Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, 1829-1879
Έλληνας ποιητής
Έλληνας ποιητής
| Αριθμός Αφορισμών: 7 | Αναγνώσεις: 40,012 |
Στίχοι
| Νιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό. (από το «Η προς την πατρίδα αγάπη μου») άρεσε σε 147 |
| Πώς μας θωρείς ακίνητος; Πού τρέχει ο λογισμός σου, τα φτερωτά σου τα όνειρα; Γιατί στο μέτωπό σου να μη φυτρώνουν γέροντα, τόσες χρυσές αχτίδες όσες μας δίδ’ η όψη σου παρηγοριές κι ελπίδες; (από το «Στον Ανδριάντα Γρηγορίου του Ε’») άρεσε σε 107 |
| Του αντρειωμένου ο θάνατος δίνει ζωή στη νιότη. (από το «Ὁ Δήμος και το καρυοφύλλι του») άρεσε σε 93 |
| Κι αν εξεράθη το κλαρί, πάντα χλωρή είν’ η ρίζα. (από το «Φωτεινός ο ζευγολάτης») άρεσε σε 87 |
| Μέριασε, βράχε να διαβώ! —το κύμα ανδρειωμένο λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο— μέριασε, μες στα στήθη μου, πούσαν νεκρά και κρύα, μαύρος βοριάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία. (από το «Ο Βράχος και το Κύμα») άρεσε σε 79 |
| Τ’ ανδρειωμένου η ψυχή, του φοβερού του κλέφτη με τη βοή του τουφεκιού στα σύγνεφ’ απαντιέται, αδελφικά αγκαλιάζονται, χάνονται, σβηώνται, πάνε… (από το «Ο Δήμος και το καρυοφύλλι του») άρεσε σε 48 |
| Τ’ άλογο! Τ’ άλογο! Ομέρ Βρυώνη. Το Σούλι εχούμησε και μας πλακώνει. (από τη «Φυγή») άρεσε σε 42 |
Παρόμοιες Πηγές Γνωμικών
Μανώλης Παπαθανασίου 2008 – 2025