Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996
Έλληνας ποιητής [Νόμπελ 1979]
Έλληνας ποιητής [Νόμπελ 1979]
Φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλη. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο με καταγωγή από τη Μυτιλήνη. Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Γνωστά ποιητικά του έργα: Άξιον Εστί, Ήλιος ο πρώτος, Προσανατολισμοί κ.α.
Απέκτησε το -δικαιολογημένο- προσωνύμιο ο «Ποιητής του Αιγαίου».
Γνωστά ποιητικά του έργα: Άξιον Εστί, Ήλιος ο πρώτος, Προσανατολισμοί κ.α.
Απέκτησε το -δικαιολογημένο- προσωνύμιο ο «Ποιητής του Αιγαίου».
| Αριθμός Αφορισμών: 115 | Αναγνώσεις: 922,145 |
Αφορισμοί
| Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις. άρεσε σε 2021 |
| Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη. άρεσε σε 1712 |
| Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε! — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 1605 |
| Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 793 |
| Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι. άρεσε σε 723 |
| Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 606 |
| Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε. άρεσε σε 594 |
| Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 585 |
| Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 496 |
| Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 488 |
| Όταν ακούς «τάξη», ανθρωπινό κρέας μυρίζει. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 486 |
| Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι
σβήσου με γενναιοδωρία… — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 478 |
| Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 477 |
| Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη. άρεσε σε 468 |
| Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δεν του ’χει από μιας αρχής δοθεί; άρεσε σε 396 |
| Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 382 |
| Το άπειρο υπάρχει για εμάς όπως η γλώσσα για τον κωφάλαλο. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 356 |
| Από τον Θεό τραβιέται ο άνθρωπος όπως ο καρχαρίας από το αίμα. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 342 |
| Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα ‘τανε αληθινή σωτηρία. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 318 |
| Τη μαγεία δεν την πιάνεις με την ερμηνεία της μαγείας, πόσο μάλλον με την περιγραφή της ερμηνείας της μαγείας. Ή κελαηδάς ή σωπαίνεις. Δε λες: αυτό που κάνω είναι κελαηδητό! άρεσε σε 301 |
| Μου εδόθηκε, αγαπητοί φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρ’ όλ’ αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και μ’ ελάχιστες διαφορές. (από την ομιλία του στην απονομή του Νόμπελ) άρεσε σε 248 |
| Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός. άρεσε σε 242 |
| Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 236 |
| Η αλήθεια βγαίνει χυτή σαν το νιόκοπο άγαλμα, μόνον μέσ’ από τα καθάρια νερά της μοναξιάς· κι η μοναξιά της πένας είναι από τις πιο μεγάλες. άρεσε σε 228 |
| Ο Νόμος που είμαι δεν θα με υποτάξει. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 192 |
| Οι λέξεις που ξεκινούσαν από «ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία. Ελλάδα, ελευθερία, ελπίδα και μια Ελένη που ερωτεύτηκα. (εξηγώντας, σε συνέντευξη μετά το Νόμπελ, πώς διάλεξε το ψευδώνυμο «Ελύτης») άρεσε σε 185 |
| Ένα σώμα γυμνό είναι η μοναδική προέκταση της νοητής γραμμής που μας ενώνει με το μυστήριο. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 173 |
| Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 165 |
| Ένας «Αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος». άρεσε σε 146 |
| Δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι στο μάκρος εικοσιπέντε αιώνων δεν υπήρξε ούτε ένας, επαναλαμβάνω ούτε ένας, που να μην γράφτηκε ποίηση στην ελληνική γλώσσα. (από την ομιλία του στην απονομή του Νόμπελ) άρεσε σε 116 |
| Όλα μένουν. Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα… άρεσε σε 115 |
| Στην κακή μοιρασιά πάντοτε ο Θεός ζημιώνεται. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 111 |
| Δίνε δωρεάν τον χρόνο αν θες να σού μείνει λίγη αξιοπρέπεια. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 101 |
| Φτασμένες οι προλήψεις σε μια καθαρότητα μαθηματική, μας οδηγούν στη βαθύτερη γνώση του κόσμου. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 98 |
| Αυτά που μ’ αρέσουν είναι και η μοναξιά μου. Δεν σιμώνει κανένας. άρεσε σε 91 |
| Η Ποίηση έγινε για να διορθώνει τα λάθη του Θεού· ή εάν όχι, τότε, για να δείχνει πόσο λανθασμένα εμείς συλλάβαμε την δωρεά του. Από την «Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο», 1979 άρεσε σε 89 |
| Ο τρομοκράτης είναι ο άξεστος των θαυμάτων. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 87 |
| Όπου ακούς αέρα είναι η Γαλήνη που βρυκολάκιασε. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 82 |
| Kι από την ανάποδη φοριέται η φαντασία και σ’ όλα τα μεγέθη της. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 81 |
| Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 80 |
| Τότε όμως η Ποίηση; Τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία; Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση. (από την ομιλία του στην απονομή του Νόμπελ) άρεσε σε 71 |
| Τόσο δύσκολο, μα τόσο δύσκολο ν’ αφήσεις την εποχή σου να σε σφραγίσει, χωρίς να σε παραχαράξει. άρεσε σε 68 |
| Δεν έχει φτέρνες η τελειότητα. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 63 |
| Ως ένα σημείο, η ποίηση λύνει προβλήματα· στο αμέσως υψηλότερο, θέτει καινούργια· στο ύψιστο, τα αίρει ως εκεί που παύουν ν’ αποτελούν προβλήματα. Από την «Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο», 1979 άρεσε σε 53 |
| Εδώ και χιλιάδες χρόνια, ο τρόπος που αγγίζονται δύο σώματα δεν άλλαξε. Μήτε οδήγησε σε καμιά σύγκρουση όπως οι εικοσάδες των ιδεολογιών που αιματοκύλισαν τις κοινωνίες μας και μας άφησαν με αδειανά χέρια. άρεσε σε 45 |
| Έχει τη μέση της και η άκρη-άκρη. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 41 |
| Κατά βάθος, ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. άρεσε σε 38 |
| Βέβαια υπάρχει το μυστήριο. Αλλά το μυστήριο δεν είναι μια σκηνοθεσία που επωφελείται από τα παιχνίδια της σκιάς και του σκότους για να μας εντυπωσιάσει απλώς. Είναι αυτό που εξακολουθεί να παραμένει μυστήριο και μέσα στο απόλυτο φως. Είναι τότε που προσλαμβάνει την αίγλη εκείνη που ελκύει και που την ονομάζουμε ομορφιά. άρεσε σε 37 |
| Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία γλώσσα, η Ελληνική, όπως εξελίχθηκε από την Αρχαία, που έφτασε να είναι το μεγάλο καμάρι μας και το μεγάλο μας στήριγμα. (από την ομιλία του στην απονομή του Νόμπελ) άρεσε σε 37 |
| Τέτοιαν εύστοχη
δείξε
αδεξιότητα
και να:
ο Θεός! — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 35 |
| Έτη φωτός στους ουρανούς έτη Αρετής μες στον ασβέστη. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 32 |
| Να γιατί γράφω. Γιατί η Ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος. («Πρώτα-πρώτα η ποίηση», Ανοιχτά Χαρτιά, 1974) άρεσε σε 30 |
| Προσπάθησε να οδηγήσεις την τεχνική τελειότητα στη φυσική της κατάσταση. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 25 |
| Μια μέρα το παρελθόν θα μας αιφνιδιάσει με τη δύναμη της επικαιρότητάς του. άρεσε σε 25 |
| Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. (στη συνέντευξη τύπου με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευσή του με το Νόμπελ) άρεσε σε 23 |
| Θα πρέπει να δημιουργούμε αντισώματα και για την Ευθύνη. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 23 |
| Μια γλώσσα όπως η ελληνική όπου άλλο πράγμα είναι η αγάπη και άλλο πράγμα ο έρωτας. Άλλο η επιθυμία και άλλο η λαχτάρα. Άλλο η πίκρα και άλλο το μαράζι. Άλλο τα σπλάχνα κι άλλο τα σωθικά. («Ο Μικρός Ναυτίλος») άρεσε σε 23 |
| Πολύ δε θέλει ο κόσμος. Ένα κάτι ελάχιστο. Σαν τη στραβοτιμονιά πριν από το δυστύχημα. Όμως ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση. άρεσε σε 21 |
| Όταν σε δύο σκέλη το ένα υπερτροφεί, το άλλο ατροφεί. Μια αξιέπαινη ροπή να συνενωθούν σε ενιαία μονάδα οι λαοί της Ευρώπης προσκόπτει σήμερα στην αδυναμία να συμπέσουν τα ατροφικά και τα υπερτροφικά σκέλη του πολιτισμού μας. άρεσε σε 19 |
| Από φυσικού της η μαυρίλα πρέπει να ‘ναι και κλεπταποδόχος. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 15 |
| Από μικρό παιδί μου γεμίσανε το κεφάλι με την εικόνα ενός θανάτου κουκουλωμένου στα μαύρα, που κρατά τη ζωή σαν φάκα και μας την προτείνει ανοιχτή, με το δόλωμα της ηδονής στη μέση. Αφήστε με να γελάσω. Κάτι άλλο έλεγε κείνος που μασούσε τη δάφνη. («Ο Μικρός Ναυτίλος») άρεσε σε 11 |
| Οι Φανταστικές Αλήθειες φθείρονται πολύ πιο δύσκολα. Ο Ρεμπώ επέζησε της Κομμούνας όπως θα επιζήσει το φεγγάρι της Σαπφώς από το φεγγάρι του Άρμστρογκ. Χρειάζονται άλλης λογής υπολογισμοί. άρεσε σε 9 |
Παραδοξολογίες
| Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα. — ΣΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ άρεσε σε 331 |
Στίχοι
| Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική. Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. (από το «Άξιον Εστί») άρεσε σε 485 |
| Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως. Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας Κι όταν σε πήρε το φιλί, Γυναίκα άρεσε σε 466 |
| Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα. άρεσε σε 444 |
| Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό. Εγώ τον έχω δει από καταμεσής της θάλασσας. άρεσε σε 415 |
| Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ. άρεσε σε 369 |
| Πρόσεχε να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια Κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο θεός. άρεσε σε 342 |
| Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη – Μα πού γύριζες… άρεσε σε 322 |
| Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει. άρεσε σε 290 |
| Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα! άρεσε σε 289 |
| Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά. Κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά. άρεσε σε 270 |
| Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το ανταποδώσει. άρεσε σε 251 |
| Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε· δώσε της διάρκεια· μπορείς! άρεσε σε 251 |
| Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο. άρεσε σε 245 |
| Χίλιοι δυο παραφυλάνε σε κοιτάν και δεν μιλάνε. Είσαι σήμερα μονάρχης κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις. άρεσε σε 234 |
| Όπου και να θολώνει ο νους σας μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. άρεσε σε 204 |
| Με τι πέτρες τι αίμα και τι σίδερο και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι ενώ φαινόμαστε από σκέτο σύννεφο. «Ήλιος ο Πρώτος» άρεσε σε 203 |
| Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Ανθρώπου Νυν Νυν το μηδέν και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας! (οι τελευταίοι στίχοι του «Άξιον εστί») άρεσε σε 201 |
| Όλα τα κυπαρίσσια δείχνουνε μεσάνυχτα. Όλα τα δάχτυλα Σιωπή. άρεσε σε 187 |
| Πάντα πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη. άρεσε σε 169 |
| Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας ο πετροπαιχνιδιάτορας λίγο το στόμα του άνοιξε κι ευθύς εμύρισε άνοιξη. άρεσε σε 168 |
| Έχοντας ερωτευτεί και κατοικήσει αιώνες μες στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση. άρεσε σε 166 |
| Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα. άρεσε σε 159 |
| Ω σώμα του καλοκαιριού γυμνό καμένο Φαγωμένο από το λάδι και το αλάτι Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς. άρεσε σε 127 |
| Ο ήλιος σκάει μέσα μας κι εμείς κρατάμε την παλάμη στο στόμα έντρομοι. άρεσε σε 108 |
| Άχνα βασιλικού πάνω απ’ το σγουρό εφηβαίο. άρεσε σε 107 |
| Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους. άρεσε σε 100 |
| Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι. άρεσε σε 98 |
| Μακριά, μέσα στ’ απώτατα βάθη του Αμνού, ο πόλεμος συνεχίζεται. άρεσε σε 94 |
| Καθείς και τα όπλα του. από το «Άξιον εστί» άρεσε σε 92 |
| Έχω κάτι να πω διάφανο και ακατάληπτο Σαν κελαηδητό σε ώρα πολέμου. άρεσε σε 88 |
| Γιοι των ανθρώπων, τι να πω; Τα φριχτά σηκώνει η γης κι η ψυχή τα φριχτότερα! άρεσε σε 43 |
| Γαλήνη σαν της Κυριακής που λείπουνε όλοι σ’ ένα δωμάτιο που του αφαίρεσα τα αισθήματα. άρεσε σε 40 |
| Ω νεότητα Πληρωμή του ήλιου Αιμάτινη στιγμή Που αχρηστεύει το θάνατο. άρεσε σε 34 |
| Κι είναι στη σκοτεινιά και στην ερήμωση όπου ριζώνει κι ευωδιάζει η θύμηση. άρεσε σε 29 |
| Γιατί, καθώς όταν βαρούν απανωτές αναποδιές τους ίδιους τους ανθρώπους πάντα, συνηθάν εκείνοι στο Κακό, τέλος του αλλάζουν όνομα, το λεν Γραμμένο ή Μοίρα άρεσε σε 23 |
| Άξιον εστί το αναίτιο δάκρυ ανατέλλοντας αργά στα ωραία μάτια των παιδιών που κρατιούνται χέρι-χέρι. άρεσε σε 22 |
| Μετρημένο τόπο έχουν οι σοφοί Και στα παιδιά δοσμένος είναι ό ίδιος αλλ’ Απέραντος! («Τα ελεγεία της Οξώπορτας») άρεσε σε 21 |
| Γυμνός, Ιούλιο μήνα, το καταμεσήμερο ... Γεννήθηκα για να ‘χω τόσα. Δεν μου λέει τίποτε να παραδοξολογώ. Από το ελάχιστο φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε. Mόνο που ‘ναι πιο δύσκολο. άρεσε σε 20 |
| Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις; άρεσε σε 20 |
| Άλλα είν' εκείνα που αγαπώ γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα... Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν τα κυνηγά Πάντα πάντα θα ‘ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει. («Το παράπονο», από τη συλλογή Τα Ρω του έρωτα, 1972) άρεσε σε 18 |
| Αν είναι να πεθάνεις πέθανε, αλλά κοίτα να γίνεις ο πρώτος πετεινός μέσα στον Άδη. («Μαρία Νεφέλη») άρεσε σε 17 |
| Επειδή, βέβαια, η χώρα της αθωότητας δεν είναι όπως τη φαντάζονται μερικοί, έχει τους αγίους και τ' αγρίμια της, τα παρθένα δάση και τα γαλήνια νερά της… άρεσε σε 17 |
| –Όλα χάνονται. Του καθενός έρχεται η ώρα. –Όλα μένουν. Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα. (Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου – 1984) άρεσε σε 16 |
| Εικονίσματα θα ‘χω τ’ άχραντα κορίτσια, ντυμένα στου πελάγους μόνο το λινό. άρεσε σε 15 |
| Επειδή απ’ τα λίγα, μερικές φορές κι από το ένα —έτσι ο έρωτας— γνωρίζουμε τα υπόλοιπα. άρεσε σε 14 |
| Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος. («Άξιον εστί») άρεσε σε 14 |
| Τα βουνά με την οίηση των ερειπίων το βουνά τα βαρύθυμα, τα μαστοφόρα τα βουνά τα σαν ύφαλα μιας οπτασίας τα κλεισμένα ολούθε και τα σαραντάπορα. άρεσε σε 13 |
| Γλυκιά περιπέτεια Γλυκιά Η ζωή. άρεσε σε 9 |
| Έχει και η ψυχή τον δικό της κονιορτό που εάν σηκωθεί μέσα μας αέρας, αλίμονο. Oι ορμές χτυπάνε στα παράθυρα, τα τζάμια θρυμματίζονται. («Ο Μικρός Ναυτίλος» – 1985) άρεσε σε 4 |
| Η έχτρα μου είναι περιττή στους δρόμους τ’ ουρανού. («Ήλιος ο Πρώτος» – 1943) άρεσε σε 3 |
| Σε μεγάλη απόσταση μέσα στην ευωδιά του δυόσμου αναλογίστηκα πού πάω κι είπα, για να μη μ’ έχει του χεριού της η ερημιά, να βρω εκκλησάκι να ‘χω να μιλήσω. («Η κόρη που ‘φερνε ο βοριάς», ο Φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά – 1971) άρεσε σε 2 |
| Τη νύχτα που είναι μόνο νύχτα δεν την ξέρω πια. («Ήλιος ο Πρώτος» – 1943) άρεσε σε 2 |
Παρόμοιες Πηγές Γνωμικών
Μανώλης Παπαθανασίου 2008 – 2025