμήν˙ σβέσαι όρεξιν˙ εφ’ εαυτώ έχειν το ηγεμονικόν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 15 | ||
• | Τι μέγιστον εν ελαχίστω; Φρένες αγαθαί εν σώματι ανθρώπου.
Περίανδρος άρεσε σε 8 | ||
• | Ταμείον εστιν αρετής η σωφροσύνη. Μένανδρος άρεσε σε 2 | ||
• | Εν παντί αρχικώτατος ο φρονιμώτατος. | ||
• | Μελέτη το πάν. Περίανδρος («μελέτη» με την έννοια της αναλυτικής σκέψης, της προνοητικότητας, του σχεδιασμού) |
Σοφία | |||
• | Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις. Αντισθένης άρεσε σε 331 | ||
• | Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον. Πλάτων άρεσε σε 292 | ||
• | Χρήσιμ’ ειδώς ουχ ο πολλά ειδώς σοφός.
Αισχύλος άρεσε σε 151 | ||
• | Σοφός Σοφοκλής, σοφότερος Ευριπίδης, ανδρών δ’ απάντων Σωκράτης σοφότατος. Πλάτων (από την Παλατινή Ανθολογία) άρεσε σε 139 | ||
• | Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος εστί Πλάτων.
Λουκιανός άρεσε σε 137 | ||
• | Ιατρική μεν σώματος νόσους ακέεεται, σοφίη δε ψυχήν παθών αφαιρείται.
Δημόκριτος άρεσε σε 97 | ||
• | Σκαιοίσι πολλοίς είς σοφός διόλλυται.
Σοφοκλής άρεσε σε 96 | ||
• | Ανδρί σοφώ πάσα γη βατή, ψυχής γαρ αγαθής πατρίς ο ξύμπας κόσμος. Δημόκριτος άρεσε σε 92 | ||
• | Σοφία μόνον κτημάτων αθάνατον. Ισοκράτης άρεσε σε 67 | ||
• | Ου γαρ δειν επιτάττεσθαι τον σοφόν αλλ’ επιτάττειν, και ου τούτον ετέρω πείθεσθαι αλλά τούτω τον ήττον σοφόν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 64 | ||
• | Σοφόν λέγουσι τον χρόνον πεφυκέναι.
Αγάθων άρεσε σε 47 | ||
• | Σωκράτης μαινόμενος. Πλάτων (όταν ρωτήθηκε τι γνώμη έχει για τον Διογένη) άρεσε σε 43 | ||
• | Γίνεται δε εκ του φρονείν τρία ταύτα: βουλεύεσθαι καλώς, λέγειν αναμαρτήτως και πράττειν ά δει.
Δημόκριτος άρεσε σε 42 | ||
• | Έτερος εξ ετέρου σοφός το τε πάλαι το τε νυν.
Βακχυλίδης (εξηγώντας γιατί χρησιμοποιεί φράσεις του Σιμωνίδη του Κείου και όχι μόνο δικές του) άρεσε σε 39 | ||
• | Έν το σοφόν μούνον, λέγεσθαι ουκ εθέλει και εθέλει Ζηνός όνομα.
Ηράκλειτος άρεσε σε 35 | ||
• | Eυ αν έχοι... ει τοιούτον είη η σοφία ωστ᾽ εκ του πληρεστέρου εις το κενώτερον ρείν ημών.
Πλάτων («Συμπόσιον») άρεσε σε 26 | ||
• | Σοφός ο πολλά ειδώς φυά.
Πίνδαρος άρεσε σε 17 | ||
• | Σοφού προς ανδρός όστις εν βραχεί πολλούς καλώς οίός τε συντέμνειν λόγους.
Αριστοφάνης άρεσε σε 12 | ||
• | Μάλα γαρ φιλοσόφου τούτο το πάθος, το θαυμάζειν.
Πλάτων άρεσε σε 11 | ||
• | Εμπεδοκλής ο φυσικός προς τον λέγοντα, ότι «Ουδένα σοφόν δύναμαι ευρείν κατά λόγον», είπε, «Τον γαρ ζητούντα σοφόν, αυτόν πρότερον είναι δεί σοφόν.» Εμπεδοκλής άρεσε σε 8 | ||
• | Επί σοφία μη επαίρου. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 4 | ||
• | Φαύλοις φαίνεται άχρηστος σοφός ανήρ.
Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 |
Κατανόηση | |||
• | Ανέγνων, έγνων, κατέγνων.
Ιουλιανός ο Παραβάτης (όταν διάβασε βιβλίο με χριστιανικό περιεχόμενο) άρεσε σε 230 | ||
• | Τα αφανή τοις φανεροίς τεκμαίρου.
Σόλων άρεσε σε 153 | ||
• | Ανέγνως, αλλ’ ουκ έγνως. Ει γαρ έγνως, ου κατέγνως.
Μέγας Βασίλειος (απάντηση σε σχόλιο του Ιουλιανού του Παραβάτη εναντίον του Χριστιανισμού) άρεσε σε 148 | ||
• | Σοφόν το σαφές. Ευριπίδης άρεσε σε 98 | ||
• | Πρόσεχε τω υποκειμένω ή τη ενεργεία ή τω δόγματι ή τω σημαινομένω.
Μάρκος Αυρήλιος (η φράση στην οποία παραπέμπει και ο Hannibal Lecter…) άρεσε σε 59 | ||
• | Αμαθέστερον πως ειπέ και σαφέστερον.
Αριστοφάνης άρεσε σε 47 | ||
• | Ει πάντα τα όντα καπνός γένοιτο, ρίνες αν διαγνοίεν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 35 | ||
• | Ακούσας νόει. Περίανδρος άρεσε σε 21 | ||
• | Ίνα τω παραδείγματι φωτεινότερον ποιήσω τον λόγον… Πλούταρχος άρεσε σε 16 | ||
• | Εις μίαν τε ιδέαν συνορώντα άγειν τα πολλαχή διεσπαρμένα... Το πάλιν κατ’ είδη δύνασθαι τέμνειν κατ' άρθρα, ᾑ πέφυκεν, και μη επιχειρείν καταγνύναι μέρος μηδέν, κακού μαγείρου, τρόπω χρώμενον.
Πλάτων άρεσε σε 11 | ||
• | Νοείν, οράν, ξυνιέναι, στρέφειν έδραν, τεχνάζειν, κάχ’ υποτοπείσθαι, περινοείν άπαντα.
Αριστοφάνης άρεσε σε 3 | ||
• | Των δε φιλοσόφων οι μεν γεγόνασι δογματικοί, οι δε εφεκτικοί. Δογματικοὶ μεν όσοι περί των πραγμάτων αποφαίνονται ως καταληπτών. Εφεκτικοὶ δε όσοι επέχουσι περί αυτών ως ακαταλήπτων. Διογένης Λαέρτιος άρεσε σε 2 |
Τόλμη & Θάρρος | |||
• | Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
Θουκυδίδης (από τον Επιτάφιο του Περικλή) άρεσε σε 896 | ||
• | Τοις τολμώσιν η τύχη ξύμφορος.
Θουκυδίδης άρεσε σε 417 | ||
• | Θάρσει. Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτε.
Σοφοκλής άρεσε σε 306 | ||
• | Και παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες.
Θουκυδίδης άρεσε σε 242 | ||
• | Ανδρείος ο περί τον καλόν θάνατον αδεής.
Αριστοτέλης άρεσε σε 235 | ||
• | Θαρσαλέος ανήρ εν πάσιν αμείνων.
Όμηρος άρεσε σε 165 | ||
• | Θαρσείν χρη, τάχ’ αύριον έσσετ’ άμεινον. Θεόκριτος άρεσε σε 141 | ||
• | Τόλμα πρήξιος αρχή, τύχη δε τέλεος κυρίη.
Δημόκριτος άρεσε σε 97 | ||
• | Το πολλά τολμάν πόλλ’ αμαρτάνειν ποιεί.
Μένανδρος άρεσε σε 92 | ||
• | Πάντα κακοί τολμώσι.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 64 | ||
• | Είς μάγειρος ου φοβείται πολλά πρόβατα. Μέγας Αλέξανδρος («ειπόντος τινός ότι Δαρείος μυριάδας εις παράταξιν άγει») άρεσε σε 59 | ||
• | Τολμάν ανάγκη, καν τύχω καν μη τύχω.
Ευριπίδης άρεσε σε 50 | ||
• | Ανδρεία, σωφροσύνης αιρετοτέρα.
Αντιφάνης άρεσε σε 45 | ||
• | Τους πόνους γαρ αγαθοί τολμώσι, δειλοί δ’ εισίν ουδέν ουδαμού.
Ευριπίδης άρεσε σε 41 | ||
• | Ηδύ κτήμα της νίκης λαβείν, τόλμα. Σοφοκλής άρεσε σε 38 | ||
• | Προς σοφίᾳ μεν έχειν τόλμαν μάλα σύμφορον εστι, χωρίς δε, βλαβερή.
Θέογνις άρεσε σε 34 | ||
• | Γενναίος εί εκ βαλαντίου.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 29 | ||
• | Πλειν ανάγκη, ζην ουκ ανάγκη.
Πομπήιος (σε ναύτες που δίσταζαν να αποπλεύσουν λόγω καταιγίδας —λέγεται για πράξεις αυτοθυσίας ή απελπισίας) άρεσε σε 25 |
Θέληση & Δύναμη | |||
• | Ό,τι δεν λύεται κόπτεται. Μέγας Αλέξανδρος (κόβοντας το Γόρδιο Δεσμό) άρεσε σε 1365 | ||
• | Βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη.
Μέγας Αλέξανδρος (ερωτηθείς πώς κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο σε τόσο σύντομο διάστημα) άρεσε σε 358 | ||
• | Ανίκητος εί, ω παι. H Πυθία προς Μ. Αλέξανδρο άρεσε σε 167 | ||
• | Ρώμη αμαθής πολλάκις τίκτει βλάβην.
Ευριπίδης άρεσε σε 121 | ||
• | Ρώμη δε μετά φρονήσεως ωφέλησεν, άνευ δε ταύτης πλείον τους έχοντας έβλαψεν.
Ισοκράτης άρεσε σε 88 | ||
• | Ου δει ώσπερ καθεύδοντας ποιείν και λέγειν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 17 | ||
• | Τον μη βουλόμενον γενναίως φέρειν ατυχίαν, μηδ᾿ ευτυχίαν δύνασθαι.
Δημοσθένης άρεσε σε 13 |
Αυτονομία | |||
• | Μάταιόν εστι παρά θεών αιτείσθαι ά τις εαυτώ χορηγήσαι ικανός εστι.
Επίκουρος άρεσε σε 404 | ||
• | Ορθόν ούν είναι χρη, ουχί ορθούμενον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 142 | ||
• | Πράττων τα σαυτού, μη τα των άλλων σκόπει.
Μένανδρος άρεσε σε 67 | ||
• | Ουαί τω μη τοις ιδίοις όνυξι ξυομένω.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 23 | ||
• | Ων έχεις αυτός κράτει.
Αισχύλος άρεσε σε 23 | ||
• | Φαγέτω με η ιδία φθείρ και μη η αλλοτρία.
Αίσωπος άρεσε σε 19 | ||
• | Δίχα δ’ άλλων μονόφρων ειμί.
Αισχύλος άρεσε σε 18 |
Αυτοπεποίθηση | |
• | Ο δίκαιος αταρακτότατος, ο δ’ άδικος πλείστης ταραχής γέμων. Επίκουρος άρεσε σε 177 |
Σταθερότητα | |||
• | Σωκράτης ερωτηθείς τι κτήμα συμφορώτατον είπε: «φίλος βέβαιος».
Σωκράτης άρεσε σε 247 | ||
• | Χαλεπώτερον το φυλάττειν του κτήσασθαι.
Δημοσθένης άρεσε σε 177 | ||
• | Βέβαιος ίσθι και βεβαίοις χρώ φίλοις.
Μένανδρος άρεσε σε 60 | ||
• | Ο αν ομολογήσης, διατήρει.
Περίανδρος άρεσε σε 13 |
Ηρωισμός | |||
• | Ώ παίδες Ελλήνων, ίτε ελευθερούτε πατρίδ’ ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών. Αισχύλος άρεσε σε 346 | ||
• | Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν. Όμηρος (ο Ιππόλαχος από τη Λυκία στο γιο του Γλαύκο) άρεσε σε 294 | ||
• | Άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί.
Θουκυδίδης άρεσε σε 201 | ||
• | Ώλετο μεν μοι νόστος, ατάρ κλέος άφθιτον έστα.
Όμηρος άρεσε σε 153 | ||
• | Ή ταν ή επί τας.
Οι Σπαρτιάτισσες παραδίνοντας την ασπίδα στους πολεμιστές γιους τους. άρεσε σε 77 | ||
• | Υπό σκιήι.
Διηνέκης (Σπαρτιάτης πολεμιστής, ένας από τους 300) (απάντηση των Σπαρτιατών στην απειλή ότι τα βέλη των Περσών θα κρύβουν τον ήλιο [στις Θερμοπύλες]) άρεσε σε 73 | ||
• | Αρηϊφάτους θεοί τιμώσι και άνθρωποι.
Ηράκλειτος άρεσε σε 72 | ||
• | Ουκ αν είη ατείχιστος πόλις άτις άνδρεσσι, και ου πλίνθοις εστεφάνωται.
Λυκούργος («εστεφάνωται» με τη διττή έννοια «περιβάλλεται» και «δοξάζεται») άρεσε σε 54 | ||
• | Το την Πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστί ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ Β’, το 1453 (λίγο πριν την Άλωση) άρεσε σε 50 | ||
• | Κρείσσον γαρ εισάπαξ θανείν ή τας απάσας ημέρας πάσχειν κακώς.
Αισχύλος άρεσε σε 41 | ||
• | Ευκλεώς τοι κατθανείν χάρις βροτώ.
Αισχύλος άρεσε σε 31 | ||
• | Ου δει τους Λακεδαιμονίους ερωτάν οπόσοι εισίν οι πολέμιοι, αλλά πού.
Άγις Β’ Αρχιδάμου, ?-401 π.Χ., Βασιλιάς της Σπάρτης άρεσε σε 30 | ||
• | Αγησίλαος ερωτώμενος πώς μεγάλην εκτήσατο δόξαν έφη: «θανάτου καταφρονήσας.» Αγησίλαος Β’ άρεσε σε 15 | ||
• | Άρης φιλεί αεί τα λωστά πάντα τ’ ανθρώπων στρατού.
Αισχύλος άρεσε σε 8 |
Αυτογνωσία | |||
• | Ένδον σκάπτε, ένδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύειν δυναμένη, εάν αεί σκάπτεις.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 329 | ||
• | Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 282 | ||
• | Εδιζησάμην εμεωυτόν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 243 | ||
• | Χαλεπώτατον το γιγνώσκειν εαυτόν. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 28 | ||
• | Ω δύσποτμ’, είθε μήποτε γνοίης ός εί.
Σοφοκλής (η Ιοκάστη προς τον Οιδίποδα) άρεσε σε 11 | ||
• | Ένδον σκάπτε.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος (Με την έννοια να αναζητείς το καλό μέσα σου αλλά και με την έννοια, ίσως, να καλλιεργείς τον εαυτό σου) άρεσε σε 11 |
Τιμιότητα | |||
• | Ερωτηθείς τι ποτ’ αυτώ περιγέγονεν εκ φιλοσοφίας, έφη, «Το ανεπιτάκτως ποιείν ά τινες διά τον από των νόμων φόβον ποιούσιν.»
Αριστοτέλης (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 279 | ||
• | Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 171 | ||
• | Ει μη καθήκει, μη πράξης· ει μη αληθές εστι, μη είπης.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 168 | ||
• | Ουκ έστιν ηδέως ζην άνευ του φρονίμως και καλώς και δικαίως, ουδέ φρονίμως και καλώς και δικαίως άνευ του ηδέως. Ότῳ δε τούτο μη υπάρχει εξ ού ζην φρονίμως, και καλώς και δικαίως υπάρχει, ουκ έστι τούτον ηδέως ζην.
Επίκουρος άρεσε σε 76 | ||
• | Ο μηδέν αδικών ουδενός δείται νόμου.
Αντιφάνης άρεσε σε 63 | ||
• | Καλοκαγαθίαν όρκου πιστοτέραν έχε.
Σόλων άρεσε σε 59 | ||
• | Χρύσιππος ερωτηθείς δια τι ου πολιτεύεται είπε: Διότι ει μεν πονηρά πολιτεύεται, τοις θεοίς απαρέσει· ει δε χρηστά, τοις πολίταις. Ιωάννης Στοβαίος άρεσε σε 57 | ||
• | Αριστείδης ο δίκαιος ερωτηθείς τι εστι το δίκαιον, «το μη αλλοτρίων επιθυμείν», έφη. Ιωάννης Στοβαίος άρεσε σε 45 | ||
• | Μη πλούτει κακώς. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 42 | ||
• | Αγνώς και οσίως διατηρήσω βίον τον εμόν και τέχνην την εμήν. Ιπποκράτης (από τον όρκο του Ιπποκράτη) άρεσε σε 40 | ||
• | Χρήματα δ᾽ ουχ αρπακτά· θεόσδοτα πολλόν αμείνω.
Ησίοδος άρεσε σε 15 | ||
• | Ά μη έθου, μη ανέλη.
Σόλων (ήταν αρχικά νόμος για να εμποδίζονται οι κρατούντες να κλέβουν, αλλά η φράση απέκτησε ευρύτερη εφαρμογή) άρεσε σε 12 |
Πραότητα | |||
• | Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 146 | ||
• | Ισχυρόν όντα πράον είναι, όπως οι πλησίον αιδώνται μάλλον ή φοβώνται.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 113 | ||
• | Μεγαλοψυχίη το φέρειν πραέως πλημμέλειαν.
Δημόκριτος άρεσε σε 110 | ||
• | Τοις σεαυτού πράος ίσθι.
Σόλων άρεσε σε 82 | ||
• | Ανήρ πονηρός δράσσεται πράον λόγον. Έχει γαρ αυτός τους λόγους ώσπερ δόλους.
Μένανδρος άρεσε σε 75 | ||
• | Ήθος το πράον και το προσηνές ρήμα.
Αίσωπος άρεσε σε 47 | ||
• | Δοκεί η παιδεία και τούτο πάντες ομολογούσιν, ημερούν τας ψυχάς αφαιρούσα το θηριώδες και άγνωμον. Θεόφραστος άρεσε σε 33 | ||
• | Μιμού τα σεμνά, μη κακούς μιμού τρόπους. Μένανδρος άρεσε σε 27 | ||
• | Ο δ’ εύκολος μεν ενθάδ’ εύκολος δ’ εκεί.
Αριστοφάνης (αναφέρεται στον Σοφοκλή, σε αντιδιαστολή με τον Ευριπίδη) άρεσε σε 20 | ||
• | Παρά του πάππου Ουήρου το καλόηθες και αόργητον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 15 |
Καλοσύνη | |||
• | Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος αν άνθρωπος ή. Μένανδρος άρεσε σε 347 | ||
• | Ουδαμού δε αδικείν. Ουδ’ αδικούμενον ανταδικείν. Σωκράτης άρεσε σε 287 | ||
• | Ανήρ δίκαιος πλούτον ουκ έχει ποτέ. Μένανδρος άρεσε σε 238 | ||
• | Μη ως μύρια μέλλων έτη ζην. Το χρεών επήρτηται. Έως ζης, έως έξεστιν, αγαθός γενού.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 178 | ||
• | Ου συνέχθειν αλλά συμφιλείν έφυν.
Σοφοκλής άρεσε σε 162 | ||
• | Οι αγαθοί ευαπάτητοι.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 146 | ||
• | Πας ερυθριών χρηστός είναι μοι δοκεί.
Μένανδρος άρεσε σε 136 | ||
• | Αγαθόν ή είναι χρεών ή μιμείσθαι.
Δημόκριτος άρεσε σε 72 | ||
• | Κρείττον ευήθη δοκείν ή πονηρόν είναι.
Δημοσθένης άρεσε σε 53 | ||
• | Ουκ έστιν ανδρί αγαθώ κακόν ουδέν ούτε ζώντι ούτε τελευτήσαντι.
Σωκράτης άρεσε σε 40 | ||
• | Μηκέθ᾽ όλως περί του οίόν τινα είναι τον αγαθόν άνδρα διαλέγεσθαι, αλλά είναι τοιούτον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 39 | ||
• | Χάρις χάριν γαρ εστίν η τίκτουσ’ αεί.
Σοφοκλής άρεσε σε 32 | ||
• | Ουδείς φιλοχρήματος και φιλήδονος και φιλόδοξος φιλάνθρωπος, αλλά μόνος ο φιλόκαλος. Επίκτητος άρεσε σε 23 | ||
• | Ο αυτός ερωτηθεὶς υπό τινος, τι άνθρωπος ίσον έχει θεώ, είπε: «το ευεργετείν».
Αριστοτέλης άρεσε σε 10 | ||
• | Αιδού θεούς, σώζε ανθρώπους· βραχύς ο βίος· είς καρπός της επιγείου ζωής, διάθεσις οσία και πράξεις κοινωνικαί. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 1 |
Υπευθυνότητα | |||
• | Αιτία ελομένου, θεός αναίτιος.
Πλάτων άρεσε σε 354 | ||
• | Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη.
Δημοσθένης άρεσε σε 107 | ||
• | Ουχ εύδει ποιμήν.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 34 | ||
• | Ευθύνας ετέρους αξιών διδόναι, και αυτός ύπεχε.
Σόλων άρεσε σε 23 | ||
• | Ουδέν ούτω πιαίνει τον ίππον ως βασιλέως οφθαλμός.
Πλούταρχος (αρχαία παροιμία που σημαίνει ότι η ανάθεση της φροντίδας σε τρίτους έχει φτωχά αποτελέσματα) άρεσε σε 14 | ||
• | Πόλλ’ ανδρί βασιλεί και στρατηλάτη μέλει.
Ευριπίδης άρεσε σε 10 |
Μετριοφροσύνη | |||
• | Λάθε βιώσας. Επίκουρος άρεσε σε 783 | ||
• | Μέμνησο ότι άνθρωπος εί. Υπενθύμιση προς τον εαυτό του που επέβαλε ο Φίλιππος Β’ άρεσε σε 278 | ||
• | Ό,τι αν αγαθόν πράσσης, θεούς, μη σεαυτόν αιτιώ.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 78 | ||
• | Ευτυχών μεν μέτριος ίσθι, ατυχών δε φρόνιμος. Περίανδρος άρεσε σε 26 | ||
• | Καν ευτυχήσας της φακής μνημόνευε. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 17 |
Γενναιοδωρία | |||
• | Ώσπερ ο ήλιος ου περιμένει λιτάς και γοητείας, ίν' ανατείλῃ, αλλ΄ ευθύς λάμπει και προς απάντων ασπάζεται, ούτω μηδέ συ περίμενε κρότους και ψόφους και επαίνους, ίν΄ ευποιήσῃς, αλλ΄ εκοντής ευεργέτει και ίσα τω ηλίῳ φιληθήσῃ.
Επίκτητος άρεσε σε 105 | ||
• | Η δούσα πάντα και κομίζεται φύσις. Μένανδρος άρεσε σε 16 | ||
• | Αι χάριτες γυμναί. Αρχαία παροιμιακή φράση (έννοια: να κάνεις χάρες χωρίς υστεροβουλία —κάνοντας λογοπαίγνιο με τις τρεις γυμνές Χάριτες) άρεσε σε 14 |
Οίκτος & Έλεος | |||
• | Δει εν μεν τοις όπλοις φοβερούς, εν δε τοις δικαστηρίοις φιλανθρώπους είναι.
Δημοσθένης άρεσε σε 48 | ||
• | Βελισαρίω οβολόν δότε τω στρατηλάτη, ον τύχη μεν εδόξασεν, αποτυφλοί δ’ ο φθόνος.
Ιωάννης Τζέτζης (σύμφωνα με το θρύλο, ο στρατηγός Βελισάριος στο τέλος της ζωής του έπεσε σε δυσμένεια και κατάντησε ζητιάνος) άρεσε σε 21 | ||
• | Ικέτας αιδού. Σωσιάδης άρεσε σε 5 |
Φιλανθρωπία | |||
• | Όταν διαθρέψης τον πένητα, σαυτόν νόμιζε διατρέφειν. Τοιαύτη γαρ η του πράγματος φύσις, εξ ημών εις ημάς μεταχωρεί τα διδόμενα. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 26 | ||
• | Ουδείς φιλοχρήματος και φιλήδονος και φιλόδοξος φιλάνθρωπος, αλλά μόνος ο φιλόκαλος. Επίκτητος άρεσε σε 23 | ||
• | Ιατροί των ψυχών ημών εισιν οι πένητες, ευεργέται και προστάται· ου γαρ τοσούτον δίδως, όσον λαμβάνεις· δίδως αργύριον, και λαμβάνεις βασιλείαν ουρανών. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 20 | ||
• | Ευεργετών, νόμιζε μιμείσθαι Θεόν. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 13 | ||
• | Κρηπίς θεοσεβείας φιλανθρωπία.
|
Ευγνωμοσύνη | |||
• | Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
Αριστοτέλης άρεσε σε 433 | ||
• | Λαβών απόδος άνθρωπε και λήψη πάλιν.
Μένανδρος άρεσε σε 133 | ||
• | Χάριν λαβών μέμνησο και δους επιλαθού.
Μένανδρος άρεσε σε 100 | ||
• | Ευποιίας ης έτυχες, μνημόνευε.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 67 | ||
• | Δόσις ολίγη τε φίλη τε.
Όμηρος άρεσε σε 66 | ||
• | Ευ λέγειν τον ευ λέγοντα και ευ ποιείν τον ευ ποιούντα.
Ξενοφών άρεσε σε 36 | ||
• | Χάριν απόδος.
Περίανδρος άρεσε σε 12 |
Προνοητικότητα | |||
• | Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν. Ιπποκράτης άρεσε σε 314 | ||
• | Μηδέν της τύχης, αλλά πάντα της ευβουλίας και της προνοίας.
Πλούταρχος άρεσε σε 151 | ||
• | Ο μέλλεις πράττειν μη πρόλεγε, αποτυχών γαρ γελασθήση.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 131 | ||
• | Ευ σοι το μέλλον έξει, αν το παρόν ευ τιθής.
Ισοκράτης άρεσε σε 130 | ||
• | Ουκ αεί θέρος εσσείται, ποιείσθε καλιάς.
Ησίοδος άρεσε σε 74 | ||
• | Ούτε ναυν εκ μιάς αγκύρας, ούτε βίον εκ μιας ελπίδος ορμιστέον.
Επίκτητος άρεσε σε 72 | ||
• | Πριν τι κακόν παθέειν. Ρεχθέν δε τε νήπιος έγνω.
Όμηρος άρεσε σε 56 | ||
• | Ου μετανοείν, αλλά προνοείν χρη τον άνδρα τον σοφόν. Επίχαρμος άρεσε σε 55 | ||
• | Των ανθρώπων τους φρονίμους δει πρότερον τα τήλε των πραγμάτων σκοπείν, ειθ’ ούτως αυτοίς επιχειρείν.
Αίσωπος άρεσε σε 43 | ||
• | Μηδέν ανακοινού τη γυναικί χρήσιμον. Μένανδρος άρεσε σε 35 | ||
• | Έλπιζε ως θνητός, φείδου ως αθάνατος. Περίανδρος άρεσε σε 34 | ||
• | Όρα το μέλλον.
Περίανδρος άρεσε σε 32 | ||
• | Καιρών μεταβολήν πάντοτε χρη σε σκοπείν. Μένανδρος άρεσε σε 30 | ||
• | Τον φαύλον παραφυλάττειν δει, μη καιρού λάβηται.
Δημόκριτος άρεσε σε 20 | ||
• | Ούτως και των ανθρώπων τους φρονίμους δεί πρότερον τα τέλη των πραγμάτων σκοπείν, είθ’ ούτως αυτοίς εγχειρείν.
Αίσωπος Από τον μύθο «Ἀλώπηξ καὶ τράγος» άρεσε σε 11 |
Απλότητα | |||
• | Φιλοκαλούμεν γαρ μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας. Θουκυδίδης (από τον Επιτάφιο του Περικλή) άρεσε σε 511 | ||
• | Απλά γαρ εστι της αληθείας έπη.
Αισχύλος άρεσε σε 116 | ||
• | Απλούς ο μύθος της αληθείας έφυ.
Ευριπίδης άρεσε σε 70 |
Υπομονή | |||
• | Χρόνου γαρ εις τα πράγματα εάν λάβης, άπαντα λήξει και κατασταλήσεται. Απολλόδωρος άρεσε σε 138 | ||
• | Ει γαρ κεν και σμικρόν επί σμικρώ καταθείο και θαμά τούτ᾽ έρδοις, τάχα κεν μέγα και το γένοιτο.
Ησίοδος άρεσε σε 52 | ||
• | Ανθρώποισι τας μεν εκ θεών τύχας δοθείσας έστ’ αναγκαίον φέρειν.
Σοφοκλής άρεσε σε 32 | ||
• | Ημίν δ’ ού βιαστέον τύχην.
Ευριπίδης άρεσε σε 19 | ||
• | Αλλ’ ό γε σιγή δώρα θεών έχοι, όττι διδοίεν.
Όμηρος άρεσε σε 9 |
Ανθεκτικότητα | |||
• | Ουδέν ουδενί συμβαίνει, ό ού πέφυκε φέρειν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 195 | ||
• | Οι πεπαιδευμένοι καθάπερ οι εκ παλαίστρας, κάν πέσωσι, ταχέως και επιδεξίως εκ της ατυχίας εξανίστανται.
Επίκτητος άρεσε σε 77 | ||
• | Τον μη βουλόμενον γενναίως φέρειν ατυχίαν, μηδ᾿ ευτυχίαν δύνασθαι.
Δημοσθένης άρεσε σε 13 | ||
• | Οι το σώμα ευ διακείμενοι και καύματα και ψύχη υπομένουσιν. Ούτω δε και οι την ψυχήν καλώς διακείμενοι και οργήν και λύπην και περιχάρειαν και τα άλλα πάθη φέρουσιν. Επίκτητος άρεσε σε 10 |
σελίδα 6 από 17
«προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.