
Έλληνας ποιητής
Αριθμός Αφορισμών: 20 | Αναγνώσεις: 119,963 |
Αφορισμοί
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε. άρεσε σε 149 |
Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν διά θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. ... Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου. (από την «Αποχαιρετιστήρια Επιστολή» του ) άρεσε σε 18 |
Έπρεπε να σκύψω, να σκύψω, να σκύψω. Τόσο που η μύτη μου να ενωθεί με τη φτέρνα μου. Έτσι βολικά κουλουριασμένος, να κυλώ και να φθάσω. Κανάγιες! (από το πεζό «Κάθαρσις») άρεσε σε 12 |
Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. (από την «Αποχαιρετιστήρια Επιστολή» του) άρεσε σε 8 |
Στίχοι
Ατίθασα μέλη, διαφανή ρούχα, γλοιώδη στόματα υποκριτικά, ανυποψίαστα, μηδενικά πλάσματα και γι’ αυτό προνομιούχα. (από το ποίημα «Αποστροφή») άρεσε σε 154 |
Βλέπουν τον καθρέφτη, βλέπουν την ώρα, ρωτούν αν είναι τρέλα τάχα ή λάθος, «όλα τελείωσαν» ψιθυρίζουν «τώρα», πως θ’ αναβάλουν βέβαιοι κατά βάθος. (από το ποίημα «Ιδανικοί αυτόχειρες») άρεσε σε 144 |
Ρίξε το όπλο σου και σωριάσου πρηνής όταν ακούσεις ανθρώπους. (από το ποίημα «Υποθήκαι») άρεσε σε 130 |
Μικράν, μικράν, κατάπτυστον ψυχήν έχουν αι μάζαι, ιδιοτελή καρδίαν και παρειάν αναίσθητον εις τους κολάφους. (από το ποίημα «Εις Ανδρέαν Κάλβον») άρεσε σε 112 |
Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια. (από το ποίημα «Πρέβεζα») άρεσε σε 101 |
Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς, μπορούνε με χίλιους τρόπους. (από το ποίημα «Υποθήκαι») άρεσε σε 56 |
Είκοσι χρόνια παίζοντας αντί χαρτιά βιβλία, είκοσι χρόνια παίζοντας, έχασα τη ζωή. (από το ποίημα «Στροφές») άρεσε σε 40 |
Θα λείπεις, το κρασί τους θα ‘ναι αλλιώτικο, όμως εγώ θα πιω και θα μεθύσω. (από το ποίημα «Σε παλαιό συμφοιτητή») άρεσε σε 31 |
Όλα τελείωσαν. Το σημείωμα να το, σύντομο, απλό, βαθύ, καθώς ταιριάζει, αδιαφορία, συγχώρηση γεμάτο. (από το ποίημα «Ιδανικοί αυτόχειρες») άρεσε σε 29 |
Επρόδωσαν την αρετή κι ήρθαν οι έσχατοι πρώτοι. Με χρήμα παίρνεται η καρδιά κι αποτιμάται ο φίλος. άρεσε σε 29 |
Όλα τα πράγματά μου αναθυμούνται μιαν ώρα που περάσαμε μαζί. άρεσε σε 28 |
Οι ορίζοντες θα μ’ έχουν πνίξει. Σ’ όλα τα κλίματα, σ’ όλα τα πλάτη, αγώνες για το ψωμί και το αλάτι, έρωτες, πλήξη. (από το ποίημα «Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο») άρεσε σε 19 |
Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ, στο έρμο νησί, στο χείλος του κόσμου, δώθε απ’ τ’ όνειρο και κείθε απ’ τη γη! άρεσε σε 17 |
Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να ‘ναι… (από το ποίημα «Μόνο») άρεσε σε 17 |
Έχω κάτι σπασμένα φτερά. Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε το καλοκαίρι αυτό. («Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα », Ελεγεία και σάτιρες – 1927) άρεσε σε 3 |
απ’ τον αφρό του κύματος επρόβαλες, θεά μου, ερίγησες ηδονικά στα χάδια του αγέρα κι ανάλαφρα ξαπλώθηκες στο ακρογιάλι χάμου. (από το ποίημα «Στην Αφροδίτη») άρεσε σε 1 |