Τεμπελιά | |||
| • | Αργία μήτηρ πάσης κακίας. Σόλων άρεσε σε 359 | ||
| • | Διογένης τον έρωτα είπε σχολαζόντων ασχολίαν.
Διογένης (από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Ιωάννη Στοβαίου) άρεσε σε 270 | ||
| • | Το μεν εργάζεσθαι αγαθόν το δε αργείν κακόν. Ξενοφών άρεσε σε 218 | ||
| • | Ημερήσιοι ύπνοι σώματος όχλησιν ή ψυχής αδημοσύνην ή αργίην ή απαιδευσίην σημαίνουσι.
Δημόκριτος άρεσε σε 158 | ||
| • | Καθεύδων ουδείς ουδενός άξιος, ουδέν μάλλον του μη ζώντος.
Πλάτων άρεσε σε 134 | ||
| • | Απορίαν γαρ δει βοηθείν, ουκ αργίαν εφοδιάζειν.
Σόλων άρεσε σε 129 | ||
| • | Όστις νέος ων μουσών αμελεί, τον τε παρελθόντα απόλωλε χρόνον και τον μέλλοντα τέθνηκε.
Σοφοκλής άρεσε σε 98 | ||
| • | Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
Ησίοδος άρεσε σε 92 | ||
| • | Θεός τοις αργούσιν ου παρίσταται.
Σοφοκλής άρεσε σε 67 | ||
| • | Ολίγα πρήσσε, φησίν, ει μέλλεις ευθυμήσειν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 56 | ||
| • | Ουδείς ών ράθυμος ευκλεής ανήρ, άλλ’ οι πόνοι τίκτουσι την ευδοξίαν.
Ευριπίδης άρεσε σε 51 | ||
| • | Αργός μη ίσθι μηδ’ αν πλουτής.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 48 | ||
| • | Ραθυμία τα πολλ’ ελαττούσθαι ποιεί.
Μένανδρος άρεσε σε 45 | ||
| • | Φαύλοι βροτών γαρ του πονείν ησσόμενοι θανείν ερώσιν.
Αγάθων άρεσε σε 40 | ||
| • | Αργός εκλάσθη και είπεν αι ευχαί μου επληρώθησαν. Αίσωπος άρεσε σε 39 | ||
| • | Αργοίς αιέν εορτά.
Θεόκριτος άρεσε σε 31 | ||
| • | Αμελούντα του ζην, ουκ εστιν ευσχημονείν.
Μανουήλ Χρυσολωράς άρεσε σε 24 | ||
| • | Αυλητού βίον ζης. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αυτούς που ζουν ανέμελα σε βάρος άλλων) άρεσε σε 18 | ||
| • | Ουκ αν δύναιο μη καμών ευδαιμονείν, αισχρόν τε μοχθείν μη θέλειν νεανίαν.
Ευριπίδης άρεσε σε 18 | ||
| • | Απραγούντα μη ονείδιζε· επί γαρ τούτοις νέμεσις θεών κάθηται. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 17 | ||
| • | Σύκα φίλ’ ορνίθεσσι, φυτεύειν δ’ ουκ εθέλουσι.
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης άρεσε σε 17 |
Βόλεμα | |
| • | Βους επί φάτνην. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (με την έννοια: «βολεύτηκε» ή «καλόμαθε») άρεσε σε 14 |
Πειρασμός | |||
| • | Θυμώ μάχεσθαι χαλεπόν.
Δημόκριτος άρεσε σε 16 |
Πάθη & Αμαρτίες | |||
| • | Ελεύθερον αδύνατον είναι τον πάθεσι δουλεύοντα και υπό παθών κρατούμενον.
Πυθαγόρας άρεσε σε 512 | ||
| • | Των παθών κρίσει και ασκήσει περιγενόμεθα.
Πλούταρχος άρεσε σε 45 | ||
| • | Αισχρόν δε μηδέν πράττε, μηδέ μάνθανε.
Μανουήλ Χρυσολωράς άρεσε σε 45 | ||
| • | Αρετής ζυγός κούφος, ο δε της αμαρτίας φορτικώτατος.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 23 | ||
| • | Άκαιρος εύνοια ουδέν έχθρας διαφέρει.
Αρχαιοελληνική Παροιμία (όπως είπε και ο «Ιππόλυτος προς Φαίδραν φάσκουσαν φιλείν αυτόν σφόδρα») άρεσε σε 12 | ||
| • | Πολλοίς αρέσκει τα του βίου χείρονα.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 12 | ||
| • | Επισκοτεί τω μεν ηλίω πολλάκις τα νέφη· τω δε λογισμώ, τα
πάθη. Πλούταρχος άρεσε σε 6 | ||
| • | Όσα πάθη ψυχής, τοσούτοι δεσπόται. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 |
Ελαττώματα | |||
| • | Ουδέν ανεπίληπτον, αλλ’ έχει πάντα διαμαρτίας και αγνοίας.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 71 | ||
| • | Οι πολλοί των ανθρώπων, των μεν ιδίων αμαρτημάτων συνήγοροι γίνονται, των δε αλλοτρίων κατήγοροι. Απολλώνιος ο Τυανεύς άρεσε σε 51 | ||
| • | Υφ’ ων κρατείσθαι την ψυχήν αισχρόν, τούτων εγκράτεια άσκει πάντων: κέρδους, οργής, ηδονής, λύπης. Ισοκράτης άρεσε σε 28 | ||
| • | Ώσπερ έργον εστιν ευρείν ιχθύν άκανθα μη έχοντα, ούτω και άνθρωπον μη κεκτημένον δολερόν τι και ακανθώδες. Αρχύτας ο Ταραντίνος άρεσε σε 26 | ||
| • | Ωμόν, αλλ’ εμόν. Αίσωπος άρεσε σε 22 | ||
| • | Ουκ έστι χώρα άνευ σκωλήκων. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 19 | ||
| • | Ο κρύβων την ψώραν αυτού διπλήν αυτήν ποιεί. Αίσωπος άρεσε σε 18 |
Άγνοια | |||
| • | Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον. Πλάτων άρεσε σε 292 | ||
| • | Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 177 | ||
| • | Ρώμη αμαθής πολλάκις τίκτει βλάβην.
Ευριπίδης άρεσε σε 121 | ||
| • | Τυφλός τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματ’ εί.
Σοφοκλής (όλη η ποιητικότητα της απαγγελίας βρίσκεται στην παρήχηση του «τ») άρεσε σε 93 | ||
| • | Αμαρτίης αιτίη η αμαθίη του κρέσσονος.
Δημόκριτος άρεσε σε 72 | ||
| • | Ετεή δε ουδέν ίδμεν. Εν βυθώ γαρ η αλήθεια.
Δημόκριτος άρεσε σε 72 | ||
| • | Ουκ οίσθ’ ό,τι ζης, ουδ’ ό δρας, ουδ’ όστις εί.
Ευριπίδης άρεσε σε 62 | ||
| • | Ουδέν οίδα ούτε διδάσκω τι, αλλά διαπορώ μόνον.
Σωκράτης άρεσε σε 61 | ||
| • | Αμαθία τε μετά σωφροσύνης ωφελιμώτερον ή δεξιότης μετά ακολασίας.
Θουκυδίδης άρεσε σε 59 | ||
| • | Ουδείς γινώσκει, τι μετ’ αύριον ή τι μεθ’ ώραν. Άσκοπός εστι βροτών θάνατος, το δε μέλλον άδηλον. Φωκυλίδης άρεσε σε 54 | ||
| • | ερωτηθείς πώς αν δύναιτο αναμαρτήτως τις διαλέγεσθαι είπεν: «ει μηδέν λέγει ών μη σαφώς οίδεν.»
Σωκράτης άρεσε σε 46 | ||
| • | Ο γραμμάτων άπειρος ου βλέπει βλέπων. Μένανδρος άρεσε σε 40 | ||
| • | Το ουκ οίδα εις φυλακήν ου βάλλει.
Αίσωπος άρεσε σε 39 | ||
| • | Σφαλερόν εστι τό άν μή οίδε τις ταύτα ή λέγειν ή πράττειν.
Ξενοφών άρεσε σε 36 | ||
| • | Δημόκριτος τους ευπρεπείς και απαιδεύτους ομοίους είπεν είναι αλαβάστρω γέμοντι όξος.
Δημόκριτος άρεσε σε 21 | ||
| • | Μετ’ αγνοίας των οικείων κακών αλυπότατος βίος. Πλούταρχος άρεσε σε 17 | ||
| • | Το μη ειδέναι γαρ ηδονήν έχει τινά.
Ευριπίδης άρεσε σε 16 | ||
| • | Περί άλα και κύαμον.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για όσους προσποιούνται ότι ξέρουν κάτι χωρίς να το ξέρουν —οι μάντεις χρησιμοποιούσαν αλάτι και κουκιά στις μαντείες.) άρεσε σε 13 | ||
| • | Οι μεν ξένοι εν ταις οδοίς, οι δε απαίδευτοι εν τοις πράγμασι διαπλανώνται.
Πλούταρχος άρεσε σε 13 | ||
| • | Ετεή μεν νυν ότι οίον έκαστον εστιν ή ούκ έστιν ού συνίεμεν.
Δημόκριτος άρεσε σε 12 | ||
| • | Μήτε νειν μήτε γράμματα.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (αντίστοιχο του «έχει μαύρα μεσάνυχτα» –οι Αθηναίοι μάθαιναν από μικροί κολύμπι και γραφή) άρεσε σε 10 | ||
| • | Ουδέ τα τρία Στησιχόρου γνώναι.
Αρχαία παροιμιακή φράση (για αμόρφωτους και ακαλλιέργητους) άρεσε σε 9 |
Ματαιοδοξία | |||
| • | Τους μεν κενούς ασκούς η πνοή διίστησι, τους δ’ ανοήτους, το οίημα.
Σωκράτης άρεσε σε 871 | ||
| • | Θνητός γεγονώς άνθρωπε, μη φρόνει μέγα.
Μένανδρος άρεσε σε 634 | ||
| • | Ο δε γε Ηράκλειτος έλεγε την οίησιν προκοπής εγκοπήν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 258 | ||
| • | Τι πρώτον εστιν έργον του φιλοσοφούντος; αποβαλείν οίησιν· αμήχανον γαρ, ά τις ειδέναι οίεται ταύτα άρξασθαι μανθάνειν.
Επίκτητος άρεσε σε 149 | ||
| • | Αλαζονεία εμπόδιον σοφίας. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 126 | ||
| • | Ύβριν χρη σβεννύναι μάλλον ή πυρκαϊήν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 119 | ||
| • | Ασύνετος όστις εν φόβω μεν ασθενής, λαβών δε μικρόν της τύχης φρονεί μέγα.
Ευριπίδης άρεσε σε 111 | ||
| • | Τον κόρον υπό του πλούτου γεννάσθαι, την δε ύβριν υπό του κόρου.
Σόλων άρεσε σε 94 | ||
| • | Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Μένανδρος άρεσε σε 82 | ||
| • | Ευτυχούντες ουκ επίστανται φέρειν.
Ευριπίδης άρεσε σε 81 | ||
| • | Τίκτει γαρ κόρος ύβριν, όταν πολύς όλβος έπηται ανθρώποισιν όσοις μη νόος άρτιος ή.
Σόλων άρεσε σε 69 | ||
| • | Τιμαί θεούς και ανθρώπους καταδουλούνται.
Ηράκλειτος άρεσε σε 62 | ||
| • | Της αλαζονείας, καθάπερ των κεχρυσωμένων όπλων, ουχ όμοια εστι τα εντός τοις εκτός. Διογένης άρεσε σε 33 | ||
| • | Ζευς κολαστής των άγαν υπερφρόνων.
Ευριπίδης (πρόκειται για παροιμία —τη χρησιμοποιεί και ο Αισχύλος στους Πέρσες) άρεσε σε 31 | ||
| • | Αβρύνεται πας τις ευ πράσσων πλέον.
Αισχύλος άρεσε σε 31 | ||
| • | Ζευς... τα μεν υψηλά ταπεινών, τα δε ταπεινά υψών. Αίσωπος άρεσε σε 31 | ||
| • | Ου γαρ εκπέλει φρονείν μέγα όστις δούλος εστι των πέλας.
Σοφοκλής άρεσε σε 26 | ||
| • | Ου γαρ εά φρονέειν μέγα ο Θεός άλλον ή εαυτόν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 25 | ||
| • | Ύβρις γαρ εξανθούσ᾽ εκάρπωσεν στάχυν άτης, όθεν πάγκλαυτον εξαμά θέρος.
Αισχύλος άρεσε σε 18 | ||
| • | Τραγικός πίθηκος. Αρχαία παροιμιακή φράση («επί των παρ’ αξίαν σεμνυνομένων») άρεσε σε 12 | ||
| • | Το τολμάν δ’ αδύνατ’ ανδρός ου σοφού. Ευριπίδης άρεσε σε 7 | ||
| • | Εκ φιλαυτίας αδικία φύεται. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 |
Καυχησιολογία | |||
| • | Κίβδηλοι και αγαθοφανέες οι λόγω μεν άπαντα, έργω δε ουδέν έρδοντες.
Δημόκριτος άρεσε σε 88 | ||
| • | Τι ποιείς, άνθρωπε; Τούτο ου δει προλέγειν. Αυτό φανήσεται.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 64 | ||
| • | Υπέρ σεαυτού μη φράσης εγκώμιον. Μένανδρος άρεσε σε 42 | ||
| • | Ζευς γαρ μεγάλης γλώσσης κόμπους υπερεχθαίρει.
Σοφοκλής άρεσε σε 40 | ||
| • | Δόξα τω Θεώ, τω καταξιώσαντί με τοιούτον έργον επιτελέσαι. Νενίκηκά σε, Σολομών! Ιουστινιανός (μετά την ολοκλήρωση της οικοδόμησης της Αγια-Σοφιάς, το 537) άρεσε σε 37 | ||
| • | Αυτεπαινέτους γαρ μισεί ο Θεός. Κλήμης Ρώμης άρεσε σε 25 | ||
| • | Μη μέγα επαρθής, ίνα μη μείζον κατενεχθής.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 11 | ||
| • | Kόμπασον θαρσών, αλέκτωρ ώστε θηλείας πέλας.
Αισχύλος άρεσε σε 10 | ||
| • | Πολλά υμείς οι Γραικοί εξιδιοποιείσθε ως αυτοί ή ονομάσαντες ή πρώτοι ευρόντες.
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης (από το «Δειπνοσοφισταί» –άποψη του οικοδεσπότη, του Ρωμαίου Λαρήνσιου) άρεσε σε 9 | ||
| • | Τις άνδρα κομπάζοντα μη τρέσας μενεί;
Αισχύλος άρεσε σε 4 | ||
| • | Επί σοφία μη επαίρου. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 4 |
Αυταρέσκεια | |||
| • | Λίαν φιλών σεαυτόν ουχ έξεις φίλον.
Μένανδρος άρεσε σε 146 | ||
| • | Φιλεί δ’ εαυτού πλείον ουδείς ουδένα. Μένανδρος άρεσε σε 52 | ||
| • | Φιλών μάλιστ’ εμαυτόν ουκ αισχύνομαι.
Ευριπίδης άρεσε σε 8 |
Βλακεία | |||
| • | Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού. Μένανδρος άρεσε σε 762 | ||
| • | Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Δημόκριτος άρεσε σε 586 | ||
| • | Βλαξ άνθρωπος επί παντί λόγω επτοήσθαι φιλεί.
Ηράκλειτος άρεσε σε 459 | ||
| • | Αφυΐας σημείον το ενδιατρίβειν τις περί το σώμα.
Επίκτητος άρεσε σε 328 | ||
| • | Των γαρ ηλιθίων απείρων γένεθλα.
Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 258 | ||
| • | Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 257 | ||
| • | Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Δημόκριτος άρεσε σε 252 | ||
| • | Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι. Αρχαιοελληνική παροιμία (δεν είναι εκκλησιαστικό ούτε του Ευριπίδη στον οποίο αποδίδεται εσφαλμένα) άρεσε σε 170 | ||
| • | Δόξει τις αμαθεί σοφά λέγων ουκ ευ φρονεί.
Ευριπίδης άρεσε σε 134 | ||
| • | Συν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
Ευριπίδης άρεσε σε 116 | ||
| • | Ασύνετος όστις εν φόβω μεν ασθενής, λαβών δε μικρόν της τύχης φρονεί μέγα.
Ευριπίδης άρεσε σε 111 | ||
| • | Τας των κρατούντων αμαθίας φέρειν χρεών.
Ευριπίδης άρεσε σε 88 | ||
| • | Και τούτο λυπρόν: συνασοφείν τοις μη σοφοίς.
Ευριπίδης άρεσε σε 66 | ||
| • | Κρέσσον άρχεσθαι τοις ανοήτοισιν ή άρχειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 63 | ||
| • | Μακαρίσαντες υμών το απειρόκακον ού ζηλούμεν το άφρον.
Θουκυδίδης άρεσε σε 59 | ||
| • | Υπερήδεται άφρονι άφρων.
Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 52 | ||
| • | Ανόητος νεοσσός εκών, δείκνυσι την εαυτού νεοσσιάν.
Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 42 | ||
| • | Θεός κολάζει τους βλάκας. Ξενοφών άρεσε σε 40 | ||
| • | Φευ της ανοίας! Αρχαιοελληνική έκφραση άρεσε σε 35 | ||
| • | Πολλάκις τοι και μωρός ανήρ κατακαίριον είπεν.
Αισχύλος άρεσε σε 28 | ||
| • | Μώρα γαρ μώρος λέγει. Ευριπίδης άρεσε σε 20 |
Αδυναμία | |||
| • | Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται.
Σωκράτης άρεσε σε 446 | ||
| • | Αβουλία γαρ πολλά βλάπτονται οι βροτοί.
Μένανδρος άρεσε σε 48 |
Αναποτελεσματικότητα | |||
| • | Εχθίστη δε οδύνη εστί των εν ανθρώποισι αύτη, πολλά φρονέοντα μηδενός κρατέειν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 172 | ||
| • | Το δε ζητούμενον αλωτόν, εκφεύγειν δε ταμελούμενον.
Σοφοκλής άρεσε σε 56 | ||
| • | Σίτου σπαρέντος κριθή έφυ.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 39 | ||
| • | Ζητών Ερμήν γλύψαι, Κέκροπα έγλυψα.
Αίσωπος άρεσε σε 19 | ||
| • | Προς λέοντα δορκάς άπτεται μάχης. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για άνιση μάχη που προκαλεί ο πιο αδύναμος) άρεσε σε 18 | ||
| • | Ηώς ορώσα τα νυκτός έργα, γελά.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 17 | ||
| • | Τριχολογείν και τρίχας αναλέγεσθαι.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 15 | ||
| • | Σύρβα τύρβα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση ( «επί των ατάκτως και μετά θορύβου διαπραττομένων», κάτι σαν «άρτζι-μπούρτζι…») άρεσε σε 10 | ||
| • | Το τολμάν δ’ αδύνατ’ ανδρός ου σοφού. Ευριπίδης άρεσε σε 7 | ||
| • | Αι λαχάνων προσθήκαι. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για περιττές ενέργειες που δεν ωφελούν σε τίποτα) άρεσε σε 5 | ||
| • | Ελαίω πυρ σβεννύεις. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 4 |
Ανικανότητα | |||
| • | Δαπανώμενος εφ’ α μη δει, ολίγος έση εφ’ α δει.
Ισοκράτης άρεσε σε 92 | ||
| • | Οίον ίππον απολλύουσι, δι’ απειρίαν και μαλακίαν χρήσασθαι μη δυνάμενοι. Μέγας Αλέξανδρος (σχετικά με την αδυναμία των άλλων αυλικών να δαμάσουν τον Βουκεφάλα) άρεσε σε 89 | ||
| • | Αίσχιον δε έχοντας αφαιρεθήναι ή κτωμένους ατυχήσαι.
Θουκυδίδης άρεσε σε 83 | ||
| • | Οι δε των πραγμάτων ού μένουσι καιροί την ημετέραν βραδύτητα και ειρωνείαν.
Δημοσθένης άρεσε σε 20 | ||
| • | Επεί νυν γέλως έσθ’ ως χρώμεθα τοις πράγμασιν.
Δημοσθένης άρεσε σε 16 | ||
| • | Κακαί γεωργείν χείρες ευ τεθραμμέναι.
Ευριπίδης άρεσε σε 14 | ||
| • | Ακαρπότερος αγρίππου.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για μάταιες, άκαρπες προσπάθειες) άρεσε σε 6 | ||
| • | Ουκ επιστάμενος τα βράκια έλξειν υπό σφυρά.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 5 | ||
| • | Φιλήδονος ανήρ άχρηστος εν παντί. | ||
| • | Ου λέγειν τυγ’ εσσί δεινός, αλλά σιγάν αδύνατος.
| ||
| • | Στρατηγοί πλείονες ή βελτίονες.
Αριστοφάνης |
Μετριότητα | |||
| • | Ουδέ γαρ Μίλων έσομαι και όμως ουκ αμελώ του σώματος. Ουδέ Κροίσος και όμως ουκ αμελώ της κτήσεως. Ουδ' απλώς άλλου τινός της επιμελείας διά την απόγνωσιν των άκρων αφιστάμεθα.
Επίκτητος άρεσε σε 28 |
Διστακτικότητα | |||
| • | Ου τοις αθύμοις η τύχη ξυλλαμβάνει.
Σοφοκλής άρεσε σε 68 | ||
| • | Βραδέως εγχείρει· ό δ᾽ αν άρξῃ, διαβεβαιού.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 18 |
Αχαριστία | |||
| • | Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος. (το ρητό δεν υπάρχει στην Αρχαία Γραμματεία, ίσως είναι φράση των νεώτερων χρόνων) άρεσε σε 1422 | ||
| • | Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
Αριστοτέλης άρεσε σε 433 | ||
| • | Μετά την δόσιν τάχιστα γηράσκει χάρις.
Μένανδρος άρεσε σε 91 | ||
| • | Άμ’ ηλέηται και τέθνηκεν η χάρις.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 29 | ||
| • | Ο αυτός έφησε τοις όχλοις μήτε καλώς μήτε κακώς ποιείν· κακώς μεν γαρ παθόντες εις τον άπαντα χρόνον μνημονεύουσιν, ευεργετηθέντες δε παραχρήμα επιλανθάνονται.
Θεόφραστος άρεσε σε 23 | ||
| • | Αχάριστος γονεύσιν άνθρωπος ασεβής.
Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 9 | ||
| • | Αφροδίτη ύν τέθηκε
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (επί αχαριστίας, επειδή η Αφροδίτη –όπως κι άλλοι θεοί– δεν ήθελε να της θυσιάζουν γουρούνια) άρεσε σε 7 |
Πλεονεξία | |||
| • | Ου το ζην περί πλείστου ποιητέον, αλλά το ευ ζην.
Πλάτων άρεσε σε 813 | ||
| • | Η πενία πολλών εστιν ενδεής, η δ’ απληστία πάντων.
Αριστοτέλης άρεσε σε 452 | ||
| • | Ως μετά Χαιρώνειαν συλληφθείς απήχθη προς Φίλιππον· και ερωτηθείς τις είη, απεκρίνατο, «κατάσκοπος της σης απληστίας.» Όθεν θαυμασθείς αφείθη. Διογένης (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 63 | ||
| • | Πλεονεξίη το πάντα λέγειν, μηδέν δε εθέλειν ακούειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 48 | ||
| • | Η του πλέονος επιθυμίη το παρεόν απόλλυσι.
Δημόκριτος άρεσε σε 19 | ||
| • | Κύων παρ’ εντέροις.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για ανικανοποίητους που δεν μπορούν να απολαύσουν τα αγαθά τους) άρεσε σε 9 | ||
| • | Ουδέ τω Πάριδι συνήνεγκε μίαν προκρίναι.
Αρίστιππος (όταν του προσφέρθηκε να διαλέξει από 3 εταίρες και πήρε και τις τρεις) άρεσε σε 7 | ||
| • | Όρεξις κτήσεως αρχή πλεονεξίας. |
Φιλαργυρία | |||
| • | Ούτε παρά νεκρού ομιλίαν, ούτε παρα φιλαργύρου χάριν δει επιζητείν. Σωκράτης άρεσε σε 187 | ||
| • | Η φιλοχρημοσύνη μήτηρ κακότητος απάσης. Φωκυλίδης άρεσε σε 71 | ||
| • | Η τέκνοις άγαν χρημάτων συναγωγή πρόφασίς εστι φιλαργυρίης.
Δημόκριτος άρεσε σε 43 | ||
| • | Δημόκριτος την φιλαργυρίαν έλεγε μητρόπολιν πάσης κακίας. Δημόκριτος άρεσε σε 30 | ||
| • | Ούτος βίον ἀβίωτον βιώσας, εταίροις βίον κατέλιπε.
Δημοσθένης (σχολιάζοντας το θάνατο ενός φιλάργυρου) άρεσε σε 19 | ||
| • | Οι φειδωλοί τον της μελίσσης οίτον έχουσιν εργαζόμενοι ως αεί βιωσόμενοι.
Δημόκριτος άρεσε σε 19 | ||
| • | Φειδόμενον κρείττον αποθανείν ή ζώντα ενδείσθαι.
Περίανδρος άρεσε σε 11 |
Ισχυρογνωμοσύνη | |||
| • | Γυνή γαρ ουδέν οίδε πλην ό βούλεται.
Μένανδρος άρεσε σε 356 | ||
| • | Ου με πείσεις, καν με πείσης. Αριστοφάνης άρεσε σε 159 | ||
| • | Πάταξον μεν, άκουσον δε. Θεμιστοκλής άρεσε σε 82 | ||
| • | Όφις το δέρμα αποδύεται, την γνώμην δε ουδαμώς. Αίσωπος άρεσε σε 82 | ||
| • | Όνος ύεται.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για ξεροκέφαλους που δεν θέλουν να πειστούν να βελτιώσουν την κατάστασή τους) άρεσε σε 18 | ||
| • | Δίχα δ’ άλλων μονόφρων ειμί.
Αισχύλος άρεσε σε 18 |
Δύσκολοι χαρακτήρες | |||
| • | Ουδ’ υφ’ ενός φιλέεσθαι ο φιλέων μηδένα.
Δημόκριτος άρεσε σε 73 | ||
| • | Έωθεν προλέγειν εαυτώ: συντεύξομαι περιέργω, αχαρίστω, υβριστή, δολερώ, βασκάνω, ακοινωνήτω. Πάντα ταύτα συμβέβηκεν εκείνοις παρά την άγνοιαν των αγαθών και κακών.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 73 | ||
| • | Ούποτε ποιήσεις τον καρκίνον ορθά βαδίζειν.
Αριστοφάνης άρεσε σε 26 | ||
| • | Άλλος ούτος Αεροπαγίτης. Αρχαία παροιμιακή φράση (για ανθρώπους σκυθρωπούς, δύσθυμους και αμίλητους) άρεσε σε 15 | ||
| • | Τίμων ο μισάνθρωπος, ερωτηθείς διατί πάντας ανθρώπους μισεί, είπε· Διότι τους μεν πονηρούς ευλόγως μισώ, τους δε λοιπούς, ότι ου μισούσι τους πονηρούς. Τίμων ο Αθηναίος, 5ος αιών π.Χ. άρεσε σε 15 | ||
| • | Και συ, είπερ ήδεις ανθρώποις ομιλείν, ουκ αν λάχανα έπλυνες.
Αρίστιππος (απαντώντας στον Διογένης που του είχε είπε πως αν ήξερε να πλένει λάχανα δεν θα χρειαζόταν να κολακεύει τον τύραννο Διονύσιο) άρεσε σε 9 | ||
| • | Ες Τροφωνίου μεμάντευται.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αγέλαστους και σκυθρωπούς ανθρώπους) άρεσε σε 7 | ||
| • | Άπας εχίνος τραχύς.
Αρχαιοελληνική παροιμία (για δύσκολους ανθρώπους) άρεσε σε 3 |
Προκαταλήψεις | |||
| • | Λύκος εν αιτία γίνεται καν φέρει καν μη φέρει.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 82 |
Απάθεια | |||
| • | Το μακάριον και άφθαρτον ούτε αυτό πράγματα έχει ούτε άλλω παρέχει, ώστε ούτε οργαίς ούτε χάρισι συνέχεται· εν ασθενεί γαρ παν το τοιούτον.
Επίκουρος άρεσε σε 117 | ||
| • | Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 91 | ||
| • | Μηδέν θαυμάζειν. Πυθαγόρας άρεσε σε 90 | ||
| • | Ότι ουδέν ήττον τα αυτά ποιήσουσι, καν συ διαρραγής.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 69 | ||
| • | Εμού θανόντος γαία πυρί μιχθήτω. Από στίχο αρχαίου άγνωστου ποιητή άρεσε σε 29 | ||
| • | Παντελής απάθεια μέγα και θείον. Πλούταρχος άρεσε σε 27 | ||
| • | Ύδωρ θολερόν και απαίδευτον ψυχήν ου δει ταράττειν.
Ισοκράτης άρεσε σε 20 | ||
| • | Παν το συμβαίνον ούτως σύνηθες και γνώριμον ως το ρόδον εν τω έαρι και οπώρα εν τω θέρει. Τοιούτον γαρ και νόσος και θάνατος και βλασφημία και επιβουλή και όσα τους μωρούς ευφραίνει ή λυπεί.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 14 | ||
| • | Ούθ’ ύεται ούθ’ ηλιούται.
Αρχαία παροιμιακή φράση (αντίστοιχο του «ούτε κρύο ούτε ζέστη») άρεσε σε 8 | ||
| • | Χάλαζα αίγα δέρει, αυτή δε την ουράν άνω.
Βυζαντινή Παροιμία (δηλαδή κάνει την αδιάφορη) άρεσε σε 7 | ||
| • | Παρά κωφόν αποπαρδείν.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για όσους μένουν απαθείς) άρεσε σε 4 | ||
| • | Ουκ άξιον το κλέμμα της αγρυπνίας.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 3 |
Αυτοκαταστροφή | |||
| • | Πολέμιον ανθρώποις αυτοί εαυτοίς.
Ανάχαρσις άρεσε σε 819 | ||
| • | Τω βίω μη μάχου.
Από τα Δελφικά Παραγγέλματα και το "Επτά Σοφών Υποθήκαι" άρεσε σε 191 | ||
| • | Ερωτηθείς Πυθαγόρας πότε δει πλησιάζειν γυναικί, έφη: «ότε βούλεταί τις ασθενέστερος γίνεσθαι». Πυθαγόρας άρεσε σε 62 | ||
| • | Ο αμαρτάνων εαυτώ αμαρτάνει. Ο αδικών εαυτόν αδικεί, εαυτόν κακόν ποιών. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 45 | ||
| • | Προς κέντρα μη λάκτιζε, μη παίσας μογής.
Αισχύλος (πρόκειται για αρχαία παροιμία) άρεσε σε 43 | ||
| • | Αλλ’, όταν σπεύδη τις αυτός, χω θεός συνάπτεται.
Αισχύλος άρεσε σε 14 | ||
| • | Βορβόρω θ’ ύδωρ λαμπρόν μιαίνων ούποθ’ ευρήσεις ποτόν.
Αισχύλος άρεσε σε 7 |
Μεμψιμοιρία | |||
| • | Γυνή ανδρός φθονερώτερον και μεμψιμοιρότερον. Αριστοτέλης άρεσε σε 174 | ||
| • | Μήτε νικών αμφάδην αγάλλεο, μήτε νικηθείς, εν οίκω καταπεσών οδύρεο.
Αρχίλοχος άρεσε σε 64 |
Παράνοια & Τρέλα | |||
| • | Ευφυούς η ποιητική εστιν ή μανικού.
Αριστοτέλης άρεσε σε 149 | ||
| • | Σωκράτης μαινόμενος. Πλάτων (όταν ρωτήθηκε τι γνώμη έχει για τον Διογένη) άρεσε σε 43 |
Δειλία | |||
| • | Από μεν ησυχίης και ραθυμίης ή δειλίη αύξεται, από δε τής ταλαιπωρίης και των πόνων αι ανδρείαι.
Ιπποκράτης άρεσε σε 392 | ||
| • | Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Μένανδρος άρεσε σε 230 | ||
| • | Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα.
Θουκυδίδης άρεσε σε 221 | ||
| • | Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Αντισθένης άρεσε σε 190 | ||
| • | Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο.
Αριστοφάνης άρεσε σε 105 | ||
| • | Δούλου τόδ’ εστίν, μη λέγειν ά τις φρονεί.
Ευριπίδης άρεσε σε 75 | ||
| • | Ου τοις αθύμοις η τύχη ξυλλαμβάνει.
Σοφοκλής άρεσε σε 68 | ||
| • | Δειλοί άνθρωποι ουκ έχουσιν εν μάχη αριθμόν.
Ευριπίδης άρεσε σε 64 | ||
| • | Δειλού γαρ αντρός δειλά και φρονήματα. Μένανδρος άρεσε σε 58 | ||
| • | Τι γαρ δει δειλόν όντα ευσωματείν;
Ευριπίδης άρεσε σε 57 | ||
| • | Δειλού μήτηρ ου κλαίει, αλλ’ ουδέ χαίρει. Αίσωπος άρεσε σε 45 | ||
| • | Τους πόνους γαρ αγαθοί τολμώσι, δειλοί δ’ εισίν ουδέν ουδαμού.
Ευριπίδης άρεσε σε 41 | ||
| • | Οίκοι μεν λέοντες, εν μάχη δ’ αλώπεκες. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 34 | ||
| • | Νεανίσκε, ή τον τρόπον άλλαξον ή το όνοµα. Μέγας Αλέξανδρος (Βλέποντας κάποιον συνονόματό του Αλέξανδρο «δειλώς μαχόμενον») άρεσε σε 27 | ||
| • | Πόθεν αν λάβοιμι βύσμα τω πρωκτώ φλέων;
Αριστοφάνης άρεσε σε 25 | ||
| • | Αρετής ελπίς ο θεός εστιν, ου δειλίας πρόφασις. Πλούταρχος άρεσε σε 13 | ||
| • | Ουκ έστι φεύγοντι φίλος και πιστός εταίρος.
Θέογνις άρεσε σε 12 | ||
| • | Οινοβαρές, κυνός όμματ’ έχων, κραδίην δ’ ελάφοιο.
Όμηρος (O Αχιλλέας στον Αγαμέμνονα) άρεσε σε 9 | ||
| • | Δειλόν δ’ ο πλούτος και φιλόψυχον κακόν.
Ευριπίδης (επειδή ο πλούσιος φοβάται για την περιουσία του) άρεσε σε 6 | ||
| • | Χαβρίας έλεγε φοβερώτερον είναι στρατόπεδον ελάφων ηγουμένου λέοντος ή λεόντων ηγουμένης ελάφου. Χαβρίας άρεσε σε 3 |
Κακία | |||
| • | Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 771 | ||
| • | Ουδείς εκών κακός. Σωκράτης άρεσε σε 413 | ||
| • | Ευλαβού τας διαβολάς καν ψευδείς ώσιν.
Ισοκράτης άρεσε σε 115 | ||
| • | Οι πλείστοι άνθρωποι κακοί.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 83 | ||
| • | Της μεν κακής κάκιον ουδέν γίγνεται γυναικός, εσθλής δ’ ουδέν εις υπερβολήν πέφυκ’ άμεινον.
Ευριπίδης άρεσε σε 82 | ||
| • | Ανήρ πονηρός δυστυχεί, καν ευτυχή.
Μένανδρος άρεσε σε 81 | ||
| • | Δουλοπρεπές άρα η κακία. Ελευθεροπρεπές δε η αρετή.
Σωκράτης («Αλκιβιάδης Α’» – Πλάτων) άρεσε σε 75 | ||
| • | Θησαυρός εστι των κακών κακή γυνή.
Μένανδρος άρεσε σε 65 | ||
| • | Γελοίόν εστι την μεν ιδίαν κακίαν μη φεύγειν, ό και δυνατόν εστι, την δε των άλλων φεύγειν, όπερ αδύνατον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 56 | ||
| • | Των περί τα ήθη φευκτών τρία εστίν είδη: κακία, ακρασία, θηριότης.
Αριστοτέλης (η «ακράτεια» ως το αντίθετο της εγκράτειας) άρεσε σε 48 | ||
| • | Διαβολήν μίσει.
Περίανδρος άρεσε σε 44 | ||
| • | Κακόν φυτόν πέφυκε βίω γυνή κακή. Μένανδρος άρεσε σε 28 | ||
| • | [Αντισθένης] έφη την αρετήν βραχύλογον είναι, την δε κακίαν απέραντον. Αντισθένης άρεσε σε 27 | ||
| • | Μωμεομένων φλαύρων ο αγαθός ου ποιέεται λόγον.
Δημόκριτος άρεσε σε 17 | ||
| • | Κακία νόσος ψυχής. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 2 | ||
| • | Ο αυτός έφη τους μοχθρούς των ανθρώπων ουχ ούτως ήδεσθαι επί τοις ιδίοις αγαθοίς ως επί τοις αλλοτρίοις κακοίς.
Θεόφραστος άρεσε σε 1 | ||
| • | Ή επιλίποι υμάς πλούτος, Eφέσιοι, ίν᾽ εξελέγχοισθε πονηρευόμενοι.
Ηράκλειτος άρεσε σε 1 |
Μισογυνισμός | |||
| • | Γυνή γαρ ουδέν οίδε πλην ό βούλεται.
Μένανδρος άρεσε σε 356 | ||
| • | Ουδέν εστι θηρίον γυναικός αμαχώτερον.
Αριστοφάνης άρεσε σε 280 | ||
| • | Γυναικί μη πίστευε, μηδ’ αν αποθάνη. Διογένης άρεσε σε 254 | ||
| • | Γυνή ανδρός φθονερώτερον και μεμψιμοιρότερον. Αριστοτέλης άρεσε σε 174 | ||
| • | Όρκους εγώ γυναικός εις ύδωρ γράφω. Σοφοκλής άρεσε σε 108 | ||
| • | Του κακού εκλογήν ποιούμενος, το ελάχιστον εξελεξάμην.
Δημόκριτος (δικαιολογούμενος που είχε παντρευτεί μικρόσωμη γυναίκα) άρεσε σε 99 | ||
| • | Λέοντι κρείττον ή γυναικί συμβιούν.
Μένανδρος άρεσε σε 81 | ||
| • | Εκ των γυναικών όλλυται κόσμος άπας.
Μένανδρος άρεσε σε 74 | ||
| • | Πολλάς αν εύροις μηχανάς, γυνή γαρ εί.
Ευριπίδης άρεσε σε 54 | ||
| • | Πάσαν Όμηρος έδειξε κακήν σφαλερήν τε γυναίκα, σώφρονα και πόρνην, αμφοτέρας όλεθρον. Εκ γαρ της Ελένης μοιχευσαμένης φόνος ανδρών και δια σωφροσύνην Πηνελόπης θάνατοι. Ιλιάς ουν το πόνημα μιας χάριν εστι γυναικός, αυτάρ Οδυσσείη Πηνελόπη πρόφασις. Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς άρεσε σε 53 | ||
| • | Μισώ γυναίκα, εκ πασών δε σε, ήτις πονηρά τάργ’ έχουσ’ εύ λέγεις.
Ευριπίδης άρεσε σε 48 | ||
| • | Γυνή δε κολακεύει σε του λαβείν χάριν. Μένανδρος άρεσε σε 44 | ||
| • | Πλην της τεκούσης, θήλυ παν μισώ γένος.
Ευριπίδης άρεσε σε 43 | ||
| • | Ίση λεαίνης και γυναικός ωμότης. Μένανδρος άρεσε σε 42 | ||
| • | Πάσα γυνή χόλος εστίν· έχει δ’ αγαθάς δύο ώρας, την μίαν εν θαλάμω, την μίαν εν θανάτω.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς άρεσε σε 36 | ||
| • | Μηδέν ανακοινού τη γυναικί χρήσιμον. Μένανδρος άρεσε σε 35 | ||
| • | Τερπνόν κακόν πέφυκεν ανθρώποις γυνή. Μένανδρος άρεσε σε 34 | ||
| • | Θηρών απάντων αγριωτέρα γυνή.
Μένανδρος άρεσε σε 34 | ||
| • | Το εις πυρ και γυναίκα εμπεσείν, ίσον υπάρχει. Πυθαγόρας άρεσε σε 34 | ||
| • | Ρύπος γυνή πέφυκε ηργυρωμένος. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 28 | ||
| • | Ος δε γυναικί πέποιθε, πέποιθ᾽ ο γε φηλήτησιν.
Ησίοδος άρεσε σε 24 | ||
| • | Τι εστι Γυνή; Ανδρός ναυάγιον, οίκου ζάλη, αμεριμνίας εμπόδιον, βίου άλωσις, καθημερινή ζημία, αυθαίρετος μάχη, πολυτελής πόλεμος, συνεσθιόμενον θηρίον, συγκαθημένη μέριμνα, συμπλεκομένη λέαινα, κεκοσμημένη σκύλλα, ζώον πονηρόν, αναγκαίον κακόν. Σεκούνδος ο Σιωπηλός άρεσε σε 19 | ||
| • | Γυνή τε πάντων αγριώτατον κακόν. Ευριπίδης άρεσε σε 14 | ||
| • | Δεινόν δε πενία, δεινά δ’ άλλα μυρία, αλλ’ ουδέν ούτω δεινόν ως γυνή κακόν.
Ευριπίδης (από χαμένη τραγωδία, η φράση υπάρχει στο Ανθολόγιον Στοβαίου) άρεσε σε 14 | ||
| • | Επεί ουκέτι πιστά γυναιξίν.
Όμηρος άρεσε σε 13 | ||
| • | Αθάνατόν εστι κακόν αναγκαίον γυνή.
Φιλήμων (προέλευση της φράσης «αναγκαίο κακό» —από το Ανθολόγιον Στοβαίου) άρεσε σε 9 | ||
| • | Και κεκλημένος εις γάμους, του γυναικείου γένους κατηγορείν. Θεόφραστος (Περί Ακαιρίας από τους «Χαρακτήρες») άρεσε σε 3 |
Φθόνος & Ζήλια | |||
| • | Κρέσσων γαρ οικτιρμού φθόνος.
Πίνδαρος άρεσε σε 421 | ||
| • | Ώσπερ υπό του ιού τον σίδηρον, ούτω τους φθονερούς υπό του ιδίου ήθους κατεσθίεσθαι.
Αντισθένης άρεσε σε 142 | ||
| • | Ουκ αν φορητός είης, ει πράσσοις καλώς.
Αισχύλος άρεσε σε 113 | ||
| • | Μη φθονείτε τους πρωτεύουσιν αλλ’ αμιλλάσθαι. Ισοκράτης άρεσε σε 87 | ||
| • | Φθόνος έλκος εστι της αληθείας.
Δημόκριτος άρεσε σε 79 | ||
| • | Προς γαρ τον έχοντα ο φθόνος έρπει. Σοφοκλής άρεσε σε 65 | ||
| • | Φθόνος εστί κάκιστος, έχει δε τι καλόν εν αυτώ. Τήκει γαρ φθονερών όμματα και κραδίην.
Ανώνυμο αρχαίο ρητό άρεσε σε 65 | ||
| • | Πάντα προλήψεται ο πατήρ, εμοί δ’ ουδέν απολείψει μεθ’ υμών έργον αποδείξασθαι μέγα και λαμπρόν.
Μέγας Αλέξανδρος («Αλέξανδρος» από το έργο του Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοi) άρεσε σε 64 | ||
| • | Φθονερόν αεί των γειτόνων όμμα. Αρχαία παροιμία άρεσε σε 63 | ||
| • | Και κεραμεύς κεραμεί κοτέει, και τέκτονι τέκτων· και πτωχός πτωχώ φθονέει και αοιδός αοιδώ. Ησίοδος άρεσε σε 61 | ||
| • | Το Θείον φθονερόν και ταραχώδες.
Σόλων άρεσε σε 61 | ||
| • | Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον. Θεμιστοκλής (ενδεχομένως δεν επρόκειτο για φθόνο αλλά για αγωνία για τις μελλοντικές προθέσεις των Περσών) άρεσε σε 37 | ||
| • | Ο φθονέων εωυτόν ως εχθρόν λυπέει.
Δημόκριτος άρεσε σε 28 | ||
| • | Τι στενάζεις, φθονερέ; το ίδιον κακόν, ή το αλλότριον αγαθόν; Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 27 | ||
| • | Φθονέεσθαι κρέσσον εστὶ ή οικτείρεσθαι.
Ηρόδοτος άρεσε σε 25 | ||
| • | Ο δ’ αφθόνητός γ’ ουκ επίζηλος πέλει.
Αισχύλος άρεσε σε 23 | ||
| • | Βελισαρίω οβολόν δότε τω στρατηλάτη, ον τύχη μεν εδόξασεν, αποτυφλοί δ’ ο φθόνος.
Ιωάννης Τζέτζης (σύμφωνα με το θρύλο, ο στρατηγός Βελισάριος στο τέλος της ζωής του έπεσε σε δυσμένεια και κατάντησε ζητιάνος) άρεσε σε 21 | ||
| • | Φθόνος γαρ στάσιος αρχήν απεργάζεται.
Δημόκριτος άρεσε σε 20 | ||
| • | Τοις μεν διά του ηλίου πορευομένοις κατ’ ανάγκην έπεται σκιά, τοις δε διά δόξης βαδίζουσιν ακολουθεί φθόνος.
Πλούταρχος άρεσε σε 19 | ||
| • | Ερωτηθείς διά τίνα αιτίαν οι φθονεροί πάντοτε λυπούνται έφη: «ότι ου μόνον τα ίδια αυτούς κακά λυπεί, αλλά και τα των αλλοτρίων αγαθά.» Ανάχαρσις άρεσε σε 9 |
Μικροπρέπεια | |||
| • | Κόρακος εξελεύσεται «κρα». Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 97 | ||
| • | Τριχολογείν και τρίχας αναλέγεσθαι.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 15 | ||
| • | Βίων προς πλούσιον μικρολόγον, «ουχ ούτος,» έφη, «την ουσίαν κέκτηται, αλλ' η ουσία τούτον.»
Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 11 | ||
| • | Το ζητείν απανταχού το χρήσιμον ήκιστα αρμόζει τοις μεγαλοψύχοις και ελευθερίοις. Αριστοτέλης (ήκιστα=ελάχιστα) άρεσε σε 1 |
Θρασύτητα | |||
| • | Αμαθία μεν θράσος, λογισμός δε όκνον φέρει.
Θουκυδίδης άρεσε σε 210 | ||
| • | Ασύνετος όστις εν φόβω μεν ασθενής, λαβών δε μικρόν της τύχης φρονεί μέγα.
Ευριπίδης άρεσε σε 111 | ||
| • | Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά.
Δημόκριτος άρεσε σε 77 | ||
| • | Το γαρ ευ πράττειν παρά την αξίαν, αφορμήν του κακώς φρονείν τοις ανοήτοις γίγνεται.
Δημοσθένης άρεσε σε 51 | ||
| • | Το τα αδύνατα διώκειν μανικόν· αδύνατον δε το τους φαύλους μη τοιαύτά τινα ποιείν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 36 | ||
| • | Τοις πολίταις μη θρασύνου.
Σόλων άρεσε σε 15 | ||
| • | Δειλών γυναίκες δεσποτών θρασύστομοι.
Ευριπίδης άρεσε σε 13 | ||
| • | Αχαλίνων στομάτων, ανόμου τ’ αφροσύνας το τέλος δυστυχία. Ευριπίδης άρεσε σε 11 | ||
| • | Μυίης θάρσος.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 6 | ||
| • | Ω ταν, διδάσκου μη θρασύνεσθαι κακοίς.
Σοφοκλής άρεσε σε 4 |
Απερισκεψία | |||
| • | Ω, γένος ανθρώπων ανεμώλιον, αυτοχόλωτον, μέχρι τέλους βιότου μηδέν επιστάμενον.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς άρεσε σε 206 | ||
| • | Ρήμα παράκαιρον τον όλον ανατρέπει βίον.
Μένανδρος άρεσε σε 125 | ||
| • | Η δε κακή βουλή τω βουλεύσαντι κακίστη.
Ησίοδος άρεσε σε 116 | ||
| • | Νήπιος ός τα έτοιμα λιπών τα ανέτοιμα διώκει.
Ησίοδος άρεσε σε 45 | ||
| • | Προς κέντρα μη λάκτιζε, μη παίσας μογής.
Αισχύλος (πρόκειται για αρχαία παροιμία) άρεσε σε 43 | ||
| • | Μίσει το ταχύ λαλείν, μη αμάρτῃς· μετάνοια γαρ ακολουθεί.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 37 | ||
| • | Μηδέ υπέρ τε δύναμιν αιρείσθαι του εωυτού και φύσιν.
Δημόκριτος άρεσε σε 27 | ||
| • | Γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται.
Αισχύλος άρεσε σε 7 |
Υποκρισία | |||
| • | Αλλήλων καταφρονούντες αλλήλοις αρεσκεύονται και αλλήλων υπερέχειν θέλοντες, αλλήλοις υποκατακλίνονται.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 383 | ||
| • | Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους τους αρίστους ασκέουσι. Δημόκριτος άρεσε σε 256 | ||
| • | Όμοια πόρνη δάκρυα και ρήτωρ έχει. Μένανδρος άρεσε σε 180 | ||
| • | Μισώ τον άνδρα τον διπλούν πεφυκότα, χρηστόν λόγοισι, πολέμιον δε τοις τρόποις.
Φωκυλίδης άρεσε σε 119 | ||
| • | Εάν ά τοις άλλοις επιτιμώμεν, αυτοί μη δρώμεν.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 98 | ||
| • | Λόγω γαρ ήσαν ουκ έργω φίλοι.
Ευριπίδης άρεσε σε 73 | ||
| • | Αγαθόν ή είναι χρεών ή μιμείσθαι.
Δημόκριτος άρεσε σε 72 | ||
| • | Άλλων ιατρός, αυτός έλκεσι βρύων.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 63 | ||
| • | Τους ρήτορας τα δίκαια μεν εσπουδακέναι λέγειν, πράττειν δε, ουδαμώς.
Διογένης άρεσε σε 61 | ||
| • | Έσθλ’ αγορεύοντες, κακά δε φρεσί βυσσοδόμευον.
Όμηρος άρεσε σε 50 | ||
| • | Μεγαρέων δάκρυα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για ψεύτικα δάκρυα, επειδή στα Μέγαρα καλλιεργούσαν πολλά κρεμμύδια). άρεσε σε 40 | ||
| • | Ο πλούτος, ανθρωπίσκε, τοις σοφοίς θεός, τα δ’ άλλα κόμποι και λόγων ευμορφία.
Ευριπίδης άρεσε σε 34 | ||
| • | Ά ψέγομεν ημείς, ταύτα μη μιμώμεθα. Μένανδρος άρεσε σε 27 | ||
| • | Βηξ αντί πορδής. Αρχαία παροιμία («επί περδόντων και προσποιουμένων βήχειν ή γελάν» και γενικά για όσους συγκαλύπτουν ενέργειές τους) άρεσε σε 27 | ||
| • | Όστις λέγειν μεν εύ, τα δ’ έργ’ εφ’ οίς λέγει αισχρ’ εστί, τούτου το σοφόν ουκ αινώ ποτέ.
Ευριπίδης άρεσε σε 24 | ||
| • | Εχθρός γαρ μοι κείνος ομώς Αΐδαο πύλησιν ος χ’ έτερον μεν κεύθη ενί φρεσίν, άλλο δε είπη.
Όμηρος άρεσε σε 23 | ||
| • | Σιγηρός ποταμός κατά γην βαθύς.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 22 | ||
| • | Ην δε ικανός αρμόσασθαι και τόπῳ και χρόνῳ και προσώπῳ, και πάσαν περίστασιν αρμοδίως υποκρίνασθαι.
Διογένης Λαέρτιος (για τον φιλόσοφο Αρίστιππο) άρεσε σε 11 |
Μάσκες | |||
| • | Λύκος δοράν οιός περιβεβλημένος.
Αίσωπος άρεσε σε 17 |
σελίδα 7 από 17
| «προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.
