Αδιαφορία | |||
• | Αδικεί πολλάκις ο μη ποιών τι, ου μόνον ο ποιών τι.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 180 | ||
• | Ου φροντίς Ιπποκλείδη. Ηρόδοτος (συνηθισμένη κατά την αρχαιότητα φράση που στα Νέα Ελληνικά σημαίνει «σκασίλα μου» προερχόμενη από περιστατικό με κάποιον Ιπποκλείδη —αλλά «Ιπποκλείδης» ήταν επίσης η λαϊκή έκφραση για το αιδοίο) άρεσε σε 48 | ||
• | Ήκιστα γαρ επιμελείας τυγχάνει το πλείστων κοινόν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 15 | ||
• | Αρχαιότερα της διφθέρας λέγεις.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για χιλιοειπωμένα και χαζά επιχειρήματα –η «διφθέρα» ήταν το παλιό τεφτέρι όπου ο Δίας έγραφε τα γενόμενα) άρεσε σε 13 | ||
• | Κακώς ακούειν ού μέλει θανόντι μοι.
Ευριπίδης άρεσε σε 12 |
Ανοχή | |||
• | Ανέχου και απέχου.
Επίκτητος άρεσε σε 261 | ||
• | Αγάπα τον πλησίον σου μικρά ελαττούμενος.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 156 | ||
• | Ο σιωπών συναινεί. Αρχαιοελληνική παροιμία (μετάφραση αντίστοιχης λατινικής φράσης) άρεσε σε 116 | ||
• | Οι άνθρωποι γεγόνασιν αλλήλων ένεκα. Ή δίδασκε ούν ή φέρε.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 112 | ||
• | Μη ζήτει τα γενόμενα γίνεσθαι ως θέλεις, αλλά θέλε γίνεσθαι τα γινόμενα ως γίνεται και ευροήσεις. Επίκτητος άρεσε σε 111 | ||
• | Σωκράτης, προς Αλκιβιάδη ειπόντα ουκ ανεκτή η Ξανθίππη λοιδορούσα, ου και συ, είπε, χηνών βοώντων ανέχει; Σωκράτης άρεσε σε 82 | ||
• | Έωθεν προλέγειν εαυτώ: συντεύξομαι περιέργω, αχαρίστω, υβριστή, δολερώ, βασκάνω, ακοινωνήτω. Πάντα ταύτα συμβέβηκεν εκείνοις παρά την άγνοιαν των αγαθών και κακών.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 73 | ||
• | Τω λογικώ ζώω, μόνον αφόρητόν εστι το άλογον, το δ’ εύλογον φορητόν. Επίκτητος άρεσε σε 25 |
Εγκαρτέρηση | |||
• | Άφοβον ο θεός, ανύποπτον ο θάνατος και το αγαθόν μεν εύκτητον, το δε δεινόν ευκαρτέρητον. Επίκουρος άρεσε σε 238 | ||
• | Ουδέν ουδενί συμβαίνει, ό ού πέφυκε φέρειν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 195 | ||
• | Τω βίω μη μάχου.
Από τα Δελφικά Παραγγέλματα και το "Επτά Σοφών Υποθήκαι" άρεσε σε 191 | ||
• | Σκηνή πας ο κόσμος εστί και παίγνιον· ή μάθε παίζειν ή φέρε τας οδύνας. Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς άρεσε σε 156 | ||
• | Εμέ δε Άνυτος και Μέλητος αποκτείναι μεν δύνανται, βλάψαι δε ού.
Σωκράτης άρεσε σε 154 | ||
• | Στέργε μεν τα παρόντα, ζήτει δε τα βελτίω. Ισοκράτης άρεσε σε 77 | ||
• | Μήτε νικών αμφάδην αγάλλεο, μήτε νικηθείς, εν οίκω καταπεσών οδύρεο.
Αρχίλοχος άρεσε σε 64 | ||
• | Ει το φέρον σε φέρει, φέρε και φέρου. Eι δ’ αγανακτείς, και σαυτόν λυπείς και το φέρον σε φέρει.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς (όπου «το φέρον» εδώ με την έννοια της μοίρας, της ζωής) άρεσε σε 56 | ||
• | Πειρώ τύχης άνοιαν ανδρείως φέρειν.
Μένανδρος άρεσε σε 49 | ||
• | Ανάσχου πάσχων. Δρων γαρ έχαιρες.
Ευριπίδης άρεσε σε 48 | ||
• | Δει καρτερείν επί τοις παρούσι και θαρρείν περί των μελλόντων.
Ισοκράτης άρεσε σε 28 | ||
• | Οι εκούσιοι πόνοι την των ακουσίων υπομονήν ελαφροτέραν παρασκευάζουσι. Δημόκριτος άρεσε σε 27 | ||
• | Ανδρείη τας άτας μικράς έρδει.
Δημόκριτος άρεσε σε 27 | ||
• | Δει φέρειν τα των θεών.
Ευριπίδης άρεσε σε 18 | ||
• | Ευ πάσχε ως θνητός. Από τα Δελφικά Παραγγέλματα και το "Επτά Σοφών Υποθήκαι" άρεσε σε 12 | ||
• | Πώς αν τις ατυχίαν ράστα φέροι; Ει τους εχθροὺς χείρον πράσσοντας βλέποι.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 11 | ||
• | Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει.
Θεόκριτος άρεσε σε 10 | ||
• | Ανδρών γαρ εστιν ενδίκων τε και σοφών, εν τοις δεινοίς μη τεθυμώσθαι θεοίς.
Αισχύλος (από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Στοβαίου) άρεσε σε 8 | ||
• | Όμως, δ᾿ ανάγκη πημονάς βροτοίς φέρειν θεών διδόντων.
Αισχύλος άρεσε σε 3 |
Απαξίωση | |||
• | Ημίν ανήκουσιν η ευγλωττία και αι τέχναι της Ελλάδος και η των Θεών αυτής λατρεία, υμέτερος δε κλήρος εστί η αμάθεια και η αγροικία και ουδέν πλέον. Αύτη εστίν η σοφία υμών. Ιουλιανός ο Παραβάτης (λόγοι απαξίωσης του χριστιανικού κλήρου από τον Ιουλιανό) άρεσε σε 215 | ||
• | Αθλίας, παρ’ αθλίου, δι’ Αθλίου προς άθλιο.
Διογένης (ο Αθλίας ήταν απεσταλμένος του Μ. Αλέξανδρου, που παρέδωσε επιστολή του στο Διογένη) άρεσε σε 107 | ||
• | Κρήτες αεί ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί.
Επιμενίδης ο Κρης άρεσε σε 89 | ||
• | Δειλοί άνθρωποι ουκ έχουσιν εν μάχη αριθμόν.
Ευριπίδης άρεσε σε 64 | ||
• | Λόγοι μεν ρήτορος, έργα δε αλέκτορος. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 51 | ||
• | Ην ποτε χρόνος εκείνος ότ' ήμην εγώ τοιούτος οποίος συ νυν· οποίος δ' εγώ νυν, συ ουδέποτε.
Διογένης (σε κάποιον που του θύμισε ότι υπήρξε [ο Διογένης] παραχαράκτης) άρεσε σε 50 | ||
• | Σωκράτης ιδών πλούσιον απαίδευτον «ιδού», φησί, «το χρυσούν πρόβατον». Σωκράτης άρεσε σε 45 | ||
• | Ει μη ιατροί ήσαν, ουδέν αν ην των γραμματικών μωρότερον.
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης («Δειπνοσοφισταί», βιβλ. ιε’) άρεσε σε 45 | ||
• | Πολλοί μεν άνθρωποι ήσαν οι Πέρσαι, ολίγοι όμως άνδρες.
Ηρόδοτος άρεσε σε 45 | ||
• | Κακού κόρακος κακόν ωόν. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 41 | ||
• | Αγροίκου μη καταφρόνει ρήτορος.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 39 | ||
• | Ανθρώπων ο σοφώτατος προς θεόν πίθηκος φανείται και σοφίᾳ και κάλλει και τοις άλλοις πάσιν. Ηράκλειτος άρεσε σε 32 | ||
• | Άνδρας μεν ουδαμού, παίδας δ’ εν Λακεδαίμονι.
Διογένης (απάντηση όταν ρωτήθηκε πού υπάρχουν στην Ελλάδα αγαθοί άντρες) άρεσε σε 23 | ||
• | Πέλεθος αρτίως κεχεσμένος. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (νεοελληνική απόδοση: φρέσκια κουράδα) άρεσε σε 22 | ||
• | Κακόν άγγος ου κλάται.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 20 | ||
• | Τέμνει σου το ξίφος ύδωρ, η δε σπάθη σου χιόνα. Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 18 | ||
• | Άλλος ούτος Ηρακλής. Αρχαία παροιμιακή φράση (απαξιωτική έκφραση για κάποιον που παρά τις προσδοκίες αποδεικνύεται ασήμαντος) άρεσε σε 14 | ||
• | Ελεύθεραι αίγες αρότρων. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για όσους είναι απαλλαγμένοι από μια ευθύνη, κατά τρόπο που δεν τους τιμά) άρεσε σε 13 | ||
• | Πάππος ακάνθης.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (σε νεοελληνική απόδοση: «σαπουνόφουσκα») άρεσε σε 12 | ||
• | Μήτε νειν μήτε γράμματα.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (αντίστοιχο του «έχει μαύρα μεσάνυχτα» –οι Αθηναίοι μάθαιναν από μικροί κολύμπι και γραφή) άρεσε σε 10 | ||
• | Λέγεται δε ο Άμασις, και ότε ην ιδιώτης, ως φιλοπότης ήν και φιλοσκώμμων και ουδαμώς κατεσπουδασμένος ανήρ .
Ηρόδοτος άρεσε σε 7 | ||
• | Υμείς δ’ ώ Μεγαρείες, ούτε τρίτοι ούτε τέταρτοι. Ούτε δυωδέκατοι, ούτ’ εν λόγω ούτ’ εν αριθμώ. Χρησμός της Πυθίας προς τους Μεγαρείς (οι Μεγαρείς είχαν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και την πόλη τους) άρεσε σε 7 | ||
• | Πυθαγόρης κοπίδων εστίν αρχηγός.
|
Αποδραματοποίηση | |||
• | Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Αίσωπος άρεσε σε 66 | ||
• | Αδεές δέος.
Αρχαία Παροιμιακή φράση (για αδικαιολόγητο φόβο) άρεσε σε 30 | ||
• | Νόμιζε μηδέν είναι των ανθρωπίνων βέβαιον· ούτω γαρ ούτε ευτυχών έσει περιχαρής ούτε δυστυχών περίλυπος. Ισοκράτης άρεσε σε 19 | ||
• | Παν το συμβαίνον ούτως σύνηθες και γνώριμον ως το ρόδον εν τω έαρι και οπώρα εν τω θέρει. Τοιούτον γαρ και νόσος και θάνατος και βλασφημία και επιβουλή και όσα τους μωρούς ευφραίνει ή λυπεί.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 14 | ||
• | Χρημάτων άελπτον ουδέν εστιν ουδ᾽ απώμοτον ουδέ θαυμάσιον.
Αρχίλοχος άρεσε σε 11 |
Ανωτερότητα | |||
• | Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν. Όμηρος (ο Ιππόλαχος από τη Λυκία στο γιο του Γλαύκο) άρεσε σε 294 | ||
• | Ερωτηθείσα υπό τινος Αττικής, «διά τι υμείς άρχετε μόναι των ανδρών αι Λάκαιναι;» «ότι», έφη, «και τίκτομεν μόναι άνδρας».
Πλούταρχος (απάντηση από την Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα) άρεσε σε 224 | ||
• | Ανίκητος εί, ω παι. H Πυθία προς Μ. Αλέξανδρο άρεσε σε 167 | ||
• | Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν.
Αντισθένης (σχόλιο του όταν πληροφορήθηκε ότι ο Πλάτωνας μίλησε άσχημα γι’ αυτόν) άρεσε σε 161 | ||
• | Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μιαίνεται.
Διογένης άρεσε σε 139 | ||
• | Αγαθώ περί ουδενός εγγίγνεται φθόνος ούτε φόβος ούτε οργή ή μίσος.
Πλάτων άρεσε σε 111 | ||
• | Υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις.
Αριστοτέλης άρεσε σε 102 | ||
• | Ή καλώς ζην ή καλώς τεθνηκέναι τον ευγενή δει.
Σοφοκλής άρεσε σε 63 | ||
• | Ου γαρ δοκείν άριστος, αλλ’ είναι θέλει.
Αισχύλος άρεσε σε 45 | ||
• | Φιλέει γαρ ο θεός τα υπερέχοντα πάντα κολούειν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 45 | ||
• | Αετός μυίας ου θηρεύει. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 40 | ||
• | Αετός εν νεφέλαις. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αυτούς που είναι πολύ ισχυροί για να μπορέσεις τους πλησιάσεις ή να τους βλάψεις) άρεσε σε 25 | ||
• | Θείου νου το αεί τι διαλογίζεσθαι καλόν.
Δημόκριτος άρεσε σε 18 | ||
• | Ελέφας μυν ουχ αλίσκει. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 6 | ||
• | Ούτω δ’ ίσχυσέ τε και μέγας ην τότε και πολύς
Αριστοφάνης (πηγή της παροιμιακής έκφρασης «μέγας και πολύς») άρεσε σε 6 | ||
• | Ο αυτός λοιδορούντος αυτόν τινος ως ουκ Αθηναίον, «και μην», είπεν, «ουδεὶς εώρακε λέοντα Κορίνθιον ουδ’ Αττικόν, αλλ’ ουδὲν ήττον γενναίόν εστι το ζώον». Αντισθένης Όταν κάποιος κορόιδεψε [τον Αντισθένη] επειδή δεν ήταν Αθηναίος, είπε «κανένας δεν έχει δει λέοντα από την Κόρινθο ούτε από την Αττική, αλλά αυτό δεν κάνει το ζώο λιγότερο ισχυρό». άρεσε σε 4 | ||
• | Ου καλόν πεπαιδευμένον εν απαιδεύτοις διαλέγεσθαι, ώσπερ ουδέ νήφοντα εν μεθύουσιν.
Πλάτων άρεσε σε 2 |
Σκληρότητα | |||
• | Βροτοίς πέφυκε τον πεσόντα λακτίσαι.
Αισχύλος άρεσε σε 91 | ||
• | Ίση λεαίνης και γυναικός ωμότης. Μένανδρος άρεσε σε 42 | ||
• | Άπας δε τραχύς όστις αν νέον κρατή.
Αισχύλος άρεσε σε 19 |
Ενόχληση | |
• | Μη μου τους κύκλους τάραττε. Αρχιμήδης (στον Ρωμαίο που τον σκότωσε ενώ έλυνε προβλήματα κάνοντας σχέδια στην άμμο —η γνησιότητα της φράσης αμφισβητείται καθώς δεν αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς) άρεσε σε 127 |
Αποστροφή | |||
• | Στέργει γαρ ουδείς άγγελον κακών επών.
Σοφοκλής άρεσε σε 45 | ||
• | Εχθρός γαρ μοι κείνος ομώς Αΐδαο πύλησιν ος χ’ έτερον μεν κεύθη ενί φρεσίν, άλλο δε είπη.
Όμηρος άρεσε σε 23 | ||
• | Μη πλούτον είπης. Ουχί θαυμάζω θεόν, ον χω κάκιστος ραδίως εκτήσατο.
Ευριπίδης άρεσε σε 14 | ||
• | Μισαλαζών ειμι και μισογόης και μισοψευδής και μισότυφος και μισώ παν το τοιουτώδες είδος των μιαρών ανθρώπων. Λουκιανός (Μισαλαζών=μισώ τους αλαζόνες κοκ) άρεσε σε 1 |
Αχρειότητα | |||
• | Κρείττον εις κόρακας ή εις κόλακας εμπεσείν. Οι μεν γαρ νεκρούς, οι δε ζώντας εσθίουσιν.
Αντισθένης άρεσε σε 260 | ||
• | Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους τους αρίστους ασκέουσι. Δημόκριτος άρεσε σε 256 | ||
• | Το μεν καλόν ορώ και επιδοκιμάζω, πράττω δε το κακόν. Οβίδιος (η Μήδεια…) άρεσε σε 149 | ||
• | Οία η πρόθεσίς εστιν αδικείν, παρ᾿ αυτοίς ουδέ δικαία απολογία ισχύει.
Αίσωπος άρεσε σε 110 | ||
• | Πάντα κακοί τολμώσι.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 64 | ||
• | Ο χρημάτων παντελών ήσσων ουκ αν ποτέ είη δίκαιος.
Δημόκριτος άρεσε σε 60 | ||
• | Ο συκοφάντης εστί τοις πέλας λύκος.
Μένανδρος άρεσε σε 51 | ||
• | Ο αμαρτάνων εαυτώ αμαρτάνει. Ο αδικών εαυτόν αδικεί, εαυτόν κακόν ποιών. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 45 | ||
• | Ο αδικών του αδικουμένου κακοδαιμονέστερος. Δημόκριτος άρεσε σε 31 | ||
• | Εν γάρ αμίλλαις πονηραίς, αθλιώτερος ο νικήσας. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 26 | ||
• | Γυψ κόρακα εγγυάται.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για άνευ αξίας καλές συστάσεις από παλιάνθρωπο για άλλον παλιάνθρωπο) άρεσε σε 23 | ||
• | Έγνω δε φωρ τε φώρα και λύκος λύκον.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 23 | ||
• | Πολλάκι και ξύμπασα πόλις κακού ανδρός απηύρα, ος τις αλιτραίνη και ατάσθαλα μηχανάαται.
Ησίοδος άρεσε σε 18 | ||
• | Αγορά Κερκώπων. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για περιβάλλον με παλιανθρώπους και απατεώνες –οι Κέρκωπες ήταν μυθικοί ανθρωποπίθηκοι) άρεσε σε 15 | ||
• | Η δε αναισχυντία εστί καταφρόνησις δόξης αισχρού ένεκα κέρδους.
Θεόφραστος άρεσε σε 14 | ||
• | Σφοδρόν απειρία των πάντων ουδέ μέγιστον κακόν, αλλ’ η πολυπειρία και πολυμαθία μετά κακής αγωγής γίγνεται πολύ τούτων μείζων ζημία. Πλάτων άρεσε σε 14 | ||
• | Άρχοντος µηδέν τους αρχοµένους ωφελούντος ουδὲν αθλιώτερον. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 10 |
Χυδαιότητα | |||
• | Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
Ηράκλειτος άρεσε σε 248 | ||
• | Φωνή μιαρά, γέγονας κακώς, αγοραίος εί, έχεις άπαντα προς πολιτείαν ά δει.
Αριστοφάνης άρεσε σε 84 | ||
• | Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων.
Ηράκλειτος άρεσε σε 75 | ||
• | Ά ποιείν αισχρόν, ταύτα νόμιζε μηδέ λέγειν είναι καλόν.
Ισοκράτης άρεσε σε 54 | ||
• | Αισχρόν δε μηδέν πράττε, μηδέ μάνθανε.
Μανουήλ Χρυσολωράς άρεσε σε 45 | ||
• | Το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς.
Σωκράτης άρεσε σε 44 | ||
• | Σιγάτε, μη αίσθωνται υμάς ενθάδε πλέοντας.
Βίας ο Πριηνεύς (σε μια καταιγίδα όταν οι ασεβείς και χυδαίοι συνταξιδιώτες του ζήτησαν τη βοήθεια των θεών) άρεσε σε 30 | ||
• | Κει θέμις εστίν, νυνί γ᾽ ήδη, κει μη θέμις εστί, χεσείω.
Αριστοφάνης άρεσε σε 18 | ||
• | Έστι δ᾽ η ειρωνεία της βωμολοχίας ελευθεριώτερον· ο μεν γαρ αυτού ένεκα ποιεί το γελοίον, ο δε βωμολόχος ετέρου.
Αριστοτέλης άρεσε σε 17 | ||
• | Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν.
Αιλιανός άρεσε σε 15 | ||
• | Αισχρόν την μεν ηλικίαν παρακμάσαι, μη παρακμάσαι δε την ασέλγειαν. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός άρεσε σε 15 | ||
• | Υς διά ρόδων.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 10 |
Εξύβριση | |||
• | Σον φίλον ει θέλεις δοκιμάσαι, ή μέθυσον ή ύβρισον. Αίσωπος άρεσε σε 114 | ||
• | Τριβαλλοί τέτταρας φάλαγγας εν ταις μάχαις ποιούνται: την πρώτην των ασθενών, την εχομένην των κρατίστων, την τρίτην των ιππέων, τελευταίαν την των γυναικών, αί αυτούς εις φυγήν τρεπομονένους κωλύουσι βλασφημούσαι. Ιωάννης Στοβαίος (οι Τριβαλλοί ήταν αρχαίο Θρακική φυλή) άρεσε σε 19 | ||
• | Γλώσσα βλάσφημος, διανοίας κακής έλεγχος. Πλούταρχος άρεσε σε 10 | ||
• | Λοιδορείσθαι δ’ ού πρέπει άνδρας ποιητάς, ώσπερ αρτοπώλιδας.
Αριστοφάνης άρεσε σε 10 |
Πονηριά | |||
• | Γυνή πολλά ανδρός οξυτέρη προς κακοφραδμοσύνην.
Δημόκριτος άρεσε σε 203 | ||
• | Φασί κακίστους οι πονηροί τους καλούς.
Μένανδρος άρεσε σε 90 | ||
• | Ανδρός πονηρού φεύγε συνοδίαν αεί. Μένανδρος άρεσε σε 76 | ||
• | Ανήρ πονηρός δράσσεται πράον λόγον. Έχει γαρ αυτός τους λόγους ώσπερ δόλους.
Μένανδρος άρεσε σε 75 | ||
• | Όφις Έλλην ο ποικίλος. Πλούταρχος (πικρό και πολυσήμαντο σχόλιο του Πέρση χιλίαρχου Ρωξάνη, για τον Θεμιστοκλή) άρεσε σε 65 | ||
• | Νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει. Μένανδρος άρεσε σε 53 | ||
• | Μισώ γυναίκα, εκ πασών δε σε, ήτις πονηρά τάργ’ έχουσ’ εύ λέγεις.
Ευριπίδης άρεσε σε 48 | ||
• | Δειναί γαρ αι γυναίκες ευρίσκειν τέχνας.
Ευριπίδης άρεσε σε 41 | ||
• | Βουλή πονηρά χρηστόν ουκ έχει τέλος.
Μένανδρος άρεσε σε 37 | ||
• | Μη προς εμέ τα ποικίλα.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (νεοελληνική απόδοση: όχι σε μένα αυτά) άρεσε σε 31 | ||
• | Αλωπεκίζειν προς ετέραν αλώπεκα.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 30 | ||
• | Ποτί πονηρόν ου άχρηστον όπλον ά πονηρία.
Επίχαρμος άρεσε σε 27 | ||
• | Δολερόν μεν αεί κατά πάντα δη τρόπον πέφυκεν άνθρωπος.
Αριστοφάνης άρεσε σε 21 | ||
• | Ουδείς εκών πονηρός ουδ’ άκων μάκαρ. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 17 | ||
• | Ποικιλώτερος ύδρας.
Αρχαία παροιμιακή φράση άρεσε σε 10 |
Απειλή | |||
• | Αι μεν βρονταί τους παίδας, αι δε απειλαί τους άφρονας καταπλήττουσι.
Σωκράτης άρεσε σε 369 | ||
• | Έσσετ’ ήμαρ.
Όμηρος άρεσε σε 230 | ||
• | Διογένης ερωτηθείς τι των θηρίων κάκιστα δάκνει έφη: των μεν αγρίων συκοφάντης, των δε ημέρων κόλαξ. Διογένης άρεσε σε 202 | ||
• | Μη απειλείν ουδενί. Γυναικώδες γαρ. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 70 |
Εμπαιγμός | |||
• | Ακούσας υπό τινος λοιδορείσθαι, «Απόντα με,» έφη, «και μαστιγούτω.»
Αριστοτέλης άρεσε σε 393 | ||
• | Μη λοιδόρει γυναίκα μηδέ νουθέτει. Μένανδρος άρεσε σε 90 | ||
• | Τω δυστυχούντι μη επιγέλα. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 79 | ||
• | Ατυχίαν μη ονειδίζειν, νέμεσιν αιδούμενον.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 56 | ||
• | Λοιδωρούμενος ποτε ανεχώρει. Του δ’ επιδιώκοντος ειπόντος, «τι φεύγεις;», «ότι», φησί, «του μεν κακώς λέγειν συ την εξουσίαν έχεις, του δε μη ακούειν εγώ». Αρίστιππος (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 27 | ||
• | Χαβρίας ειπόντος τινός «ο φίλος σε λάθρα λοιδορεί» είπε: «μη έλεγχε αυτόν ίνα μη φανερώς αυτό μέλλῃ ποιείν.»
Χαβρίας άρεσε σε 9 | ||
• | Μη επιγέλα τω σκώπτοντι· απεχθής γαρ έσῃ τοις σκωπτομένοις.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 6 | ||
• | Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν εστ’ επίφθονον, άλλα τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται.
Αριστοφάνης άρεσε σε 5 | ||
• | Κωμωδός χαίνων και μη δάκνων. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αυτούς που κοροϊδεύουν χωρίς να είναι σε θέση να βλάψουν) άρεσε σε 4 |
Καχυποψία | |||
• | Γυναικί μη πίστευε, μηδ’ αν αποθάνη. Διογένης άρεσε σε 254 | ||
• | Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας. Βιργίλιος άρεσε σε 133 | ||
• | Λόγον παρ’ εχθρού μη ποθ’ ηγήση φίλον.
Μένανδρος άρεσε σε 89 | ||
• | Εχθροίς απιστών ούποτ’ αν πάθοις βλάβην.
Μένανδρος άρεσε σε 65 | ||
• | Ανδρών δε φαύλων όρκον εις ύδωρ γράφε. Μένανδρος άρεσε σε 44 | ||
• | Δει τοις μεν εχθροίς και περί των πιστών απιστείν, τοις δε φίλοις και τα άπιστα πιστεύειν. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 43 | ||
• | Ένεστι γαρ πως τούτο τη τυραννίδι νόσημα, τοις φίλοισι μη πεποιθέναι.
Αισχύλος άρεσε σε 42 | ||
• | Μη ύποπτος προς άπαντας, αλλ’ ευλαβής γίνου και ασφαλής.
Δημόκριτος άρεσε σε 39 | ||
• | Μη πάσι πίστευε. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 35 | ||
• | Πιστόν Ελλάς οίδεν ουδέν.
Ευριπίδης άρεσε σε 23 | ||
• | Επεί ουκέτι πιστά γυναιξίν.
Όμηρος άρεσε σε 13 | ||
• | Νοείν, οράν, ξυνιέναι, στρέφειν έδραν, τεχνάζειν, κάχ’ υποτοπείσθαι, περινοείν άπαντα.
Αριστοφάνης άρεσε σε 3 |
Δυσπιστία | |||
• | Όρκους εγώ γυναικός εις ύδωρ γράφω. Σοφοκλής άρεσε σε 108 | ||
• | Νήφε και μέμνησο απιστείν.
Επίχαρμος άρεσε σε 91 | ||
• | Λαώ μη πίστευε. Πολύτροπος έστιν όμιλος. Λαός τοι και ύδωρ και πυρ ακατάσχετα πάντα.
Φωκυλίδης άρεσε σε 68 | ||
• | Ωτα γαρ τυγχάνει ανθρώποισι εόντα απιστότερα οφθαλμών.
Ηρόδοτος άρεσε σε 47 | ||
• | Ο μεν λόγος θαυμαστός, ο δε λέγων άπιστος. Πλούταρχος άρεσε σε 44 | ||
• | Απιστούνται δ’ oι λάλοι καν αληθεύωσιν.
Πλούταρχος άρεσε σε 39 | ||
• | Μη πάσιν, αλλά τοις δοκίμοισι πιστεύειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 34 | ||
• | Δει των προειρημένων μνημονεύειν και μηδέν οίεσθαι τούτων λέγεσθαι γεγονός ούτω και πεπραγμένον.
Πλούταρχος (σχετικά με τις θρησκευτικές δοξασίες των Αιγυπτίων) άρεσε σε 22 | ||
• | Πίστει χρήματ’ όλεσσα, πιστίη δ’ εσάωσα· γνώμη δ’ αργαλέη γίγνεται αμφοτέρων.
Θέογνις άρεσε σε 20 | ||
• | Επαινούμενος, μη πάντα πίστευε. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 19 |
Περιφρόνηση | |||
• | Διά πενίαν μηδενός καταφρόνει.
Μένανδρος άρεσε σε 87 |
Άρνηση | |||
• | Μελετώ αποτυγχάνειν. Διογένης (εξηγώντας γιατί ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα) άρεσε σε 174 | ||
• | Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον.
Ιπποκράτης (όρκος του Ιπποκράτη) άρεσε σε 87 | ||
• | Το την Πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστί ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ Β’, το 1453 (λίγο πριν την Άλωση) άρεσε σε 50 | ||
• | Μισώ δωρεάν ήτις αναγκάζει με αγρυπνείν. Ανακρέων (επιστρέφοντας χρυσό τάλαντο που του είχε δώσει ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης) άρεσε σε 7 | ||
• | Έως κόρακες λευκοί γένωνται.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 4 |
Απόρριψη | |||
• | Ανέγνων, έγνων, κατέγνων.
Ιουλιανός ο Παραβάτης (όταν διάβασε βιβλίο με χριστιανικό περιεχόμενο) άρεσε σε 230 | ||
• | Παύσαι προς με καλλωπιζόμενος.
Πλάτων (το λέει ο Φαίδρος στον Σωκράτη) άρεσε σε 59 | ||
• | Ά μη προσήκει μητ’ άκουε μηθ’ όρα.
Μένανδρος άρεσε σε 56 | ||
• | Παν το ανόμοιον ακοινώνητον. Αίσωπος άρεσε σε 56 | ||
• | Εχθρών άδωρα δώρα κούκ ονήσιμα.
Σοφοκλής άρεσε σε 38 | ||
• | Βάλλε μοι Πυθαγόρου την σιωπήν και τους κυάμους τους Ορφικούς, βάλλε μοι Πλάτωνος τας Ιδέας και τας μετενσωματώσεις, βάλλε μοι Επικούρου την αθεΐαν και Αριστοτέλους την μικρολόγον πρόνοιαν και της Στοάς την οφρύν.
Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός άρεσε σε 20 | ||
• | Εκάς οι βέβηλοι.
Από το τελετουργικό των Ελευσίνιων Μυστηρίων (εντολή πριν την έναρξη των Μυστηρίων για να απομακρυνθούν οι αμύητοι που συμμετείχαν μέχρι τότε στον εορτασμό) άρεσε σε 11 | ||
• | Μηδέ μέλι μηδέ μέλισσα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αυτούς που προτιμούν να αρνηθούν κάτι καλό, επειδή συνοδεύεται από κάποια ενόχληση) άρεσε σε 4 |
Κριτική | |||
• | Φιλίας μεν αρχή έπαινος, έχθρας δε ψόγος. Ισοκράτης άρεσε σε 100 | ||
• | Εάν ά τοις άλλοις επιτιμώμεν, αυτοί μη δρώμεν.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 98 | ||
• | Κρέσσον τα οικήια ελέγχειν αμαρτήματα ή τα οθνεία.
Δημόκριτος άρεσε σε 88 | ||
• | Οι πολλοί των ανθρώπων, των μεν ιδίων αμαρτημάτων συνήγοροι γίνονται, των δε αλλοτρίων κατήγοροι. Απολλώνιος ο Τυανεύς άρεσε σε 51 | ||
• | Το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς.
Σωκράτης άρεσε σε 44 | ||
• | Θαυμάζειν δε έφη πώς παρά τοις Έλλησιν αγωνίζονται μεν οι τεχνίται, κρίνουσι δε οι μη τεχνίται.
Ανάχαρσις άρεσε σε 36 | ||
• | Μένανδρος ερωτηθείς τι διαφέρουν αλλήλων Σοφοκλής και Ευριπίδης είπεν ότι Σοφοκλής μεν τέρπεσθαι ποιεί τους ανθρώπους, Ευριπίδης δε σκυθρωπάζειν τους ακροατάς. Μένανδρος άρεσε σε 20 | ||
• | Ουδένα των εχθρών μωμήσομαι εσθλὸν εόντα, ουδὲ μεν αινήσω δειλόν εόντα φίλον.
Θέογνις άρεσε σε 11 | ||
• | Ω τεχνικώτατε Θευθ, άλλος μεν τεκείν δυνατός τα της τέχνης, άλλος δε κρίναι, τίν’ έχει μοίραν βλάβης τε και ωφελείας τοις μέλλουσι χρήσθαι.
Πλάτων (ο Φαραώ Θαμούν προς τον σοφό Θευθ) άρεσε σε 8 |
Ευπιστία | |||
• | Οι αγαθοί ευαπάτητοι.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 146 | ||
• | Μακαρίσαντες υμών το απειρόκακον ού ζηλούμεν το άφρον.
Θουκυδίδης άρεσε σε 59 | ||
• | Κρείττον ευήθη δοκείν ή πονηρόν είναι.
Δημοσθένης άρεσε σε 53 | ||
• | Ος δε γυναικί πέποιθε, πέποιθ᾽ ο γε φηλήτησιν.
Ησίοδος άρεσε σε 24 | ||
• | Άγγιστρον μετά της καρίδος καταπίνει.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 7 |
Εξαπάτηση | |||
• | Βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη.
Μέγας Αλέξανδρος (ερωτηθείς πώς κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο σε τόσο σύντομο διάστημα) άρεσε σε 358 | ||
• | Ούτις εμοί γ’ όνομα.
Όμηρος (η γνωστή πονηριά του Οδυσσέα προς τον Κύκλωπα Πολύφημο ) άρεσε σε 99 | ||
• | Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει.
Θουκυδίδης άρεσε σε 85 | ||
• | Την αγοράν ωρισμένον τόπον εις το αλλήλους απατάν και πλεονεκτείν.
Ανάχαρσις άρεσε σε 56 | ||
• | Ράστον απάντων εστίν αυτόν εξαπατήσαι. Ό γαρ βούλεται, τούθ’ έκαστος και οιείται.
Δημοσθένης άρεσε σε 50 | ||
• | Χρήματα πορίζειν ευπορώτατον γυνή, άρχουσά τ᾽ ουκ αν εξαπατηθείη ποτέ. Αυταί γαρ εισιν εξαπατάν ειθισμέναι.
Αριστοφάνης άρεσε σε 2 | ||
• | Ψεύδεσθαι φυλάττου· έστιν γαρ απατάν και απατάσθαι. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 | ||
• | Μίσει τους κολακεύοντας ώσπερ τους εξαπατούντας· αμφότεροι γαρ πιστευθέντες, τους πιστεύσαντας αδικούσι. |
Επιτηδειότητα | |||
• | Πολλάς αν εύροις μηχανάς, γυνή γαρ εί.
Ευριπίδης άρεσε σε 54 | ||
• | Τοις επιτηδείοις συγχρώ.
Δελφικό παράγγελμα άρεσε σε 23 | ||
• | Ομιλείν δυνάστῃ... ως ήκιστα ή ως ήδιστα.
Αίσωπος άρεσε σε 19 | ||
• | Τον ήττω λόγον κρείττω ποιείν.
Αριστοτέλης (Ρητορικό τέχνασμα των σοφιστών, όπως ο Πρωταγόρας, που υπερηφανεύονταν ότι μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ασήμαντο στοιχείο σαν το ισχυρότερο) άρεσε σε 18 | ||
• | Γραυς ανακροτήσασα πολύν κονιορτόν εγείρει.
Αρχαία παροιμία («επί των δι' εμπειρίαν πολλά πράγματα κινούντων») άρεσε σε 9 | ||
• | Νοείν, οράν, ξυνιέναι, στρέφειν έδραν, τεχνάζειν, κάχ’ υποτοπείσθαι, περινοείν άπαντα.
Αριστοφάνης άρεσε σε 3 |
Δικαιολογίες | |||
• | Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα.
Θουκυδίδης άρεσε σε 221 | ||
• | Προφάσεως δείται μόνον η πονηρία. Αριστοτέλης άρεσε σε 104 | ||
• | Όμφακες εισίν. Αίσωπος άρεσε σε 39 | ||
• | Αντίγονος υποχωρών ποτε τοις πολεμίοις επερχομένοις, «ουκ», έφη, «φεύγειν αλλά διώκειν το συμφέρον οπίσω κείμενον».
Αντίγονος Α’ άρεσε σε 35 | ||
• | Αρετής ελπίς ο θεός εστιν, ου δειλίας πρόφασις. Πλούταρχος άρεσε σε 13 |
Υπερβολές | |||
• | Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.
Πλάτων άρεσε σε 479 | ||
• | Αι μεν ποδήρεις εσθήτες τα σώματα, αι δε υπέρμετροι περιουσίαι τας ψυχάς εμποδίζουσιν.
Σωκράτης άρεσε σε 298 | ||
• | Οι πέρα στέρξαντες, οίδε και πέρα μισούσι.
Ανώνυμος αρχαίος τραγικός ποιητής άρεσε σε 234 | ||
• | Μηδέν Άγαν.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 204 | ||
• | Ήλιος ούκ αν υπερβήσεται μέτρα.
Ηράκλειτος άρεσε σε 184 | ||
• | Παν το πολύ τη φύσει πολέμιον.
Ιπποκράτης άρεσε σε 133 | ||
• | Ούτος την άμπελον είπε τρεις φέρειν βότρυς: τον πρώτον ηδονής, τον δεύτερον μέθης, τον τρίτον αηδίας. Ανάχαρσις άρεσε σε 50 | ||
• | Εις Μύνδον ελθών και θεασάμενος μεγάλας τας πύλας, μικράν δε την πόλιν, έφη, «άνδρες Μύνδιοι, κλείσατε τας πύλας, μη η πόλις υμών εξέλθη». Διογένης (Μύνδος: πόλη της Καρίας, στη Μικρά Ασία) άρεσε σε 47 | ||
• | Καλόν εν παντί το ίσον. Υπερβολή δε και έλλειψις ού μοι δοκεί.
Δημόκριτος άρεσε σε 30 | ||
• | Το γαρ ηδύ, εάν πολύ, ου τι γε ηδύ. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 29 | ||
• | Φιλούσι ιατροί λέγειν τά φαύλα μείζω.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 28 | ||
• | Μυς εις τρώγλην μη χωρών, κολοκύνθην έφερεν.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 19 | ||
• | Τον ήττω λόγον κρείττω ποιείν.
Αριστοτέλης (Ρητορικό τέχνασμα των σοφιστών, όπως ο Πρωταγόρας, που υπερηφανεύονταν ότι μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ασήμαντο στοιχείο σαν το ισχυρότερο) άρεσε σε 18 | ||
• | Ή Ζευς ή Χάρων. Αίσωπος (για ακραίες επιλογές –ή του ύψους ή του βάθους) άρεσε σε 10 | ||
• | Όταν πίνωσιν άνθρωποι τότε πλουτούσι, διαπράττουσι, νικώσιν δίκας, ευδαιμονούσιν, ωφελούσι τους φίλους.
Αριστοφάνης άρεσε σε 2 | ||
• | Παν το πλέον ανθρώπω πολέμιον.
|
Θυμός | |||
• | Δύο τα εναντιώτατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.
Θουκυδίδης άρεσε σε 389 | ||
• | Εν οργή μήτε τι λέγειν μήτε πράσσειν. Πυθαγόρας άρεσε σε 205 | ||
• | Σώφρονος ανδρός έχθραν φυλάττεσθαι και οργήν.
Πλούταρχος άρεσε σε 87 | ||
• | Χαλεπώτερον ηδονή μάχεσθαι ή θυμώ.
Ηράκλειτος άρεσε σε 75 | ||
• | Θυμού κράτει. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 73 | ||
• | Χόλος νόον οιδάνει.
Όμηρος άρεσε σε 69 | ||
• | Ότι ουδέν ήττον τα αυτά ποιήσουσι, καν συ διαρραγής.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 69 | ||
• | Αθάνατον οργήν μη φύλαττε, θνητός ων. Μένανδρος άρεσε σε 53 | ||
• | Το γαρ μηδαμού κρατείν οργής απαίδευτον και ακόλαστον.
Πλούταρχος άρεσε σε 44 | ||
• | Το της οργής πάθος μη καθομιλούμενον μηδέ θεραπευόμενον φυσική νόσος γίνεται. Απολλώνιος ο Τυανεύς άρεσε σε 44 | ||
• | Μήνιν άειδε θεά Πηληιάδεω Αχιλήος. Όμηρος (η πρώτη φράση της Ιλιάδας) άρεσε σε 43 | ||
• | Ακαίρου θυμού το κέρδος πτώσις. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 41 | ||
• | ... λοιδορούσης αυτόν ποτε Ξανθίππης της γυναικός, έπειτα εκ μετεώρου καταχεάσης ύδωρ κατ’ αυτού είπεν: «εγίγνωσκον ότι βροντώσα Ξανθίππη και βρέξει». Σωκράτης άρεσε σε 41 | ||
• | Πολλά εστι του θυμού φοβερά, πολλά δε και γελοία. Πλούταρχος άρεσε σε 38 | ||
• | Αιδώς γαρ οργής πλείον ωφελεί βροτούς.
Ευριπίδης άρεσε σε 28 | ||
• | Θυμός εγείρει μάχην, μάχη δε γεννά λοιδορίας, αι δε λοιδορίαι πληγάς, πληγαί δε τραύματα. Εκ δε τραυμάτων, πολλάκις θάνατος. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 28 | ||
• | Ο μαινομένοις μη συμαινόμενος ούτος μαίνεται.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 25 | ||
• | Μένεα πνέων. Όμηρος (σε πολλά σημεία στην Ιλιάδα) άρεσε σε 24 | ||
• | Ά πάσχοντες υφ’ ετέρων οργίζεσθε, ταύτα τοις άλλοις μη ποιείτε. Ισοκράτης (προς Νικοκλέα Ιε, 61) άρεσε σε 22 | ||
• | Οργής νοσούσης εισίν ιατροί λόγοι.
Αισχύλος άρεσε σε 19 | ||
• | Οργής ματαίας εισί αίτιοι λόγοι.
Αισχύλος άρεσε σε 19 | ||
• | Γυναικόφρων γαρ θυμός ανδρός ού σοφού.
Ευριπίδης άρεσε σε 16 | ||
• | Έξω γαρ οργής πας ανήρ σοφώτερος. Ευριπίδης άρεσε σε 5 |
Εκδίκηση | |||
• | Τύμμα τύμματι τίσαι.
Αισχύλος άρεσε σε 179 | ||
• | Οψόμεθα εις Φιλίππους. Πλούταρχος (το φάντασμα του δολοφονηθέντος Καίσαρα προς τον Βρούτο, πριν τη μάχη των Φιλίππων, το 34π.Χ) άρεσε σε 123 | ||
• | Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (από τη ρητορική του κατά της αυτοκράτειρας Ευδοξίας) άρεσε σε 13 |
Μίσος | |
• | Τίμων ο μισάνθρωπος, ερωτηθείς διατί πάντας ανθρώπους μισεί, είπε· Διότι τους μεν πονηρούς ευλόγως μισώ, τους δε λοιπούς, ότι ου μισούσι τους πονηρούς. Τίμων ο Αθηναίος, 5ος αιών π.Χ. άρεσε σε 15 |
Τιμωρία | |||
• | Ερωτηθείς τι εστι νόμος είπε: «των μεν δειλών φόβος, των δε τολμηρών κόλασις».
Σόλων άρεσε σε 78 | ||
• | Το κατ’ αρχάς [κακόν] μή κολαζόμενον επί μείζον αύξεται. Αίσωπος άρεσε σε 38 | ||
• | Ζευς κολαστής των άγαν υπερφρόνων.
Ευριπίδης (πρόκειται για παροιμία —τη χρησιμοποιεί και ο Αισχύλος στους Πέρσες) άρεσε σε 31 | ||
• | Το κακώς πορισθέν κακώς όλλυται.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 30 | ||
• | Σχέτλια μεν έπαθες, ανόσια δ’ ειργάσω.
Ευριπίδης άρεσε σε 22 | ||
• | Βούλευμα μεν το Δίον, Ηφαίστου δε χειρ.
Αισχύλος (για τα δεσμά του Προμηθέα) άρεσε σε 12 | ||
• | Νυν δ’ αιθέριον κίνυγμ’ ο τάλας.
Αισχύλος άρεσε σε 12 | ||
• | Των μεγάλων αδικημάτων μεγάλαι εισί και αι τιμωρίαι παρά των θεών. Ηρόδοτος άρεσε σε 11 |
Μετάνοια | |||
• | Μόνη σιγή μεταμέλειαν ου φέρει.
Μένανδρος άρεσε σε 97 | ||
• | Προβουλεύεσθαι κρείσσον προ των πράξεων ή μετανοείν.
Δημόκριτος άρεσε σε 63 | ||
• | Ου μετανοείν, αλλά προνοείν χρη τον άνδρα τον σοφόν. Επίχαρμος άρεσε σε 55 | ||
• | Σιμωνίδης έλεγε μηδέποτε αυτώ μεταμελήσαι σιγήσαντι, φθεγξαμένω δε πολλάκις. Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 36 | ||
• | Πράττε αμεταμέλητα. Περίανδρος άρεσε σε 26 | ||
• | Ουκ ωνούμαι μυρίων δραχμών μεταμέλειαν.
Δημοσθένης (προς την εταίρα Λαΐδα που του ζήτησε αυτό το μεγάλο ποσό για τις υπηρεσίες της) άρεσε σε 9 |
Φυγή | |||
• | Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Μένανδρος άρεσε σε 230 | ||
• | Γιγνώσκω ον φύγω μη γιγνώσκων προς ον φύγω.
Κικέρων (για το αδιέξοδο της επιλογής μεταξύ Πομπηίου και Ιουλίου Καίσαρος) άρεσε σε 97 | ||
• | Αντίγονος υποχωρών ποτε τοις πολεμίοις επερχομένοις, «ουκ», έφη, «φεύγειν αλλά διώκειν το συμφέρον οπίσω κείμενον».
Αντίγονος Α’ άρεσε σε 35 | ||
• | Ο αυτός χωλός ών επί παράταξιν προήγεν· ειπόντος δε τινος ότι «τοιούτος ών πώς επί παράταξιν απῄεις;» είπεν: «ου γαρ φευγόντων, αλλ’ εστώτων χρεία.»
Αγησίλαος Β’ άρεσε σε 17 | ||
• | Ει μεν διώκει σε βασιλεύς, φύγε· ει δε Θεός, κάθου. Βυζαντινή παροιμία (διότι ο θεός πανάγαθος, ενώ ο βασιλιάς αμείλικτος) άρεσε σε 14 | ||
• | Πόλλ’ εφέλκεται φυγή κακά ξυν αυτή.
Ευριπίδης άρεσε σε 12 | ||
• | Ουκ έστι φεύγοντι φίλος και πιστός εταίρος.
Θέογνις άρεσε σε 12 | ||
• | Τριών κακών τέτευγμαι: Γραμματικής, πενίης και ουλομένης γυναικός. Των δύο εξέφυγον, ουλομένης γυναικός εκφυγείν ουκ ίσχυσα.
Σεκούνδος ο Σιωπηλός άρεσε σε 11 |
σελίδα 8 από 17
«προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.