Arthur Rimbaud, 1854-1891
Γάλλος ποιητής
Γάλλος ποιητής
Αριθμός Αφορισμών: 15 | Αναγνώσεις: 27,172 |
Αφορισμοί
Το εγώ είναι ένας άλλος. άρεσε σε 88 |
Η ζωή είναι μια φάρσα που πρέπει να την υπομείνουν όλοι. άρεσε σε 48 |
Είναι ακριβώς η δυνατότητα να πραγματοποιήσεις ένα όνειρο που κάνει τη ζωή να έχει ενδιαφέρον. άρεσε σε 34 |
Στίχοι
Ξαναβρέθηκε! Ποια; – Η Αιωνιότητα. Είναι η θάλασσα που σμίγει Με τον ήλιο. άρεσε σε 56 |
Ένα βράδυ κάθισα την ομορφιά στα γόνατά μου. Και μου φάνηκε πικρή και την έφτυσα. άρεσε σε 52 |
Ω, μικρή μου αγαπημένη Πόσο σε μισώ! άρεσε σε 31 |
Πιστεύω στην κόλαση, άρα είμαι εκεί. άρεσε σε 30 |
Δεν θα περιφέρω στον κόσμο την αηδία και τις απογοητεύσεις μου. Εμπρός! Στον ζυγό. Υποταγή, ερημιά, πλήξη και θυμός. Ακούω, τίνος να γίνω μισθοφόρος; Ποιο κτήνος να λατρέψω; Πείτε μου, ποιο εικόνισμα να καταστρέψω; Τίνος να ραγίσω την καρδιά; Από ποιο ψέμα να πιαστώ; Πάνω σε ποιο αίμα να πατήσω; άρεσε σε 24 |
Φοβάμαι τον χειμώνα γιατί είναι η εποχή της άνεσης. άρεσε σε 23 |
Το καλύτερο για μένα είναι ένας μεθυσμένος ύπνος, φυτεμένος σε κάποια ακρογιαλιά, μόνο αυτό αξίζει. άρεσε σε 23 |
Όποιος θέλει να αυτοκαταστραφεί είναι σίγουρα καταδικασμένος, έτσι δεν είναι; Με φαντάζομαι στην Κόλαση, επομένως είμαι. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της κατήχησης. άρεσε σε 16 |
Ξέρω καλά ότι είμαι απόγονος μιας ανέκαθεν κατώτερης γενιάς. Γι’ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω την επανάσταση. Οι πρόγονοι μου ποτέ δεν εξεγέρθηκαν, παρά μόνο για να ληστέψουν και να κατασπαράξουν σαν λύκοι το κτήνος που δεν τους σκότωσε. άρεσε σε 15 |
Αυτά που μου άρεσαν ήταν: οι αφηρημένοι πίνακες ζωγραφικής, τα διακοσμητικά στις εξώπορτες, τα σκηνικά, οι μεταμφιέσεις περιπλανώμενων θιάσων, τα διαφημιστικά φυλλάδια, οι λαϊκοί διάκοσμοι, η ντεμοντέ λογοτεχνία, τα Λατινικά της εκκλησίας, τα ανορθόγραφα ερωτικά βιβλία. άρεσε σε 15 |
Οι τέχνες κάθε είδους με τρομοκρατούν. Αφεντικά κι εργάτες, όλοι τους χωριάτες, ταπεινής καταγωγής. Το χέρι που βαστά την πέννα είναι ισάξιο αυτού που κρατά τ’ αλέτρι. Τι χειρωνακτική εποχή! άρεσε σε 9 |
Φέρτε συμφορές, να πνιγώ μέσα στην άμμο και το αίμα. Θεός μου η δυστυχία. Ξάπλωσα στη λάσπη. Στέγνωσα στον αέρα της αμαρτίας. Κι έπαιξα ωραία παιχνίδια με την τρέλα. Και η Άνοιξη μου χάρισε το φριχτό γέλιο του ηλίθιου. άρεσε σε 2 |
Παρόμοιες Πηγές Γνωμικών
Μανώλης Παπαθανασίου 2008 – 2025