Συμπεριφορά | |||
| • | Ει βούλει καλώς ακούειν, μάθε καλώς λέγειν, μαθών δε καλώς λέγειν, πειρώ καλώς πράττειν, και ούτω καρπώση το καλώς ακούειν.
Επίκτητος άρεσε σε 219 | ||
| • | Γυναικί κόσμος οι τρόποι, ουχί χρυσία.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 170 | ||
| • | Ει μη καθήκει, μη πράξης· ει μη αληθές εστι, μη είπης.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 168 | ||
| • | Τον ελάττω μη αποσκευαλίζεις.
Αναξαγόρας άρεσε σε 94 | ||
| • | Εν πόλει μήτε ως λέων ανατρέφου μήτε ως κώνωψ. Το μεν γαρ εκπατείται, το δε καιροφυλακτείται. Μητρόδωρος ο Χίος άρεσε σε 88 | ||
| • | Ευτυχούντες ουκ επίστανται φέρειν.
Ευριπίδης άρεσε σε 81 | ||
| • | Εύ λογίζεσθαι, εύ λέγειν και πράττειν ά δει.
Δημόκριτος άρεσε σε 51 | ||
| • | Μήτε ακούσιος ενέργει μήτε ακοινώνητος μήτε ανεξέταστος μήτε ανθελκόμενος. Μήτε κομψεία την διάνοιάν σου καλλωπιζέτω, μήτε πολυρρήμων μήτε πολυπράγμων έσο. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 26 | ||
| • | Οίσιν ο τρόπος εστίν εύτακτος, τούτοισι και ο βίος συντέτακται.
Δημόκριτος άρεσε σε 24 | ||
| • | Ως οίτινες τοις μεν ίσοις μη είκουσι, τοις δε κρείσσοσι καλώς προσφέρονται, προς δε τους ήσσους μέτριοί εισι, πλείστ’ αν ορθοίντο.
Θουκυδίδης άρεσε σε 8 | ||
| • | Αιδού θεούς, σώζε ανθρώπους· βραχύς ο βίος· είς καρπός της επιγείου ζωής, διάθεσις οσία και πράξεις κοινωνικαί. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 1 |
Ανθρώπινες σχέσεις | |||
| • | Αλλήλων καταφρονούντες αλλήλοις αρεσκεύονται και αλλήλων υπερέχειν θέλοντες, αλλήλοις υποκατακλίνονται.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 383 | ||
| • | Ό συ μισείς, ετέρω μη ποιήσεις. Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 216 | ||
| • | Ξένους ξένιζε και συ γαρ ξένος γ’ έση. Μένανδρος άρεσε σε 166 | ||
| • | Αγάπα τον πλησίον σου μικρά ελαττούμενος.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 156 | ||
| • | Οι άνθρωποι γεγόνασιν αλλήλων ένεκα. Ή δίδασκε ούν ή φέρε.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 112 | ||
| • | Ουδ’ υφ’ ενός φιλέεσθαι ο φιλέων μηδένα.
Δημόκριτος άρεσε σε 73 | ||
| • | Τα καθήκοντα ταις σχέσεσι προσμετρείται.
Επίκτητος (με την έννοια ότι παρόλο που καθήκοντα και σχέσεις τρώνε το χρόνο του πνευματικού ανθρώπου, δεν πρέπει να παραμελούνται) άρεσε σε 62 | ||
| • | Πάσιν άρεσκε.
Περίανδρος άρεσε σε 37 | ||
| • | Εν πλησμονήι τοι Κύπρις, εν πεινώσι δ’ ού.
Μένανδρος άρεσε σε 25 | ||
| • | Οίς συγκεκλήρωσαι πράγμασι, τούτοις συνάρμοζε σεαυτόν, και οίς συνείληχας ανθρώποις, τούτους φίλει, αλλ’ αληθινώς.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 5 |
Γείτονες | |||
| • | Φθονερόν αεί των γειτόνων όμμα. Αρχαία παροιμία άρεσε σε 63 | ||
| • | Γαμείν δε μέλλων βλέψον εις τους γείτονας.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 47 | ||
| • | Οξύτερον οι γείτονες βλέπουσι των αλωπεκέων. Αρχαία παροιμία άρεσε σε 19 |
Αλληλεπίδραση | |||
| • | Κακοίς ομιλών καυτός εκβήσει κακός.
Μένανδρος άρεσε σε 83 | ||
| • | Σμικρός εν σμικροίς, μέγας εν μεγάλοις έσομαι.
Πίνδαρος άρεσε σε 64 | ||
| • | Έτερος εξ ετέρου σοφός το τε πάλαι το τε νυν.
Βακχυλίδης (εξηγώντας γιατί χρησιμοποιεί φράσεις του Σιμωνίδη του Κείου και όχι μόνο δικές του) άρεσε σε 39 | ||
| • | Ο μαινομένοις μη συμαινόμενος ούτος μαίνεται.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 25 | ||
| • | Χωλώ παροικήσας υποσκάζειν μάθοις.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 6 |
Αγάπη & Έρωτας | |||
| • | Έρωτα παύει λιμός ή χαλκού σπάνις.
Μένανδρος άρεσε σε 448 | ||
| • | Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις, ός εν μαλακαίς παρειαίς νεάνιδος εννυχεύεις. Σοφοκλής άρεσε σε 442 | ||
| • | Διογένης τον έρωτα είπε σχολαζόντων ασχολίαν.
Διογένης (από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Ιωάννη Στοβαίου) άρεσε σε 270 | ||
| • | Αγάπης δε ουδέν μείζον ούτε ίσον εστί.
Μένανδρος άρεσε σε 268 | ||
| • | Τω μεθύειν το εράν όμοιόν εστι. Ποιεί γαρ θερμούς και ιλαρούς και διακεχυμένους.
Πλούταρχος άρεσε σε 248 | ||
| • | Οι πέρα στέρξαντες, οίδε και πέρα μισούσι.
Ανώνυμος αρχαίος τραγικός ποιητής άρεσε σε 234 | ||
| • | Πολύ κρείττων εστίν ο της ψυχής ή ο του σώματος έρως. Ξενοφών άρεσε σε 179 | ||
| • | Έρως εν τοις αμηχάνοις ευπορώτατος.
Ευριπίδης άρεσε σε 167 | ||
| • | Τυφλούται ο φιλών περί το φιλούμενον.
Πλάτων άρεσε σε 154 | ||
| • | Εκ του οράν το εράν.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 149 | ||
| • | Το μεν πυρ ο άνεμος, τον δε έρωτα η συνήθεια εκκαίει.
Σωκράτης άρεσε σε 135 | ||
| • | Ποιητήν δ’ άρα Έρως διδάσκει, καν άμουσος ή το πριν.
Ευριπίδης άρεσε σε 118 | ||
| • | Τυφλός ο έρως. Θεόκριτος άρεσε σε 114 | ||
| • | Επ’ ευτυχία τη μεγίστη παρά θεών η τοιαύτη μανία δίδοται.
Πλάτων άρεσε σε 106 | ||
| • | Ου το εράν νόσος, αλλά το μη εράν. Ει γαρ από του οράν το εράν, τυφλοί οι μη ερώντες. Νυν έγνων τον Έρωτα. Βαρύς Θεός!
Φιλόστρατος άρεσε σε 105 | ||
| • | Αφροδίσιος γαρ όρκος ουκ εμποίνιμος.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 102 | ||
| • | Επιθυμίαν μεν διπλασθιαθείσαν έρωτα είναι, έρωτα δε διπλασιασθέντα μανίαν γίγνεσθαι. Πρόδικος άρεσε σε 85 | ||
| • | Ήδ᾽ Έρος, ος κάλλιστος εν αθανάτοισι θεοίσι, λυσιμελής, πάντων δε θεών πάντων τ᾽ ανθρώπων δάμναται εν στήθεσσι νόον και επίφρονα βουλήν.
Ησίοδος άρεσε σε 81 | ||
| • | Χαλκοτύπος τον Έρωτα μεταλλάξας επόησε τήγανον, ουκ αλόγως όττι και αυτό φλέγει.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς άρεσε σε 65 | ||
| • | Έρωτες υπέρ μεν άγαν ελθόντες ουκ ευδοξίαν ουδ’ αρετάν παρέδωκαν ανδράσιν.
Ευριπίδης άρεσε σε 41 | ||
| • | Έρως εστίν αλογίστου τινός επιθυμίας υπερβολή, ταχείαν μεν έχουσα την πρόσοδον, βραδείαν δεν την απόλυσιν. Θεόφραστος άρεσε σε 25 |
Άντρας & Γυναίκα | |||
| • | Υπό γυναικός άρχεσθαι ύβρις αν ανδρί είη εσχάτη.
Δημόκριτος άρεσε σε 344 | ||
| • | Γυνή δικαία του βίου σωτηρία.
Μένανδρος άρεσε σε 226 | ||
| • | Γυνή πολλά ανδρός οξυτέρη προς κακοφραδμοσύνην.
Δημόκριτος άρεσε σε 203 | ||
| • | Ένιοι, πόλεων μεν δεσπόζουσι, γυναιξί δε δουλεύουσι.
Δημόκριτος άρεσε σε 154 | ||
| • | Το άρρεν προς το θήλυ φύσει το μεν κρείττον το δε χείρον, και το μεν άρχον το δ’ αρχόμενον. Αριστοτέλης άρεσε σε 123 | ||
| • | Παρθενικήν δε γαμείν, ως κ’ ήθεα κεδνά διδάξης.
Ησίοδος άρεσε σε 103 | ||
| • | Ερωτηθείς Πυθαγόρας πότε δει πλησιάζειν γυναικί, έφη: «ότε βούλεταί τις ασθενέστερος γίνεσθαι». Πυθαγόρας άρεσε σε 62 | ||
| • | Αδρανές άρρεν τε και θήλυ χωρίς αλλήλων. Πλούταρχος άρεσε σε 55 | ||
| • | Ού το κάλλος, ω γύναι, αλλ’ αρεταί τέρπουσι τους ξυνευνέτας.
Ευριπίδης άρεσε σε 51 | ||
| • | Γυναικός άρχε. Περίανδρος άρεσε σε 50 | ||
| • | Πάσα γαρ δούλη πέφυκεν ανδρός η σώφρων γυνή. Η δε μη σώφρων ανοία τον ξυνόνθ’ υπεροφρονεί.
Ευριπίδης άρεσε σε 46 | ||
| • | Πικρόν νέα γυναικί πρεσβύτης ανήρ.
Ευριπίδης άρεσε σε 38 | ||
| • | Το μεν γυναίκα πρώτον άρσενος δίχα ήσθαι δόμοις έρημον έκπαγλον κακόν.
Αισχύλος άρεσε σε 37 | ||
| • | Τας μεν κόρας άνδρας ευρείν δει, τας δε γυναίκας σώζειν τους έχοντας. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 30 | ||
| • | Τα μεν γαρ άλλα δεύτερα αν πάσχη γυνή, ανδρός δ’ αμαρτάνουσα, αμαρτάνει βίου.
Ευριπίδης άρεσε σε 28 | ||
| • | Δημώναξ ορών πλήθος επόμενον εταιριζούσῃ γυναικί «διαίρεσις,» έφη, «ανθρώπων εστί τόδε το γύναιον· οι μεν γαρ άγονται, οι δε παράγονται, οι δε εξάγονται.» Δημώναξ άρεσε σε 17 | ||
| • | Γυναικί μη φιλοφρονείσθαι, μηδέ μάχεσθαι, αλλοτρίων παρόντων· το μεν γαρ άνοιαν, το δε μανίαν σημαίνει.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 14 | ||
| • | Άριστον ανδρί κτήμα συμπαθής γυνή. Ευριπίδης άρεσε σε 13 | ||
| • | Επεί ουκέτι πιστά γυναιξίν.
Όμηρος άρεσε σε 13 | ||
| • | Τριών κακών τέτευγμαι: Γραμματικής, πενίης και ουλομένης γυναικός. Των δύο εξέφυγον, ουλομένης γυναικός εκφυγείν ουκ ίσχυσα.
Σεκούνδος ο Σιωπηλός άρεσε σε 11 | ||
| • | Άλλος γυναικός κόσμος, άλλος αρσένων. Ανώνυμο αρχαίο ρητό άρεσε σε 11 | ||
| • | Γυναίκα και ωφελίαν και νόσον ανδρί φέρει μεγίσταν. Ευριπίδης άρεσε σε 8 | ||
| • | Ανήρ και γυνή ενός ζώου τελείου μέρη. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 2 |
Ερωτισμός | |||
| • | Άμα δε το χιτώνι εκδυομένω εκδύεται και την αιδώ γυνή. Ηρόδοτος άρεσε σε 145 | ||
| • | Τις δε βίος, τι δε τερπνόν άτερ Χρυσής Αφροδίτης;
Μίμνερμος, Αρχαίος ποιητής άρεσε σε 128 | ||
| • | Νέας γυναικός ου με μη λάθη φλέγων οφθαλμός ήτις ανδρός γεγευμένη. Έχω δε τούτων θυμόν ιππογνώμονα.
Αισχύλος άρεσε σε 43 | ||
| • | Ως νέος μεν ών τους άνδρας απάγοι των γυναικών, νεανίσκος δε γενόμενος τας γυναίκας των ανδρών.
Βίων ο Βορυσθενίτης («τον Αλκιβιάδην μεμφόμενος...») άρεσε σε 16 | ||
| • | Η δε βασίλισσα Ζωή ήτο νέα εις την αύξησιν αυτής και ηγάπα ερωτομιξίας και περιπλοκάς ανδρός. Γεώργιος Αμαρτωλός (για την αυτοκράτειρα Ζωή [1028-1050]) άρεσε σε 6 |
Σεξ | |||
| • | Ούτε δια τούτου ούτε άνευ τούτου.
Αρίστιππος (απάντηση στην ερώτηση αν «ο έρως ένεκα τής συνουσίας γίγνεται») άρεσε σε 250 | ||
| • | Ο δ’ οίονταί τινες σπέρμα συμβάλλεσθαι εν τη συνουσία το θήλυ διά το γίγνεσθαι παραπλησίαν τε χαράν ενίοτε αυταίς τη των αρρένων και άμα υγράν απόκρισιν, ουκ έστιν η υγρασία αύτη σπερματική. Αριστοτέλης άρεσε σε 54 | ||
| • | Μα Δi᾽ ουδὲ δέομαί γ᾽, αλλά βινείν βούλομαι.
Αριστοφάνης άρεσε σε 53 | ||
| • | Έλληνες την του σπέρματος πρώσιν απουσίαν καλούσιν και συνουσίαν την μίξιν.
Πλούταρχος άρεσε σε 51 | ||
| • | Αφεκτέα τοίνυν εστίν ημίν του πέους.
Αριστοφάνης άρεσε σε 34 |
Ομοφυλοφιλία | |||
| • | Μήτε γαμοκλοπέειν μήτ’ άρσενα Κύπριν ορίνειν.
Φωκυλίδης (Κύπρις= η θεά Αφροδίτη και μτγν:«βάλανος του ανδρικού αιδοίου») άρεσε σε 60 | ||
| • | Παιδός δ’ ευμόρφου φρουρείν νεοτήσιον ώρην· πολλοί γαρ λυσσώσι προς άρσενα μείξιν έρωτος. Φωκυλίδης άρεσε σε 42 | ||
| • | Ίσος κιναίδου και κακής πόρνης ο νους χαίρουσιν άμφω λαμβάνοντες κέρματα κινούμενοί τε και διατρυπώμενοι βινούμενοί τε και διεσπεκλωμένοι γομφούμενοί τε και διασφηνώμενοι χορδούμενοί τε και κατασποδούμενοι. Αρχίλοχος άρεσε σε 31 | ||
| • | Ως νέος μεν ών τους άνδρας απάγοι των γυναικών, νεανίσκος δε γενόμενος τας γυναίκας των ανδρών.
Βίων ο Βορυσθενίτης («τον Αλκιβιάδην μεμφόμενος...») άρεσε σε 16 | ||
| • | Το δ’ εξ ερωτικής φιλίας συνηρμοσμένον στίφος αδιάλυτον είναι και άρρηκτον, όταν οι μεν αγαπώντες τους ερωμένους, οι δ’ αισχυνόμενοι τους ερώντας εμμένωσι τοις δεινοίς υπέρ αλλήλων. Πλούταρχος («Πελοπίδας», σχετικά με τον Ιερό Λόχο) άρεσε σε 14 | ||
| • | Φιλόπαις δ᾽ ήν εκμανώς και Αλέξανδρος ο βασιλεύς. Αθήναιος ο Ναυκρατίτης άρεσε σε 4 |
Γάμος | |||
| • | Αν μεν καλήν, έξεις κοινήν, αν δε αισχράν, έξεις ποινήν.
Αντισθένης (απάντηση στην ερώτηση «τι γυναίκα να παντρευτώ;») άρεσε σε 200 | ||
| • | Ή μη γάμει το σύνολον ή γαμών κράτει.
Μένανδρος άρεσε σε 183 | ||
| • | Γαμείν εκ των ομοίων. Εάν γαρ εκ των κρειττόνων, δεσπότας, ου συγγενείς κτήσει.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 105 | ||
| • | Γάμει δε μη την προίκα αλλά την γυναίκα. Μένανδρος άρεσε σε 100 | ||
| • | Βίον καλόν ζης αν γυναίκα μη έχεις. Μένανδρος άρεσε σε 72 | ||
| • | Γαμείν δε μέλλων βλέψον εις τους γείτονας.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 47 | ||
| • | Μήτε τριηκόντων ετέων μάλα πολλ᾽ απολείπων μητ᾽ επιθείς μάλα πολλά· γάμος δε τοι ώριος ούτος.
Ησίοδος άρεσε σε 39 | ||
| • | Προτρεπομένη δε τον άνδρα Λεωνίδαν εξιόντα εις Θερμοπύλας άξιον της Σπάρτης φανήναι, ηρώτα τι χρη πράττειν. Ο δε έφη, «αγαθόν γαμείν και αγαθά τίκτειν.» Πλούταρχος (αναφέρεται στην Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα) άρεσε σε 33 | ||
| • | Δει δε μη τοις όμμασι γαμεί μη τοις δακτυλίοις.
Πλούταρχος άρεσε σε 32 | ||
| • | Ζευχθείς γάμοισιν ουκέτ᾽ έστ᾽ ελεύθερος.
Μένανδρος άρεσε σε 23 | ||
| • | Γάμος γαρ ανθρώποισιν ευκταίον κακόν. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 21 | ||
| • | Ούποτε φήσω γάμον ευφραίνειν πλέον ή λυπείν.
Ευριπίδης άρεσε σε 17 | ||
| • | Ως εστι το γαμείν έσχατον του δυστυχείν.
Αντιφάνης άρεσε σε 15 | ||
| • | Τι δήτα μοχθείν δει γυναικείον γάμον φρουρούντας; αι γαρ ευ τεθραμμέναι πλέον σφάλλουσιν οίκους των παραμελημένων. Ευριπίδης άρεσε σε 7 |
Μοιχεία | |||
| • | Προς δύο ουδέ Ηρακλής.
Αρχίλοχος άρεσε σε 31 | ||
| • | Ως νέος μεν ών τους άνδρας απάγοι των γυναικών, νεανίσκος δε γενόμενος τας γυναίκας των ανδρών.
Βίων ο Βορυσθενίτης («τον Αλκιβιάδην μεμφόμενος...») άρεσε σε 16 | ||
| • | Γυνή φιλόκοσμος ού πιστή.
Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 5 |
Γονείς | |||
| • | Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην. Μέγας Αλέξανδρος άρεσε σε 554 | ||
| • | Ως ουδέν γλύκιον ης πατρίδος ουδέ τοκήων γίνεται.
Όμηρος άρεσε σε 186 | ||
| • | Εκ γάρ πατρός και μητρός όστις εκπονεί σκληράς διαίτας, οι γόνοι βελτίονες.
Ευριπίδης άρεσε σε 82 | ||
| • | Των γονέων μη λέγε δικαιότερα.
Σόλων άρεσε σε 61 | ||
| • | Μη έριζε γονεύσι καν δίκαια λέγεις.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 45 | ||
| • | Πλην της τεκούσης, θήλυ παν μισώ γένος.
Ευριπίδης άρεσε σε 43 | ||
| • | Σόλων ερωτηθείς, διατί κατά των τυπτόντων τους πατέρας επιτίμιον ουχ ώρισεν, είπεν, ότι «Ουχ υπέλαβον τοιούτους τινάς έσεσθαι.»
Σόλων άρεσε σε 43 | ||
| • | Το μεν θήλυ τίκτειν, το δε άρρεν οχεύειν.
Πλάτων (από την «Πολιτεία») άρεσε σε 41 | ||
| • | Ω μήτερ πικρόν γε ενοίκιον της εννεαμήνου με απαιτείς.
Μέγας Αλέξανδρος (επειδή η μητέρα του Ολυμπιάδα δημιουργούσε προστριβές με πολιτικές και άλλες αξιώσεις) άρεσε σε 40 | ||
| • | Πατρός σωφροσύνη μέγιστον τέκνοις παράγγελμα. Δημόκριτος άρεσε σε 38 | ||
| • | Πατὴρ ο θρέψας κουχ ο γεννήσας πατήρ. Μένανδρος άρεσε σε 14 | ||
| • | Αεί δε μήτηρ φιλότεκνος μάλλον πατρός· η μεν γαρ αυτής οίδεν όνθ᾿, ο δʼ οίεται.
Ευριπίδης άρεσε σε 10 | ||
| • | Αχάριστος γονεύσιν άνθρωπος ασεβής.
Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 9 |
Γυναίκα | |||
| • | Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία. Διογένης άρεσε σε 888 | ||
| • | Θάλασσα και πυρ, και γυνή τρίτον κακόν. Μένανδρος άρεσε σε 804 | ||
| • | Ερωτηθείσα υπό τινος Αττικής, «διά τι υμείς άρχετε μόναι των ανδρών αι Λάκαιναι;» «ότι», έφη, «και τίκτομεν μόναι άνδρας».
Πλούταρχος (απάντηση από την Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα) άρεσε σε 224 | ||
| • | Το θήλυ έχει το βουλητικόν αλλ’ άκυρον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 176 | ||
| • | Γυναικί κόσμος οι τρόποι, ουχί χρυσία.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 170 | ||
| • | Ένδον μένουσαν την γυναίκα είναι χρεών εσθλήν, θύρασι δ’ αξίαν του μηδενός.
Ευριπίδης άρεσε σε 132 | ||
| • | Ού μεν γαρ τι γυναικός άμεινον αγαθής.
Ησίοδος άρεσε σε 123 | ||
| • | Γυναικός εσθλής εστι σώζειν οικίαν.
Μένανδρος άρεσε σε 111 | ||
| • | Γυνή το σύνολόν εστι δαπανηρόν φύσει.
Μένανδρος άρεσε σε 95 | ||
| • | Μη λοιδόρει γυναίκα μηδέ νουθέτει. Μένανδρος άρεσε σε 90 | ||
| • | Της μεν κακής κάκιον ουδέν γίγνεται γυναικός, εσθλής δ’ ουδέν εις υπερβολήν πέφυκ’ άμεινον.
Ευριπίδης άρεσε σε 82 | ||
| • | Γυνή γυναικός πώποτ’ ουδέν διαφέρει.
Μένανδρος άρεσε σε 75 | ||
| • | Διά τας γυναίκας πάντα τα κακά γίγνεται. Μένανδρος άρεσε σε 58 | ||
| • | Πυρ, γυνή και θάλασσα, δυνατά τρία. Αίσωπος άρεσε σε 58 | ||
| • | Κόσμος ολιγομυθίη γυναικί.
Δημόκριτος άρεσε σε 48 | ||
| • | Γυνή στρατηγεί και γυνή στρατεύεται. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 47 | ||
| • | — Εκ γυναικός τα χείρω. — Kαι εκ γυναικός τα κρείττω. Ο διάλογος μεταξύ του αυτοκράτορα Θεόφιλου και της Κασσιανής (το 830) (κατά τη διαδικασία επιλογής συζύγου του αυτοκράτορα ο οποίος, πικαρισμένος, διάλεξε άλλη) άρεσε σε 40 | ||
| • | Ουκ έστιν ούτε τείχος ούτε χρήματα ούτ’ άλλο δυσφύλακτον ουδέν ως γυνή.
Ευριπίδης άρεσε σε 38 | ||
| • | Οίκον μεν πρώτιστα γυναίκά τε βούν τ᾽ αροτήρα, κτητήν ου γαμετήν.
Ησίοδος άρεσε σε 30 | ||
| • | Πάντων δυσμαχώτατον γυνή. Ευριπίδης άρεσε σε 25 | ||
| • | Γυνή γυναικί σύμμαχος πέφυκε πως. Ευριπίδης άρεσε σε 23 | ||
| • | Χρήματα πορίζειν ευπορώτατον γυνή, άρχουσά τ᾽ ουκ αν εξαπατηθείη ποτέ. Αυταί γαρ εισιν εξαπατάν ειθισμέναι.
Αριστοφάνης άρεσε σε 2 |
Παιδιά | |||
| • | Ο μη δαρείς άνθρωπος ου παιδεύεται. Μένανδρος άρεσε σε 180 | ||
| • | Ζηλωτός όστις ηυτύχησεν εις τέκνα. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 90 | ||
| • | Δαρείου και Παρυσάτιδος γίγνονται παίδες δύο. Ξενοφών (η πρώτη φράση από την «Κύρου Ανάβασιν») άρεσε σε 75 | ||
| • | Αυθαίρετος λύπη ’στιν η τέκνων σπορά.
Μένανδρος άρεσε σε 48 | ||
| • | Γαμβρόν ο μεν επιτυχών, εύρεν υιόν. Ο δε αποτυχών, απώλεσε και θυγατέρα. Δημόκριτος άρεσε σε 39 | ||
| • | Χαλεπόν θυγάτηρ κτήμα και δυσδιάθετον. Μένανδρος άρεσε σε 30 |
Φιλία | |||
| • | Φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη.
Αριστοτέλης άρεσε σε 1488 | ||
| • | Ουδείς φίλος ώ πολλοί φίλοι.
Αριστοτέλης άρεσε σε 904 | ||
| • | Ο φίλος τον φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκει. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 377 | ||
| • | Βραδέως μεν φίλος γίγνου, γενόμενος δε, πειρώ διαμένειν.
Ισοκράτης άρεσε σε 360 | ||
| • | Κρίνει φίλους ο καιρός, ως χρυσόν το πυρ. Μένανδρος άρεσε σε 284 | ||
| • | Φίλους μη ταχύ κτω.
Σόλων άρεσε σε 248 | ||
| • | Σωκράτης ερωτηθείς τι κτήμα συμφορώτατον είπε: «φίλος βέβαιος».
Σωκράτης άρεσε σε 247 | ||
| • | Κρείττον ένα φίλον έχειν πολλού άξιον, ή πολλούς μηδενός αξίους.
Ανάχαρσις άρεσε σε 197 | ||
| • | Μηδένα φίλον ποιού, πριν αν εξετάσης πώς κέχρηται τοις προτέροις φίλοις. Ισοκράτης άρεσε σε 194 | ||
| • | Φίλος και ίππος εν ανάγκη δοκιμάζονται. Αίσωπος άρεσε σε 194 | ||
| • | Φίλοις ευτυχούσι και δυστυχούσιν ο αυτός ίσθι.
Περίανδρος άρεσε σε 193 | ||
| • | Δούλοι γαρ και δεσπότης ουκ αν ποτέ γένοιντο φίλοι. Πλάτων άρεσε σε 154 | ||
| • | Λίαν φιλών σεαυτόν ουχ έξεις φίλον.
Μένανδρος άρεσε σε 146 | ||
| • | Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 145 | ||
| • | Φίλους κτίζε και μη χρήματα.
Αίσωπος άρεσε σε 115 | ||
| • | Σον φίλον ει θέλεις δοκιμάσαι, ή μέθυσον ή ύβρισον. Αίσωπος άρεσε σε 114 | ||
| • | Επί δείπνα των φίλων βραδέως πορεύου, επί δε τας ατυχίας ταχέως. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 109 | ||
| • | Εάν δ’ έχωμεν χρήμαθ’, έξομεν φίλους.
Μένανδρος άρεσε σε 108 | ||
| • | Ζην ουκ άξιος, ότω μηδείς εστι χρηστός φίλος.
Δημόκριτος άρεσε σε 107 | ||
| • | Εν τοίς κακοίσι τους φίλους ευεργέτει.
Μένανδρος άρεσε σε 102 | ||
| • | Φιλίας μεν αρχή έπαινος, έχθρας δε ψόγος. Ισοκράτης άρεσε σε 100 | ||
| • | Ο μεν Ηφαιστίων φιλαλέξανδρος, ο δε Κρατερός φιλοβασιλεύς.
Μέγας Αλέξανδρος («Αλέξανδρος» από το έργο του Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι) άρεσε σε 88 | ||
| • | Αλέξανδρος ερωτηθείς πού αυτώ οι θησαυροί εισί, επιδείξας τους φίλους έφη «εν τούτοις». Μέγας Αλέξανδρος άρεσε σε 78 | ||
| • | Λόγω γαρ ήσαν ουκ έργω φίλοι.
Ευριπίδης άρεσε σε 73 | ||
| • | Πολλοί δοκέοντες είναι φίλοι ουκ εισί, και ου δοκέοντες εισίν.
Δημόκριτος άρεσε σε 72 | ||
| • | Βέβαιος ίσθι και βεβαίοις χρώ φίλοις.
Μένανδρος άρεσε σε 60 | ||
| • | Το μη δύνασθαι βοηθείν τοις φίλοις, απορίας, το δε μη βούλεσθαι, κακίας τεκμήριον.
Δημόκριτος άρεσε σε 50 | ||
| • | Ζει χύτρα, ζη φιλία.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 49 | ||
| • | Άλας συνανηλώκαμεν.
Αρχαία παροιμιακή φράση άρεσε σε 42 | ||
| • | Εν ευτυχίη φίλον ευρείν εύπορον, εν δε δυστυχίη πάντων απορώτατον.
Δημόκριτος άρεσε σε 41 | ||
| • | Ισότης φιλότης. Αρχαία παροιμία άρεσε σε 36 | ||
| • | Πειρώ ποιείν τας μεν έχθρας ολιγοχρονίους, τας δε φιλίας πολυχρονίους.
Δημώναξ άρεσε σε 35 | ||
| • | Πολλοί τραπεζών, ου φίλων εισίν φίλοι.
Μένανδρος άρεσε σε 34 | ||
| • | Όταν δ’ ο δαίμων ευ διδώ, τι δει φίλων;
Ευριπίδης άρεσε σε 25 | ||
| • | Ομοφροσύνη φιλίην ποιεί. Δημόκριτος άρεσε σε 23 | ||
| • | Ταχύτερον επί τας ατυχίας των φίλων ή επί τας ευτυχίας πορεύεσθαι. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 22 |
Βραβεία & Διακρίσεις | |||
| • | Έοικεν η τύχη φαύλω αγωνοθέτη· πολλάκις γαρ τον μηδέν πράσσοντα στεφανοί.
Πλούταρχος άρεσε σε 29 |
Συναντήσεις | |||
| • | Ως ευ παρέστης. Σοφοκλής άρεσε σε 18 | ||
| • | Τις όδ’; Ή φίλιος φθόγγος· τις ανήρ; Τι το σήμα;
Ευριπίδης (ομιλεί ο Έκτωρ) άρεσε σε 6 |
Συναναστροφές | |||
| • | Όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Πλάτων άρεσε σε 579 | ||
| • | Κακοίς ομιλών καυτός εκβήσει κακός.
Μένανδρος άρεσε σε 83 | ||
| • | Γέρων γέροντι ηδίστην γλώτταν έχει, παις παιδί. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 79 | ||
| • | Ανδρός πονηρού φεύγε συνοδίαν αεί. Μένανδρος άρεσε σε 76 | ||
| • | Και τούτο λυπρόν: συνασοφείν τοις μη σοφοίς.
Ευριπίδης άρεσε σε 66 | ||
| • | Ήλιξ ήλικα τέρπει.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 59 | ||
| • | Πένητα φεύγει πας τις εκποδών φίλος.
Ευριπίδης άρεσε σε 58 | ||
| • | Ο αυτός ερωτηθείς υπό τινος τι τον υιόν διδάξει είπεν· «ει μεν θεοίς αυτόν συμβιούν εθέλοις φιλόσοφον, ει δε ανθρώποις ρήτορα.
Αντισθένης άρεσε σε 46 | ||
| • | Αισχρόν τον μεθύοντα παρ ανδράσι νήφεσιν είναι, αισχρόν δ’ ει νήφων παρά μεθύουσι μένει.
Θέογνις άρεσε σε 42 | ||
| • | Τοις επιτηδείοις συγχρώ.
Δελφικό παράγγελμα άρεσε σε 23 | ||
| • | Και τοις θηρίοις πόθος εγγίγνεται των συντρόφων.
Ξενοφών άρεσε σε 23 | ||
| • | Αεί κολοιός παρά κολοιώ ιζάνει.
Αρχαιοελληνική παροιμία (αλλά στα αρχαία, κολοιός=κάργα) άρεσε σε 20 | ||
| • | Αριστοτέλης ονειδιζόμενος ότι πονηροίς συνδιατρίβει, έφη «άριστος ιατρός εστι, ός τους υπό πάντων απεγνωσμένους αναλαμβάνει.»
Αριστοτέλης άρεσε σε 14 | ||
| • | Χωλώ παροικήσας υποσκάζειν μάθοις.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 6 | ||
| • | Ου καλόν πεπαιδευμένον εν απαιδεύτοις διαλέγεσθαι, ώσπερ ουδέ νήφοντα εν μεθύουσιν.
Πλάτων άρεσε σε 2 | ||
| • | Αλλά προς Σωκράτην μεν ήλθον παιδείας ένεκεν, προς δε Διονύσιον παιδιάς. Αρίστιππος άρεσε σε 1 |
Συζήτηση | |||
| • | Ο μη ειδώς σιωπάν, ουκ οίδε διαλέγεσθαι.
Αριστοτέλης άρεσε σε 180 | ||
| • | Οπποίον κ’ είπησθα έπος, τοίον κ’ επακούσαις.
Όμηρος άρεσε σε 54 | ||
| • | ερωτηθείς πώς αν δύναιτο αναμαρτήτως τις διαλέγεσθαι είπεν: «ει μηδέν λέγει ών μη σαφώς οίδεν.»
Σωκράτης άρεσε σε 46 |
Ευγένεια | |||
| • | Αλλήλων καταφρονούντες αλλήλοις αρεσκεύονται και αλλήλων υπερέχειν θέλοντες, αλλήλοις υποκατακλίνονται.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 383 | ||
| • | Καλόν φέρουσι καρπόν οι σεμνοί τρόποι. Μένανδρος άρεσε σε 58 |
Χαιρετισμοί | |
| • | Ως ευ παρέστης. Σοφοκλής άρεσε σε 18 |
Εμπιστοσύνη | |||
| • | Ουκ ανδρός όρκοι πίστις, αλλ’ όρκων ανήρ.
Αισχύλος άρεσε σε 122 | ||
| • | Καλοκαγαθίαν όρκου πιστοτέραν έχε.
Σόλων άρεσε σε 59 | ||
| • | Μη πάσιν, αλλά τοις δοκίμοισι πιστεύειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 34 | ||
| • | Πίστεις αρ τοι ομώς και απιστίαι ώλεσαν άνδρας.
Ησίοδος άρεσε σε 23 | ||
| • | Πιστόν Ελλάς οίδεν ουδέν.
Ευριπίδης άρεσε σε 23 | ||
| • | Πίστει χρήματ’ όλεσσα, πιστίη δ’ εσάωσα· γνώμη δ’ αργαλέη γίγνεται αμφοτέρων.
Θέογνις άρεσε σε 20 | ||
| • | Λυκούργος ο νομοθέτης το μεν αξιόχρεον των ανθρώπων έφη εν τη ουσία κείσθαι το δε αξιόπιστον εν τοις τρόποις.
Λυκούργος (από τον Πλούταρχο) άρεσε σε 13 |
Υπόληψη | |||
| • | Ου πάνυ ημίν ούτω φροντιστέον τι ερούσιν οι πολλοί ημάς, αλλ’ ό,τι ο επαΐων περί των δικαίων και αδίκων.
Πλάτων άρεσε σε 66 | ||
| • | Κακώς ακούειν ού μέλει θανόντι μοι.
Ευριπίδης άρεσε σε 12 | ||
| • | Σεαυτόν επιλήψιμον μη πάρεχε τω κόσμω. |
Κουτσομπολιό | |||
| • | Χαβρίας ειπόντος τινός «ο φίλος σε λάθρα λοιδορεί» είπε: «μη έλεγχε αυτόν ίνα μη φανερώς αυτό μέλλῃ ποιείν.»
Χαβρίας άρεσε σε 9 |
Ομιλία | |||
| • | Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους τους αρίστους ασκέουσι. Δημόκριτος άρεσε σε 256 | ||
| • | Ρερητόρευκα το ρερητορευμένο ρω. Δημοσθένης άρεσε σε 142 | ||
| • | Του λόγου μέτρον εστίν ουχ ο λέγων, αλλ’ ο ακούων.
Πλάτων (προς τον Αντισθένη «εν τη σχολή ποτε μακρολογήσαντος» ) άρεσε σε 139 | ||
| • | Ρήμα παράκαιρον τον όλον ανατρέπει βίον.
Μένανδρος άρεσε σε 125 | ||
| • | Ου γαρ το ειπείν καλώς καλόν, αλλά τω ειπόντι δράσας τα ειρημένα.
Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 101 | ||
| • | Πάσαν γλώσσα βασάνιζε.
Αριστοφάνης άρεσε σε 96 | ||
| • | Έπεα πτερόεντα.
Όμηρος άρεσε σε 92 | ||
| • | Πέρας γαρ ουδέν μη διά γλώσσης ιόν.
Ευριπίδης άρεσε σε 65 | ||
| • | Αρετής απάσης σεμνός ηγείται λόγος. Μένανδρος άρεσε σε 57 | ||
| • | Ά ποιείν αισχρόν, ταύτα νόμιζε μηδέ λέγειν είναι καλόν.
Ισοκράτης άρεσε σε 54 | ||
| • | Λέγοντα μη κινείν την χείρα, μανικόν γαρ.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 53 | ||
| • | Τον λόγον είδωλον είναι των έργων. Σόλων άρεσε σε 50 | ||
| • | Δει τα μεν εικότα λέγειν, τα δ’ αμήχανα σιωπάν.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 43 | ||
| • | Ξίφος τιτρώσκει σώμα, τον δε νουν λόγος.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 39 | ||
| • | Αγροίκου μη καταφρόνει ρήτορος.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 39 | ||
| • | Μίσει το ταχύ λαλείν, μη αμάρτῃς· μετάνοια γαρ ακολουθεί.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 37 | ||
| • | Ο λόγος, εάν μη δηλοί, ου ποιήσει το εαυτού έργον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 34 | ||
| • | Επαινώ γλώτταν εύφημον φέρειν, σιγάν όπου δει και λέγειν τα καίρια.
Αισχύλος άρεσε σε 27 | ||
| • | Λόγος έργου σκιή.
Δημοκράτης άρεσε σε 25 | ||
| • | Εκ λόγου άλλος εκβαίνει λόγος.
Ευριπίδης άρεσε σε 23 | ||
| • | Ρήμα δ’ εργμάτων χρονιώτερον βιοτεύει.
Πίνδαρος άρεσε σε 23 | ||
| • | Το ορθώς λέγειν διαιρείται εις τέτταρα· εν μεν α δεί λέγειν, εν δε όσα δεί λέγειν, τρίτον προς ούς δεί λέγειν, τέταρτον δε πηνίκα λέγειν δεί. Ά μεν ουν δεί λέγειν, ά μέλλει συμφέρειν τω λέγοντι και τω ακούοντι. Πλάτων άρεσε σε 22 | ||
| • | Σαφή δ’ ακούεις εξ ελευθεροστόμου γλώσσης. Αισχύλος άρεσε σε 20 | ||
| • | Και δις γαρ τοι και τρις καλόν είναι τα καλά λέγειν τε και επισκοπείσθαι.
Εμπεδοκλής άρεσε σε 20 | ||
| • | Πολλά γαρ πολλά λέλεκται. Πίνδαρος άρεσε σε 17 | ||
| • | Λόγος δυνάστης μέγας εστίν. Γοργίας άρεσε σε 15 | ||
| • | Έστι γνώσις λόγου χωρίς, και έστι γνώσις μετά λόγου. Και γαρ εισί πολλοί γνώσιν μεν έχοντες, λόγον δε ουκ έχοντες. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (εδώ, «λόγος » με τη σημερινή έννοια = «ομιλία») άρεσε σε 15 | ||
| • | Αρεταί δε λόγου εισί πέντε: Ελληνισμός, σαφήνεια, συντομία,
πρέπον, κατασκευή. Από τη διδασκαλία των Στωικών φιλοσόφων άρεσε σε 12 | ||
| • | Βούλεται δε η φύσις τοις νοήμασιν έπεσθαι την λέξιν, ού τη λέξει τα νοήματα. Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς άρεσε σε 10 | ||
| • | Τις αγορεύειν βούλεται; Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (πρόσκληση κατά τις εργασίες της Εκκλησίας του Δήμου) άρεσε σε 9 | ||
| • | Υπό γαρ λόγων ο νους τε μετεωρίζεται επαίρεταί τ᾽ άνθρωπος.
Αριστοφάνης | ||
| • | Ου λέγειν τυγ’ εσσί δεινός, αλλά σιγάν αδύνατος.
|
Βραχυλογία | |||
| • | Μη εν πολλοίς ολίγα λέγε, αλλ’ εν ολίγοις πολλά. Πυθαγόρας άρεσε σε 266 | ||
| • | Άκουε πολλά, λάλει καίρια. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 86 | ||
| • | Οι κράτιστοι των ανθρώπων βραχυλογώτατοι. Επίκτητος άρεσε σε 66 | ||
| • | Κόσμος ολιγομυθίη γυναικί.
Δημόκριτος άρεσε σε 48 | ||
| • | Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 40 | ||
| • | Τοις ολίγα λεγουσών, ολίγων και νόμων εστί χρεία.
Χαρίλαος (εξηγώντας γιατί ο Λυκούργος θέσπισε λίγους νόμους για τους Σπαρτιάτες) άρεσε σε 31 | ||
| • | Φιλήκοον είναι μάλλον ή πολύλαλον. Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 30 | ||
| • | [Αντισθένης] έφη την αρετήν βραχύλογον είναι, την δε κακίαν απέραντον. Αντισθένης άρεσε σε 27 | ||
| • | Ανήρ φρόνιμος ουκ έχει πολλούς λόγους. Το γαρ λαλείν περισσά της αγροικίας. Μένανδρος άρεσε σε 24 | ||
| • | Λυκούργος προς τον ειπόντα δια τι Λακεδαιμόνιοι την βραχυλογίαν ασκούσιν, είπεν, «ότι εγγύς εστί του σιγάν». Λυκούργος (από τον Πλούταρχο) άρεσε σε 19 | ||
| • | Ομιλείν δυνάστῃ... ως ήκιστα ή ως ήδιστα.
Αίσωπος άρεσε σε 19 | ||
| • | Επιτέλει συντόμως.
Πίνδαρος άρεσε σε 17 | ||
| • | Βραχεί λόγω δε πολλά πρόσκειται σοφά.
Σοφοκλής (από τη χαμένη τραγωδία «Αλήτης») άρεσε σε 16 | ||
| • | Γλώσσης τοι θησαυρός εν ανθρώποισιν άριστος φειδωλής.
Ησίοδος άρεσε σε 16 | ||
| • | Σοφού προς ανδρός όστις εν βραχεί πολλούς καλώς οίός τε συντέμνειν λόγους.
Αριστοφάνης άρεσε σε 12 | ||
| • | Φαινομένων έργων περιττόν εστί μακρολογία. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 9 |
Φλυαρία | |||
| • | Μη λάλει προς ηδονήν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 217 | ||
| • | Η γλώσσα σου μη προτρεχέτω του νου. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 181 | ||
| • | Αληθομυθέειν χρεών, ου πολυλογέειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 72 | ||
| • | Πλεονεξίη το πάντα λέγειν, μηδέν δε εθέλειν ακούειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 48 | ||
| • | Πολυλογία πολλά σφάλματα έχει, το δε σιγάν ασφαλές. Απολλώνιος ο Τυανεύς άρεσε σε 41 | ||
| • | Απιστούνται δ’ oι λάλοι καν αληθεύωσιν.
Πλούταρχος άρεσε σε 39 | ||
| • | Ως άπας μεν λόγος, αν απή τα πράγματα, μάταιόν τι φαίνεται και κενόν.
Δημοσθένης άρεσε σε 35 | ||
| • | Ού τι τα πολλά έπη φρονίμην απεφήνατο δόξαν.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 26 | ||
| • | Ζήνων των μαθητών έφασκε τους μεν φιλολόγους είναι τους δε λογοφίλους.
Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 25 | ||
| • | Ου λέγειν τυγ’ εσσί δεινός, αλλά σιγάν αδύνατος.
Επίχαρμος άρεσε σε 17 | ||
| • | Ερωτηθείς υπό τινος δια τι οι Βυζάντιοι λάλοι εισίν έφη: «ότι επί του στόματος οικούσιν.»
Αριστοτέλης (δηλ. στον Βόσπορο) άρεσε σε 15 | ||
| • | Λαλείν άριστος, αδυνατώτατος λέγειν.
Εύπολις, 445 π.Χ.-; , Αρχαίος Αθηναίος Κωμωδιογράφος άρεσε σε 14 | ||
| • | Αχαλίνων στομάτων, ανόμου τ’ αφροσύνας το τέλος δυστυχία. Ευριπίδης άρεσε σε 11 | ||
| • | Ει τοσαύτα εφρόνεις, ουκ άν τοσαύτα ελάλεις.
Δημοσθένης («Εν συμποσίῳ προς τον πολλά λαλούντα») άρεσε σε 10 | ||
| • | Μηδέ χελιδόνας εν οικία δέχεσθαι. Αρχαιοελληνική παροιμία (αναφέρεται σε ανθρώπους που δεν ανέχονται τη φλυαρία) άρεσε σε 9 | ||
| • | Άρχεται λέξεων μεν ποταμός, νου δε σταλαγμός. Θεόκριτος (για κάποιον αντίπαλό του που ετοιμαζόταν να μιλήσει) άρεσε σε 8 | ||
| • | Γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται.
Αισχύλος άρεσε σε 7 | ||
| • | …του Αρείου το απύλωτον στόμα… Παροιμιακή φράση της Πρωτοβυζαντινής περιόδου (εμπνευσμένη από την εντυπωσιακή πολυλογία και ευγλωττία του αιρετικού Αρείου) άρεσε σε 5 |
Ακρόαση | |||
| • | Ακούσαι ουκ επιστάμενοι ουδ’ επείν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 135 | ||
| • | Πάταξον μεν, άκουσον δε. Θεμιστοκλής άρεσε σε 82 | ||
| • | Δύο ώτα έχομεν, στόμα δε έν, ίνα πλείονα μεν ακούωμεν, ήττονα δε λέγωμεν. Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 66 | ||
| • | Φιλήκοον είναι μάλλον ή πολύλαλον. Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 30 | ||
| • | Ακούσας νόει. Περίανδρος άρεσε σε 21 |
Σιωπή | |||
| • | Κρείττον του λαλείν το σιγάν. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 870 | ||
| • | Χρη σιγάν ή κρείσσονα σιγής λέγειν.
Πυθαγόρας άρεσε σε 393 | ||
| • | Ο αν μη ίδης, μη λέγε. Ειδώς σιγά.
Σόλων άρεσε σε 306 | ||
| • | Σόλων ερωτηθείς υπό Περιάνδρου παρά πότον επεί σιωπών ετύγχανε, πότερα δια λόγων σπάνιν ή δια μωρίαν σιωπά. «Αλλ’ ουδείς αν», είπε, «μωρός εν συμποσίω σιωπάν δύναιτο.»
Σόλων (από τον ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ του Ιωάννη Στοβαίου) άρεσε σε 224 | ||
| • | Γυναιξί πάσαις κόσμον η σιγή φέρει.
Μένανδρος άρεσε σε 196 | ||
| • | Φησίν σιωπών.
Ευριπίδης άρεσε σε 157 | ||
| • | Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.
Όμηρος άρεσε σε 143 | ||
| • | Ο σιωπών συναινεί. Αρχαιοελληνική παροιμία (μετάφραση αντίστοιχης λατινικής φράσης) άρεσε σε 116 | ||
| • | Μόνη σιγή μεταμέλειαν ου φέρει.
Μένανδρος άρεσε σε 97 | ||
| • | Η γαρ σιωπή τοις σοφοίς απόκρισις. Ευριπίδης άρεσε σε 90 | ||
| • | Σφραγίζου τους μεν λόγους σιγή, την δε σιγήν καιρώ.
Σόλων άρεσε σε 66 | ||
| • | Ω παι σιώπα· πόλλ’ έχει σιγή καλά. Σοφοκλής άρεσε σε 50 | ||
| • | Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
Ευριπίδης άρεσε σε 37 | ||
| • | Σιμωνίδης έλεγε μηδέποτε αυτώ μεταμελήσαι σιγήσαντι, φθεγξαμένω δε πολλάκις. Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 36 | ||
| • | Σιγάς; Σιωπή δ’ άπορος ερμηνεύς λόγων.
Ευριπίδης άρεσε σε 15 | ||
| • | Στόματος σιγώντος θεός έκδικος.
Αίσωπος άρεσε σε 15 | ||
| • | Πάλαι το σιγάν φάρμακον βλάβης έχω.
Αισχύλος άρεσε σε 14 | ||
| • | Τα δ’ άλλα σιγώ. Βους επί γλώσσηι μέγας βέβηκεν.
Αισχύλος (ιδιωματική φράση για αδυναμία έκφρασης) άρεσε σε 10 | ||
| • | Ο αυτός νεανίσκον τινα εν συμποσίῳ βλέπων ησυχάζοντα έφη: «ει μεν απαίδευτος ών σιωπάς πεπαιδευμένος υπάρχεις, ει δε πεπαιδευμένος απαιδεύτως σιωπάς.» Θεόφραστος |
Απόκρυψη | |||
| • | Σιγάν την αλήθειαν, χρυσόν εστι θάπτειν. Πυθαγόρας άρεσε σε 237 | ||
| • | Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 177 | ||
| • | Σιγάτε, μη αίσθωνται υμάς ενθάδε πλέοντας.
Βίας ο Πριηνεύς (σε μια καταιγίδα όταν οι ασεβείς και χυδαίοι συνταξιδιώτες του ζήτησαν τη βοήθεια των θεών) άρεσε σε 30 | ||
| • | Αι γαρ ευπραξίαι δειναί συγκρύψαι τα ονείδη.
Δημοσθένης άρεσε σε 24 | ||
| • | Λήσεται μεν γαρ ίσως το αισθητὸν φως τις, το δε νοητὸν αδύνατον εστιν, ή ως φησιν Ηράκλειτος: το μη δύνόν ποτε πώς αν τις λάθοι;
Ηράκλειτος (Η πρώτη πρόταση είναι μάλλον του Κλήμη Αλεξανδρείας που ήθελε να εκχριστιανίσει το ρητό του Ηρακλείτου. ) άρεσε σε 2 |
Μυστικά | |||
| • | Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 1051 | ||
| • | Τα εν οίκω μη εν δήμω. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 465 | ||
| • | Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.
Πυθαγόρας άρεσε σε 422 | ||
| • | Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί. Ηράκλειτος άρεσε σε 232 | ||
| • | Κακά εν οίκω κρύπτε. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 87 | ||
| • | Λόγων απορρήτων εκφοράν μη ποιού. Περίανδρος άρεσε σε 68 | ||
| • | Ή μη ποίει το κρυπτόν ή μόνος ποίει.
Μένανδρος άρεσε σε 45 | ||
| • | Δυστυχών κρύπτε, ίνα μη τους εχθρούς ευφρανής.
Περίανδρος άρεσε σε 38 | ||
| • | Ατυχίαν κρύπτε. Περίανδρος άρεσε σε 21 | ||
| • | Ό συ κρύβεις εις την αγοράν κηρύσσεται. Αρχαιοελληνική παροιμία (αντίστοιχο του «ο κόσμος το ‘χει τούμπανο…») άρεσε σε 19 | ||
| • | Tα δ’ άλλα εν Άδου τοις κάτω μυθήσομαι.
Σοφοκλής (παροιμιακή έκφραση με έννοια ανάλογη του «θα πάρω το μυστικό στον τάφο μου») άρεσε σε 16 | ||
| • | Τα δρώμενα, τα δεικνύμενα, τα λεγόμενα. (τα τρία στοιχεία στα Ελευσίνια Μυστήρια για τα οποία απαγορευόταν οποιαδήποτε αποκάλυψη προς τους αμύητους) άρεσε σε 11 |
Ασυνεννοησία | |||
| • | Ως ο μεν δήμος εστιν ασταθμητότατον πράγμα των πάντων και ασυνθετώτατον.
Δημοσθένης άρεσε σε 14 | ||
| • | Εγώ σκόροδα σοι λέγω, συ δε κρόμμυα αποκρίνει.
Αρχαία παροιμιακή φράση άρεσε σε 5 |
Συγχώρεση | |||
| • | Συγγνώμη τιμωρίας κρείσσων.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 36 | ||
| • | Αγησίλαος υπέρ φίλου προς Ιδριέα τον Κάρα ούτως έγραψε: «Νικίας ει μεν ουκ αδικεί άφες, ει δ’ αδικεί ημίν άφες· πάντως δε άφες.» Αγησίλαος Β’ (από τον Πλούταρχο) άρεσε σε 4 |
Έπαινος & Κολακεία | |||
| • | Κρείττον εις κόρακας ή εις κόλακας εμπεσείν. Οι μεν γαρ νεκρούς, οι δε ζώντας εσθίουσιν.
Αντισθένης άρεσε σε 260 | ||
| • | Ηδονών ήδιον έπαινος.
Πλάτων άρεσε σε 205 | ||
| • | Διογένης ερωτηθείς τι των θηρίων κάκιστα δάκνει έφη: των μεν αγρίων συκοφάντης, των δε ημέρων κόλαξ. Διογένης άρεσε σε 202 | ||
| • | Βραχύβιον και ο επαινών και ο επαινούμενος και ο μνημονεύων και ο μνημονευόμενος.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 121 | ||
| • | Τον γαρ ουκ όντα πας είωθεν επαινείν.
Θουκυδίδης (από τον Επιτάφιο του Περικλέους) άρεσε σε 75 | ||
| • | Μέχρι τούδε ανεκτοί οι έπαινοι εισι περί ετέρων λεγόμενοι, εξ όσων αν και αυτών έκαστος οίηται ικανός είναι δράσαι τι ων ήκουσε.
Θουκυδίδης άρεσε σε 52 | ||
| • | Μεγάλα βλάπτουσι τους αξυνέτους οι επαινέοντες.
Δημόκριτος άρεσε σε 51 | ||
| • | Ου χαλεπόν Αθηναίους εν Αθηναίοις επαινείν, αλλ᾽ εν Λακεδαιμονίοις.
Σωκράτης (σχόλιο για τον Επιτάφιο του Περικλή –το σημειώνει ο Αριστοτέλης στη Ρητορική) άρεσε σε 46 | ||
| • | Γυνή δε κολακεύει σε του λαβείν χάριν. Μένανδρος άρεσε σε 44 | ||
| • | Προς τον ειπόντα «Πολλοί σε επαινούσι»: «Τι γαρ», έφη, «κακόν πεποίηκα;» Αντισθένης (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 44 | ||
| • | Ουδείς έπαινον ηδοναίς εκτίσατο. Καρκίνος άρεσε σε 42 | ||
| • | Ζων μεν επαινού, αποθανών δε μακαρίζου.
Περίανδρος άρεσε σε 39 | ||
| • | Ανάξιον άνδρα μη επαίνει διά πλούτον.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 39 | ||
| • | Πολλών χρημάτων κρείττων ο παρά του πλήθους έπαινος.
Ισοκράτης άρεσε σε 36 | ||
| • | Φόβος κολακείην μεν εργάζεται, εύνοιαν δε ουκ έχει.
Δημόκριτος άρεσε σε 30 | ||
| • | Ο φιλών πλήξει σε, ο δε μισών κολακεύσει σε. Αίσωπος άρεσε σε 28 | ||
| • | Το εύ λέγειν κάκιστον, ει φέρει βλάβην.
Επίχαρμος άρεσε σε 27 | ||
| • | Μη έλαττον ηγού του επαινείσθαι το νουθετείσθαι.
Αριστοτέλης άρεσε σε 26 | ||
| • | Επαινούμενος, μη πάντα πίστευε. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 19 | ||
| • | Καλώς ακούειν μάλλον ή πλουτείν θέλε.
Μένανδρος άρεσε σε 17 | ||
| • | Ήδιστον άκουσμα έπαινος. Ξενοφών άρεσε σε 16 | ||
| • | Κάλλιστα Μουσών φθέγγεται πλουτών ανήρ.
Ευριπίδης άρεσε σε 11 | ||
| • | Ουδένα των εχθρών μωμήσομαι εσθλὸν εόντα, ουδὲ μεν αινήσω δειλόν εόντα φίλον.
Θέογνις άρεσε σε 11 | ||
| • | Ως τα χρηστά πράγματα χρηστών αφορμάς ενδίδωσ’ αεί λόγων.
Ευριπίδης άρεσε σε 6 | ||
| • | Μίσει τους κολακεύοντας ώσπερ τους εξαπατούντας· αμφότεροι γαρ πιστευθέντες, τους πιστεύσαντας αδικούσι. |
Δώρα | |||
| • | Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας. Βιργίλιος άρεσε σε 133 | ||
| • | Δόσις ολίγη τε φίλη τε.
Όμηρος άρεσε σε 66 | ||
| • | Κυνικόν μεν το βρώμα, ου βασιλικόν δε το δώρον.
Διογένης (όταν έλαβε δώρο από τον Αλέξανδρο ένα πιάτο κόκαλα) άρεσε σε 40 | ||
| • | Εχθρών άδωρα δώρα κούκ ονήσιμα.
Σοφοκλής άρεσε σε 38 | ||
| • | Δώρα και θεούς έπεισαν. Αίσωπος άρεσε σε 32 | ||
| • | Κακού ανδρός δώρα όνησιν ουκ έχει.
Ευριπίδης άρεσε σε 25 | ||
| • | Δος τι και λάβε τι.
Επίχαρμος άρεσε σε 21 | ||
| • | Πείθειν δώρα και θεούς λόγος.
Ευριπίδης άρεσε σε 9 | ||
| • | Αλλ’ ό γε σιγή δώρα θεών έχοι, όττι διδοίεν.
Όμηρος άρεσε σε 9 | ||
| • | Μισώ δωρεάν ήτις αναγκάζει με αγρυπνείν. Ανακρέων (επιστρέφοντας χρυσό τάλαντο που του είχε δώσει ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης) άρεσε σε 7 |
Χάρες | |||
| • | Ούτε παρά νεκρού ομιλίαν, ούτε παρα φιλαργύρου χάριν δει επιζητείν. Σωκράτης άρεσε σε 187 | ||
| • | Της αυτής αμαρτίας είναι το διδόναι οίς μη δει και το μη διδόναι οίς δεί.
Σωκράτης άρεσε σε 144 | ||
| • | Η χάρις αλλάξαι την φύσιν ου δύναται.
Αρχαιοελληνική παροιμία (από μύθο της αίγας που θήλαζε λύκο) άρεσε σε 104 | ||
| • | Χάριν λαβών μέμνησο και δους επιλαθού.
Μένανδρος άρεσε σε 100 | ||
| • | Μετά την δόσιν τάχιστα γηράσκει χάρις.
Μένανδρος άρεσε σε 91 | ||
| • | Ευποιίας ης έτυχες, μνημόνευε.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 67 | ||
| • | Μικραί χάριτες εν καιρώ μέγισται τοις λαμβάνουσι.
Δημόκριτος άρεσε σε 33 | ||
| • | Χάρις χάριν γαρ εστίν η τίκτουσ’ αεί.
Σοφοκλής άρεσε σε 32 | ||
| • | Τον μεν διδόντα χάριν, χρη παραχρήμα επιλανθάνεσθαι· Τον δε λαμβάνοντα, δια παντός μεμνήσθαι.
Δημοσθένης άρεσε σε 27 | ||
| • | Δει φίλοις και τοις οικείοις βοηθείν άχρι του μη επιορκείν.
Λυκούργος άρεσε σε 23 | ||
| • | Τι γηράσκει ταχύ; Χάρις. Αριστοτέλης άρεσε σε 21 | ||
| • | Χάριτας δικαίας και δίδου και λάμβανε.
Μένανδρος άρεσε σε 14 | ||
| • | Ωκείαι χάριτες γλυκερώτεραι· ήν δε βραδύνη, πάσα χάρις κενεή, μηδέ λέγοιτο χάρις.
Ανώνυμο αρχαίο ρητό άρεσε σε 12 | ||
| • | Χάριν απόδος.
Περίανδρος άρεσε σε 12 | ||
| • | Η χάρις ώσπερ σελήνη όταν τέλεια γένηται τότε φαίνεται μεγίστη. Αρχαίο ρητό άρεσε σε 2 |
Συμβουλές | |||
| • | Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 282 | ||
| • |
Σόλων άρεσε σε 78 | ||
| • | Συμβούλευε μη τα ήδιστα, αλλά τα βέλτιστα. Σόλων άρεσε σε 74 | ||
| • | Άκουε πάντων, εκλέγου δ’ ά συμφέρει.
Μένανδρος άρεσε σε 37 | ||
| • | Κτήσαι καλοκαγαθίαν, θεραπείαν, ευσέβειαν, παιδείαν, σωφροσύνην, αλήθειαν, πίστιν, εμπειρίαν, επιδεξιότητα, εταιρίαν. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 36 | ||
| • | Τον οιόμενον νουν έχειν ο νουθετέων ματαιοπονεί.
Δημόκριτος άρεσε σε 28 | ||
| • | Νεκρόν ιατρεύειν και γέροντα νουθετείν, ταυτόν εστιν. Διογένης άρεσε σε 25 | ||
| • | Άπαντές έσμεν εις το νουθετείν σοφοί, αυτοί δ’ όταν σφαλώμεν, ου γιγνώσκομεν.
Ευριπίδης (αντίστοιχο του «δάσκαλε που δίδασκες...») άρεσε σε 15 |
Παρηγοριά | |||
| • | Λύπης ιατρός εστίν ανθρώποις λόγος. Μένανδρος άρεσε σε 113 | ||
| • | Ψυχής νοσούσης εστί φάρμακον λόγος. Μένανδρος άρεσε σε 107 | ||
| • | Ράον παραινείν ή παθόντα καρτερείν.
Ευριπίδης άρεσε σε 41 | ||
| • | Πώς αν τις ατυχίαν ράστα φέροι; Ει τους εχθροὺς χείρον πράσσοντας βλέποι.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 11 | ||
| • | Πάντες τοις λόγοις αναπτερούνται.
Αριστοφάνης |
Συμβιβασμός | |||
| • | Ο μη χείρων, βέλτιστος. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 82 | ||
| • | Δυοίν κακοίν προκειμένοιν, το μη χείρον βέλτιστον. Πλαύτος άρεσε σε 60 | ||
| • | Αλλ’ εις το κέρδος παρά φύσιν δουλευτέον.
Ευριπίδης άρεσε σε 11 |
Υποταγή | |||
| • | Ου τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι, αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέροις ούσιν.
Θουκυδίδης άρεσε σε 383 | ||
| • | Οι βάρβαροι δουλικώτεροι τα ήθη φύσει των Ελλήνων.
Αριστοτέλης άρεσε σε 184 | ||
| • | Τας των κρατούντων αμαθίας φέρειν χρεών.
Ευριπίδης άρεσε σε 88 | ||
| • | Οι μη δυνάμενοι κινδυνεύειν ανδρείως δούλοι των επιόντων εισίν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 49 | ||
| • | Νόμω και άρχοντι και τω σοφωτέρω είκειν κόσμιον.
Δημόκριτος άρεσε σε 47 | ||
| • | Πάσα γαρ δούλη πέφυκεν ανδρός η σώφρων γυνή. Η δε μη σώφρων ανοία τον ξυνόνθ’ υπεροφρονεί.
Ευριπίδης άρεσε σε 46 | ||
| • | Γη και ύδωρ. Ηρόδοτος (το δείγμα υποτέλειας που ζήτησαν οι Πέρσες πρέσβεις από τη Σπάρτη και τους έριξαν στο πηγάδι) άρεσε σε 36 | ||
| • | Τοις κρατούσι μη μάχου.
Ευριπίδης άρεσε σε 8 |
Εξάρτηση | |||
| • | Εκλυτέον εαυτούς εκ του περί τα εγκύκλια και τα πολιτικά δεσμωτηρίου.
Επίκουρος άρεσε σε 169 | ||
| • | Όσα πάθη ψυχής, τοσούτοι δεσπόται. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 |
Προστασία | |||
| • | Χαλεπώτερον το φυλάττειν του κτήσασθαι.
Δημοσθένης άρεσε σε 177 | ||
| • | Ουκ έστιν ούτε τείχος ούτε χρήματα ούτ’ άλλο δυσφύλακτον ουδέν ως γυνή.
Ευριπίδης άρεσε σε 38 | ||
| • | Ουκ αν εκώλυον οι νόμοι ζην έκαστον κατ’ ιδίην εξουσίην, ει μη έτερος έτερον ελυμαίνετο.
Δημόκριτος άρεσε σε 24 | ||
| • | Κύων, μελετήσας ωμών σαρκών γεύσασθαι, φυλάττειν ουκ έτι δύναται την αγέλην. Αντιφάνης άρεσε σε 6 | ||
| • | Αλλ' όν ο Θεός φυλάσσει, ούτε γίγαντας τρέμει, ούτε θηρία φρίττει, αλλ' ούτε κάμινον ούτε σίδηρα. Γεώργιος Αμαρτωλός (αναφερόμενος στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Θ’ Μονομάχο, που στάθηκε επανειλημμένα ιδιαίτερα τυχερός) άρεσε σε 4 |
Προσβολές | |||
| • | Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων;
Όμηρος (ο Δίας αντιδρώντας στην κατηγορία της Αθηνάς ότι εγκατέλειψε τον Οδυσσέα) άρεσε σε 140 | ||
| • | Ου συ με λοιδορείς, αλλ᾿ ο τόπος.
Αίσωπος άρεσε σε 38 | ||
| • | Τιμώ σε και ουκ αισθάνη· ατιμάζω σε, ίνα αίσθησιν λάβης. Αίσωπος άρεσε σε 22 |
Προδοσία | |
| • | Ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης. Σωκράτης άρεσε σε 368 |
| • | Και συ τέκνον Βρούτε; Ιούλιος Καίσαρας (τα τελευταία του λόγια… τα είπε στα ελληνικά) άρεσε σε 134 |
Ανταγωνισμός | |||
| • | Όπου άμιλλα ενταύθα και νίκη εστί. Αριστοτέλης άρεσε σε 152 | ||
| • | Την των δήμων ελευθερίαν η των αγαθών ανδρών άμιλλα φυλάττει.
Δημοσθένης άρεσε σε 74 | ||
| • | Και κεραμεύς κεραμεί κοτέει, και τέκτονι τέκτων· και πτωχός πτωχώ φθονέει και αοιδός αοιδώ. Ησίοδος άρεσε σε 61 | ||
| • | Άμες γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες.
Τραγούδι από το χορό των νέων στις γιορτές της αρχαίας Σπάρτης. άρεσε σε 40 | ||
| • | Όφις ει μη φάγοι όφιν, δράκων ου γενήσεται.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 27 | ||
| • | Εν γάρ αμίλλαις πονηραίς, αθλιώτερος ο νικήσας. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 26 | ||
| • | Ει γε βασιλείς έμελλον έξειν ανταγωνιστάς.
Μέγας Αλέξανδρος (απορρίπτοντας την ιδέα να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες [ην γαρ ποδώκης] –– από τον Πλούταρχο) άρεσε σε 25 | ||
| • | Λοιδορείσθαι δ’ ού πρέπει άνδρας ποιητάς, ώσπερ αρτοπώλιδας.
Αριστοφάνης άρεσε σε 10 |
Συγκρούσεις | |||
| • | Ουδέν εστι θηρίον γυναικός αμαχώτερον.
Αριστοφάνης άρεσε σε 280 | ||
| • | Απόντι μη μάχου.
Ηράκλειτος άρεσε σε 272 | ||
| • | Πυρ μαχαίρα μη σκαλεύειν. Πυθαγόρας (με την έννοια: μην οξύνεις επιθετικές διαθέσεις) άρεσε σε 105 | ||
| • | Άρχειν χειρών αδίκων. Αντισθένης άρεσε σε 47 | ||
| • | Ουκ αντιλέγοντα δει τον αντιλέγοντα παύειν, αλλά διδάσκειν; ουδέ γαρ τον μαινόμενον αντιμαινόμενός τις ιάται. Αντισθένης άρεσε σε 41 | ||
| • | Ίσος πόλεμον ου ποιεί. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 30 | ||
| • | Θυμός εγείρει μάχην, μάχη δε γεννά λοιδορίας, αι δε λοιδορίαι πληγάς, πληγαί δε τραύματα. Εκ δε τραυμάτων, πολλάκις θάνατος. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 28 | ||
| • | Προς λέοντα δορκάς άπτεται μάχης. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για άνιση μάχη που προκαλεί ο πιο αδύναμος) άρεσε σε 18 | ||
| • | Δίκη δίκην έτικτε και βλάβη βλάβην. Αρχαία παροιμία (για αντιπαλότητες και συγκρούσεις που συνήθως βλάπτουν και τους δύο αντιπάλους) άρεσε σε 11 | ||
| • | Έριν μίσει. Σωσιάδης άρεσε σε 9 | ||
| • | Εις ηκονημένας μαχαίρας πεσών.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 7 |
Κατηγορώ | |||
| • | Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν.
Αντισθένης (σχόλιο του όταν πληροφορήθηκε ότι ο Πλάτωνας μίλησε άσχημα γι’ αυτόν) άρεσε σε 161 | ||
| • | Κατ’ αρχής γαρ φιλαίτιος λεώς.
Αισχύλος άρεσε σε 43 | ||
| • | Αιτιώ παρόντα.
Σωσιάδης άρεσε σε 14 | ||
| • | Θ’ Ελέναν; επεί πρεπόντως ελέναυς, έλανδρος, ελέπτολις.
Αισχύλος (λογοπαίγνιο με το -ελ και το έλω που σημαίνει σκοτώνω) άρεσε σε 12 | ||
| • | Φίλον μη λέγειν κακώς, αλλά μηδέ εχθρόν.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 11 |
Εχθροί | |||
| • | Προσέχειν τοις εχθροίς· πρώτοι γαρ των αμαρτημάτων αισθάνονται.
Αντισθένης άρεσε σε 162 | ||
| • | Χρυσός και γυνή τους φίλους εχθρούς ποιεί. Μένανδρος άρεσε σε 130 | ||
| • | Λόγον παρ’ εχθρού μη ποθ’ ηγήση φίλον.
Μένανδρος άρεσε σε 89 | ||
| • | Ει ζην δεήσει μη μόνον τους εχθρούς αλλά και τους φίλους φυλαττόμενον.
Αντίγονος Α’ άρεσε σε 66 | ||
| • | Εχθροίς απιστών ούποτ’ αν πάθοις βλάβην.
Μένανδρος άρεσε σε 65 | ||
| • | Τον εχθρόν φίλον ποιείν και ευεργετείν.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 51 | ||
| • | Ποτί δ’ εχθρόν, άπ’ εχθρός εών, λύκοιο δίκαν υποθεύσομαι.
Πίνδαρος άρεσε σε 50 | ||
| • | Δει τοις μεν εχθροίς και περί των πιστών απιστείν, τοις δε φίλοις και τα άπιστα πιστεύειν. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 43 | ||
| • | Αλλ’ απ’ εχθρών δήτα πολλά μανθάνουσιν οι σοφοί. Αριστοφάνης άρεσε σε 37 | ||
| • | Πειρώ ποιείν τας μεν έχθρας ολιγοχρονίους, τας δε φιλίας πολυχρονίους.
Δημώναξ άρεσε σε 35 | ||
| • | Φίλος βλάπτων ου διαφέρει εχθρού. Αίσωπος άρεσε σε 31 | ||
| • | Ου δει τους Λακεδαιμονίους ερωτάν οπόσοι εισίν οι πολέμιοι, αλλά πού.
Άγις Β’ Αρχιδάμου, ?-401 π.Χ., Βασιλιάς της Σπάρτης άρεσε σε 30 | ||
| • | Σθλάβος γαρ Ούννω και Σκύθης τω Βουλγάρω αύθις τε Μήδος συμφρονήσας τω Σκύθη μίαν καθ’ ημών ανεκίνησαν μάχην. Γεώργιος Πισίδης (για τη συμμαχία όλων εναντίον του Βυζαντίου) άρεσε σε 17 | ||
| • | Ούτω μεν Πέρσαι λέγουσι γενέσθαι, και διά την Ιλίου άλωσιν ευρίσκουσι σφίσι εούσαν την αρχήν της έχθρης της ες τους Έλληνας. Ηρόδοτος άρεσε σε 15 | ||
| • | Εύχου τους εχθρούς δύνασθαι ευεργετείν.
|
Μοναξιά | |||
| • | Όταν κλύδων κακών επέλθη, πάντα δειμαίνειν φίλον.
Αισχύλος άρεσε σε 46 | ||
| • | Το μεν γυναίκα πρώτον άρσενος δίχα ήσθαι δόμοις έρημον έκπαγλον κακόν.
Αισχύλος άρεσε σε 37 | ||
| • | Γυνή τι δράσω; Πώς μόνη σωθήσομαι, ανάδελφος, απάτωρ, άφιλος;
Ευριπίδης άρεσε σε 27 |
Φασαρία | |||
| • | Το Θείον φθονερόν και ταραχώδες.
Σόλων άρεσε σε 61 | ||
| • | Ερωτώμενος υπό τινος πώς αν μεγίστη ταραχή εν ανθρώποις γενήσεται, έφη: «εί οι τετελευτηκότες αναστάντες απαιτοίεν τα ίδια».
Αίσωπος άρεσε σε 54 | ||
| • | Ύδωρ θολερόν και απαίδευτον ψυχήν ου δει ταράττειν.
Ισοκράτης άρεσε σε 20 | ||
| • | Κατ’ οίκον εστρωφάτο μισητός βάβαξ.
Αρχίλοχος άρεσε σε 9 |
σελίδα 9 από 17
| «προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.
