| Ανεμελιά |
• | Δεν τρέχει κάστανο. |
• | Κι ο μήνας έχει εννιά. |
• | Έβαλε το καπελάκι του στραβά. |
| Ανοχή |
• | Δώσε τόπο στην οργή. |
• | Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. |
• | Μπόρα είναι, θα περάσει. |
• | Έφτασε ο κόμπος στο χτένι. |
| Εγκαρτέρηση |
• | Έφτασε στο αμήν. |
• | Είχε φτάσει πια στο νυν και αεί. |
| Απαξίωση |
• | Καμένο χαρτί. |
• | Τζάμπα μάγκας. |
• | Του γλυκού νερού. |
• | Τενεκές ξεγάνωτος. |
• | Ψώνισε από σβέρκο. |
• | Κάθε καρυδιάς καρύδι. |
• | Ο έτερος Καππαδόκης. |
• | Δεν μου γεμίζει το μάτι. |
• | Απ’ το βουνό κατέβηκε… |
• | Είναι παιδί για υιοθεσία. |
• | Βόιδι πήγε, γελάδα γύρισε. |
• | Τον ξέρω σαν κάλπικη δεκάρα. |
• | Όταν εσύ πήγαινες εγώ γυρνούσα. |
• | Παρ’ τον έναν και χτύπα τον άλλον. |
• | Έχεις δει τα μούτρα σου στον καθρέφτη; |
• | Μεγάλο φέσι / φόλα / πίπα (για ταινία κυρίως) |
• | Δεν τον φτάνει ούτε στο μικρό του το δαχτυλάκι. |
| Αποδραματοποίηση |
• | Σιγά τον πολυέλαιο. |
• | Σπουδαία τα λάχανα! |
• | Σταγόνα στον ωκεανό. |
• | Πολύ κακό για το τίποτα. |
• | Παραβιάζει ανοικτάς θύρας. |
| Σκληρότητα |
• | Σκληρό καρύδι. |
• | Δε χαρίζει κάστανα. |
• | Σφάζει με το βαμβάκι. |
• | Έκανε πέτρα την καρδιά του… |
| Ενόχληση |
• | Άνω ποταμών. |
• | Αρμένικη βίζιτα. |
• | Tάραξε τα νερά. |
• | Έχω καραφλιάσει. |
• | Βρήκε το διάολό του. |
• | Ξίνισε τα μούτρα του. |
• | Μου την έχει σπάσει. |
• | Μου έπρηξε το συκώτι. |
• | Μου κάθισε στο σβέρκο. |
• | Μου κάθισε στο στομάχι. |
• | Του χάλασε τη μανέστρα. |
• | Έγινε τσάμικος ταμπάκος. |
• | Μας έχει ζαλίσει τον έρωτα. |
• | Του ‘κανε τη ζωή ποδήλατο. |
• | Τι πετάγεσαι σαν την πορδή; |
• | Χώνει τη μύτη του παντού. |
| Αποστροφή |
• | Μετά βδελυγμίας. |
• | Δεν τον πάω καθόλου. |
• | Δεν έχω μάτια να τον δω. |
• | Να μασάς κουκιά και να φτύνεις. |
• | Βγάζω σπυράκια όταν τον βλέπω. |
| Αχρειότητα |
• | Φίδι κολοβό. |
• | Οχιά διμούτσουνη. |
• | Τι ψυχή θα παραδώσεις; |
• | Του σκοινιού και του παλουκιού. |
• | Ο καλύτερος έχει σκοτώσει τη μάνα του. |
• | Η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα. |
• | Αν του δώσεις ένα δάχτυλο, θα σου αρπάξει ολόκληρο το χέρι. |
| Χυδαιότητα |
• | Γάιδαρος ξεκαπίστρωτος! |
| Εξύβριση |
• | Κατεβάζει καντήλια. |
• | Του έσουρε τα εξ αμάξης. |
• | Τον επέρασε από του σκυλιού το άντερο. |
| Πονηριά |
• | Διαόλου κάλτσα. |
• | Παίζει σε διπλό ταμπλό. |
• | Σε πουλάει και σ’ αγοράζει. |
• | Ρίχνει άδεια να πιάσει γεμάτα. |
• | Πήγαινε στη γωνία να δεις αν έρχομαι. |
| Απειλή |
• | Μυρίζει μπαρούτι. |
• | Δαμόκλειος σπάθη. |
• | Το κουτί της Πανδώρας. |
• | Μαύρο φίδι που σ’ έφαγε. |
• | Απειλεί Θεούς και δαίμονες. |
• | Του ‘βαλε το μαχαίρι στο λαιμό. |
• | Θα τον πάρει και θα τον σηκώσει. |
• | Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου. |
• | Θα σου μάθω πόσα απίδια βάνει ο σάκος. |
• | Τώρα θα μάθεις πώς το τρίβουν το πιπέρι. |
| Εμπαιγμός |
• | Σπάνε πλάκα. |
• | Τον πήραν στο ψιλό. |
• | Τον δουλεύει ψιλό γαζί. |
• | Δεν τρώμε κουτόχορτο. |
• | Παίζει με τον πόνο του. |
| Καχυποψία |
• | Τον έζωσαν τα φίδια. |
• | Τον βλέπει με μισό μάτι. |
• | Κάποιο λάκκο έχει η φάβα. |
• | Μου μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά. |
| Δυσπιστία |
• | Αλλού να τα πουλάς αυτά. |
• | Να μου τρυπήσεις τη μύτη. |
• | Να το δω και να μην το πιστέψω. |
• | Καλό το παραμύθι σου αλλά δεν έχει μέσα δράκο. |
| Περιφρόνηση |
• | Σιγά τ’ αυγά. |
• | Ποιος τον χέζει; / Τον έχει χεσμένο. |
• | Δεν πα να ‘σαι και η Μάγια Μελάγια. |
• | Τα γράφει στα παλιά του τα παπούτσια. |
| Άρνηση |
• | Πάτησε πόδι. |
• | Ποτέ των ποτών. |
• | Του έκοψε το βήχα. |
• | Να μένει το βύσσινο. |
• | Ως εδώ και μη παρέκει. |
• | Θα πάρει τα τέτοια μου. |
• | Θα πάρει τον τρίτο τον μακρύτερο. |
| Απόρριψη |
• | Του έβαλε πάγο. |
• | Πήρε τον πούλο. |
• | Έμεινε στα αζήτητα. |
• | Κατεβάζω τα ρολά. |
• | Του έκοψε την όρεξη. |
• | Του γύρισε την πλάτη. |
• | Έμεινε εκτός νυμφώνος. |
• | Στη μπάντα, λερώνει! |
• | Δεν τρώμε κουτόχορτο. |
• | Κολοκύθια με τη ρίγανη! |
• | Του έκοψε την καλημέρα. |
• | Του κώλου τα εννιάμερα. |
• | Αλλού να τα πουλάς αυτά. |
• | Εγώ αυτά τ’ ακούω βερεσέ. |
• | Να σου λείπουν τα πολλά λόγια. |
• | Δεν είναι της κάπας μου μανίκι. |
• | Του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι. |
• | Τον πέταξε σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι. |
• | Η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα. |
• | Ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αγέρα στα πανιά σου. |
| Ευπιστία |
• | Δεν τρώμε άχερα. |
• | Κούνια που σε κούναγε! |
• | Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι… |
| Εξαπάτηση |
• | Πουλάει αέρα. |
• | Τα κάνανε πλακάκια. |
• | Τάτσι – Μήτσι – Κώτσι. |
• | Μας πιάσανε τον κώλο. |
• | Εις υγείαν του κορόιδου. |
• | Του ‘ριξε στάχτη στα μάτια. |
• | Του ‘ταξε λαγούς με πετραχήλια. |
• | Πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. |
| Επιτηδειότητα |
• | Καλιγώνει ψύλλο. |
• | Είναι γάτα με πέταλα. |
• | Είναι στα μέσα και στα έξω. |
• | Όποια πέτρα να σηκώσεις από κάτω θα τον βρεις. |
| Δικαιολογίες |
• | Σούξου μούξου [μανταλάκια]. |
• | Κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. |
| Παράπονα |
• | Δεν κατούρησα στο πηγάδι. |
• | Τα παράπονά σου στο δήμαρχο. |
| Υπερβολές |
• | Άκρον άωτον. |
• | Αέρα πατέρα. |
• | Κάνει την τρίχα τριχιά. |
• | Τραβηγμένο από τα μαλλιά. |
• | Ή του ύψους ή του βάθους. |
• | Φούρνο βλέπει, κάστρο λέγει. |
• | [Τρεις] και το λουρί της μάνας. |
• | Τότε που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα. |
| Θυμός |
• | Έγινε Τούρκος. |
• | Πνέει τα μένεα. |
• | Πήρε ανάποδες. |
• | Εν βρασμώ ψυχής. |
• | Έγινε πυρ και μανία. |
• | Την έχει κάνει λαχείο. |
• | Δώσε τόπο στην οργή. |
• | Άστραψε και βρόντηξε. |
• | Βγήκε απ’ τα ρούχα του. |
• | Τα έχει πάρει στο κρανίο. |
• | Ανάψαν τα λαμπάκια του. |
• | Να σου χέσω το γάιδαρο. |
• | Το φυσάει και δεν κρυώνει. |
• | Τα είπε έξω από τα δόντια. |
• | Γύρισε το μάτι του. |
• | Ποιος είδε τον Θεό και δεν Τον φοβήθηκε. |
| Εκδίκηση |
• | Διψάει για αίμα. |
• | Έβγαλε το άχτι του. |
• | Το φύλαξε μανιάτικο. |
• | Τον περιμένει στη γωνία. |
| Μίσος |
• | Έβγαλε το άχτι του. |
| Τιμωρία |
• | Έπεσε στα μαλακά. |
• | Εις το πυρ το εξώτερον. |
• | Ήθελές τα και παθές τα. |
• | Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν. |
| Μετάνοια |
• | Είπα, ξείπα. |
• | Ανέκρουσε πρύμναν. |
• | Το γέλιο τού βγήκε ξινό. |
| Φυγή |
• | Ώχετο απιών. |
• | Έγινε Λούης! |
• | Έκοψε λάσπη. |
• | Έγινε καπνός. |
• | Πέταξε το πουλί. |
• | Όπου φύγει φύγει. |
• | Μου άδειασε τη γωνιά. |
• | Από κει παν κι οι άλλοι. |
• | Έκοψε ρόδα μυρωμένα. |
• | Άνοιξε η γη και τον κατάπιε. |
• | Έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. |
• | Και μην τον είδατε τον Παναγή. |
• | Την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. |
• | Μην τον είδατε μην τον απαντήσατε τον Κίτσο τον λεβέντη [τον αρχιληστή]. |
| Αγάπη & Έρωτας |
• | Πονάει το δοντάκι. |
• | Έχει δαγκώσει τη λαμαρίνα. |
| Φλερτ |
• | Του κάνει τα γλυκά μάτια. |
| Σεξ |
• | Το πάει το γράμμα. |
• | Το έπνιξε το κουνέλι. |
• | Βγάζουν τα μάτια τους. |
• | Την κουνάει την αχλαδιά. |
| Μοιχεία |
• | Κουμπάρα δω, κουμπάρα κει, κουμπάρα, λύσε το βρακί. |
| Συναντήσεις |
• | Βιζαβί κι απεναντίας. |
• | Παρουσιάστηκε σαν το Φάντη μπαστούνι. |
• | Η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα. |
• | Ανάθεμα την ώρα και το κακό συναπάντημα. |
| Συναναστροφές |
• | Είναι κώλος και βρακί. |
• | Πάνε φούστα–μπλούζα. |
• | Ταιριάξανε τα χνώτα μας. |
• | Φάγαμε ψωμί κι αλάτι μαζί. |
• | Καιρός για καλού κουμπάρου σπίτι. |
| Συζήτηση |
• | Μιλημένα, ξηγημένα. |
• | Θέτω το θέμα επί τάπητος. |
• | Μεταξύ τυρού και αχλαδίου. |
| Ευγένεια |
• | Μιλάει με το «σεις» και με το «σας». |
| Χαιρετισμοί |
• | Βρε, σαν τα χιόνια… |
• | Του έκοψε την καλημέρα. |
• | Χαιρέτα μου τον πλάτανο. |
• | Ποιος καλός άνεμος σε φέρνει; |
| Εμπιστοσύνη |
• | Με κλειστά μάτια. |
| Υπόληψη |
• | Τον έχει περί πολλού. |
• | Τύπος και υπογραμμός. |
• | Πίνει νερό στ’ όνομά του. |
• | Γνωστός και μη εξαιρετέος. |
• | Τον έβγαλε ασπροπρόσωπο. |
• | Τον έχω κορώνα στο κεφάλι μου. |
| Κουτσομπολιό |
• | Ράδιο αρβύλα. |
• | Οι κακές γλώσσες λένε… |
| Ομιλία |
• | Πες τα Χρυσόστομε! |
• | Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. |
• | [Δεν] Μασάει τα λόγια του. |
• | Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. |
• | Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει. |
• | Μάλλιασε η γλώσσα μου να τα λέω. |
| Φλυαρία |
• | Γλιστρίδα έφαγε. |
• | Έχει μακριά γλώσσα. |
• | Μακρόν το προοίμιον. |
• | Περί ανέμων και υδάτων. |
• | Πάει το στόμα της ροδάνι. |
• | Να σου λείπουν τα πολλά λόγια. |
| Ακρόαση |
• | Έστησε αυτί. |
• | Είμαι όλος αυτιά. |
• | Έτεινε ευήκοον ους. |
• | Κρέμεται από τα χείλη του. |
• | Δεν πίστευε στ’ αυτιά του. |
• | Aπό το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει. |
| Σιωπή |
• | Έξι και ξερός! |
• | Ήπιε το αμίλητο νερό. |
• | Μούγγα στη στρούγκα. |
• | Κατάπιε τη γλώσσα του. |
• | Έκανε τουμπεκί (ψιλοκομμένο.) |
• | Η σιωπή μου προς απάντησίν σου. |
| Απόκρυψη |
• | Κρύβε λόγια. |
• | Όνομα και μη χωριό. |
• | Τα κουκουλώνει σαν τη γάτα. |
• | Τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. |
• | Έχει άσο στο μανίκι. |
• | Κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. |
• | Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού ‘ναι ο παπάς; |
| Μυστικά |
• | Κεκλεισμένων των θυρών. |
• | Μην το πεις ούτε του παπά. |
| Ασυνεννοησία |
• | Πουλάει τρέλα. |
• | Διάλογος κωφών. |
• | Και δυο αυγά Τουρκίας. |
• | Συνεννόηση μπουζούκι. |
• | Πότε έτσι, πότε γιουβέτσι. |
• | Τρία πουλάκια κάθονταν. |
• | Άρες μάρες κουκουνάρες. |
• | Άρτζι μπούρτζι και λουλάς. |
• | Άρρητα ρήματα, κουκιά μαγειρεμένα. |
• | Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; |
• | Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα. |
| Συγχώρεση |
• | Νερό κι αλάτι. |
• | Περασμένα, ξεχασμένα. |
| Χάρες |
• | Φίλησε κατουρημένες ποδιές. |
| Συμβιβασμός |
• | Έβαλε νερό στο κρασί του. |
• | Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει! |
• | Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας! |
| Υποταγή |
• | Στέκεται σούζα. |
• | Χαλί να με πατήσει. |
• | Έπεσε στα πόδια του. |
• | Του κάνει τεμενάδες. |
• | Φίλησε κατουρημένες ποδιές. |
| Προστασία |
• | Υπό την αιγίδα. |
• | Δεν περνάει κουνούπι. |
• | Έχει μπάρμπα στην Κορώνη. |
• | Τον έχει μη στάξει και μη βρέξει. |
| Προδοσία |
• | Εξ οικείων τα βέλη. |
• | Τρέφει φίδι στον κόρφο του. |
• | Του τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια. |
| Ανταγωνισμός |
• | Πόλεμος για την καρέκλα. |
| Συγκρούσεις |
• | Ήρθαν στα χέρια. |
• | Του έβαλε πόστα. |
• | Μυρίζει μπαρούτι. |
• | Τον έκανε τελατίνι. |
• | Επί ποδός πολέμου. |
• | Ομηρικοί καυγάδες. |
• | Το μήλον της έριδος. |
• | Ρίχνει λάδι στη φωτιά. |
• | Τον πάει καλαμποκάνι. |
• | Ακονίζουν τα μαχαίρια. |
• | Τον κακό σου τον φλάρο. |
• | Έγιναν μαλλιά κουβάρια. |
• | Θα τον χορέψω στο ταψί. |
• | Του ‘ψαλε τον εξάψαλμο. |
• | Μαλώνουν σαν τα κοκόρια. |
• | Θα φάμε τα μουστάκια μας. |
• | Ξύνει τα νύχια του για καβγά. |
• | Τον τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί. |
• | Του έψαλε τον αναβαλλόμενο. |
• | Γίνανε από δυο χωριά χωριάτες. |
• | Ο καβγάς ήταν για το πάπλωμα. |
• | Δεν τον αφήνει σε χλωρό κλαρί. |
• | Τον πέρασε γενεές δεκατέσσερις. |
• | Μαλώνουνε σαν τις κακές συννυφάδες. |
• | Έχει απλωμένο το ζωνάρι του για καβγά. |
• | Με το ποτάμι μάλωνε και το πετροβολούσε. |
| Κατηγορώ |
• | Του κόλλησαν τη ρετσινιά. |
| Εχθροί |
• | Σαν το σκύλο με τη γάτα. |
| Μοναξιά |
• | Έμεινε στο ράφι. |
• | Τρεις κι ο κούκος. |
• | Έμεινα μπουκάλα. |
| Φασαρία |
• | Έγινε μύλος. |
• | Ανάστα ο Κύριος. |
• | Αρχίσανε τα όργανα. |
• | Έγινε το μάλε βράσε. |
• | Έγινε το «έλα να δεις». |
• | Σκηνές απείρου κάλλους. |
• | Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος. |
• | Πάνω στην τούρλα του Σαββάτου. |
• | Ποιος είδε τον Θεό και δεν Τον φοβήθηκε. |
| Αβεβαιότητα |
• | ...ποιος ζει, ποιος πεθαίνει… |
σελίδα 4 από 7
Μανώλης Παπαθανασίου 2008 – 2025