Samuel Beckett, 1906-1989
Ιρλανδός συγγραφέας [Νόμπελ 1969]
Ιρλανδός συγγραφέας [Νόμπελ 1969]
| Αριθμός Αφορισμών: 27 | Αναγνώσεις: 51,781 |
Αφορισμοί
| Τα λάθη μου είναι η ζωή μου. άρεσε σε 357 |
| Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα. άρεσε σε 352 |
| Μη με αγγίζεις! Μη με ρωτάς! Μη μου μιλάς! Μείνε μαζί μου. (από το θεατρικό «Περιμένοντας τον Γκοντό») άρεσε σε 148 |
| Κάθε λέξη είναι ένας άχρηστος λεκές στη σιωπή και στο τίποτα. άρεσε σε 103 |
| Δεν μπορώ να συνεχίσω. Θα συνεχίσω. άρεσε σε 64 |
| Έτσι είμαι εγώ. Είτε ξεχνώ αμέσως είτε δεν ξεχνώ ποτέ. άρεσε σε 63 |
| Η συνήθεια είναι πολύ καλός σιγαστήρας. άρεσε σε 51 |
| Ο Θεός είναι ένας μάρτυρας που δεν μπορεί να ορκιστεί. άρεσε σε 50 |
| Μην περιμένεις να σε κυνηγήσουν για να κρυφτείς, αυτή ήταν πάντα η αρχή μου. άρεσε σε 47 |
| Σε όλη την απαίσια ζωή μου σερνόμουνα στη λάσπη, και μου μιλάς εμένα για το ωραίο τοπίο… άρεσε σε 46 |
| Τι γνωρίζω σχετικά με την ανθρώπινη μοίρα; Θα μπορούσα να σας πω περισσότερα σχετικά με τα ραδίκια! άρεσε σε 43 |
| Εξοχικός δρόμος με δέντρο. Σούρουπο. Εστραγκόν: Δε γίνεται τίποτα. Βλαδίμηρος: Αυτό αρχίζω να πιστεύω κι εγώ. (οι πρώτες φράσεις από το θεατρικό «Περιμένοντας τον Γκοντό») άρεσε σε 42 |
| Η γέννηση σήμαινε θάνατο γι’ αυτόν. άρεσε σε 40 |
| Η αλήθεια είναι η πορδή της πλειοψηφίας. άρεσε σε 39 |
| Ο αέρας είναι γεμάτος από τις κραυγές μας. Αλλά η συνήθεια τις σβήνει. άρεσε σε 38 |
| Το να βρει μια φόρμα για να τακτοποιήσει τη χαώδη ακαταστασία. Αυτός είναι ο σκοπός του καλλιτέχνη σήμερα. άρεσε σε 37 |
| Ξέρεις από τι πέθανε η μητέρα Πεγκ; Από σκοτάδι. άρεσε σε 34 |
| Τίποτα δεν συμβαίνει, κανένας δεν έρχεται, κανένας δεν πηγαίνει, είναι τρομερό. (από το θεατρικό «Περιμένοντας τον Γκοντό») άρεσε σε 31 |
| Το τέλος είναι στην αρχή, και παρ’ όλα αυτά εσύ συνεχίζεις! άρεσε σε 31 |
| Ο James Joyce ήταν ένας συνθέτης: προσπαθούσε να φέρει μέσα όσο περισσότερα μπορούσε. Εγώ είμαι ένας αναλυτής: προσπαθώ να αφήσω απ’ έξω όσο περισσότερα μπορώ. άρεσε σε 25 |
| Πού τώρα; Ποιος τώρα; Πότε τώρα; (η πρώτη φράση από το έργο του «Οι Ακατονόμαστοι») άρεσε σε 20 |
| – Πιστεύεις στη μέλλουσα ζωή; – Η δική μου ήταν πάντα τέτοια. άρεσε σε 17 |
| Συμβαίνει μερικές φορές –και θα ξανασυμβεί μερικές φορές– να ξεχνάω ποιος είμαι και να βαδίζω καμαρωτός καμαρωτός μπροστά στα μάτια μου, σαν κάποιος ξένος. άρεσε σε 10 |
| Δεν υπάρχει έλλειψη κενού. άρεσε σε 3 |
Παραδοξολογίες
| Όταν είναι κανείς μέσα στα σκατά μέχρι το λαιμό, δεν του μένει τίποτε άλλο παρά να τραγουδήσει. άρεσε σε 241 |
| Είσαι στη Γη. Δεν υπάρχει θεραπεία γι’ αυτό. άρεσε σε 100 |
| Στην άλλη ζωή, θα καθόμαστε και θα μιλάμε για τις παλιές καλές μέρες που ευχόμασταν να ήμαστε νεκροί. άρεσε σε 94 |
Παρόμοιες Πηγές Γνωμικών
Μανώλης Παπαθανασίου 2008 – 2025