Κοινωνία | |||
• | Πόλις εστί κοινωνία πολιτών πολιτείας.
Αριστοτέλης άρεσε σε 84 | ||
• | Πεποίηκά τι κοινωνικώς; ουκούν ωφέλημαι.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 59 | ||
• | Όλως δε το συζήν και κοινωνείν των ανθρωπικών πάντων χαλεπόν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 20 |
Διαφορετικότητα | |||
• | Άριστος τρόπος του αμύνεσθαι το μη εξομοιούσθαι.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 267 | ||
• | «Ουδέν» έφη «τον θάνατον διαφέρειν του ζην». «Συ ουν,» έφη τις, διά τι ουκ αποθνήσκεις;» «ότι,» έφη, «ουδέν διαφέρει.» Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 126 | ||
• | Ανθρώποις πάσι ταυτό αγαθόν και αληθές. Ηδύ δε άλλω άλλο.
Δημόκριτος άρεσε σε 109 | ||
• | Παν το ανόμοιον ακοινώνητον. Αίσωπος άρεσε σε 56 | ||
• | Διάφοροι δε φύσεις βροτών, διάφοροι δε τρόποι.
Ευριπίδης άρεσε σε 30 | ||
• | Αλλ’ άλλος άλλοις μάλλον ήδεται τρόποις.
Ευριπίδης άρεσε σε 27 | ||
• | Όσο διαφέρει σύκα καρδάμων.
Αρχαία παροιμιακή φράση (δηλαδή, μεγάλη διαφορά) άρεσε σε 15 | ||
• | Αλλ’ ου γαρ αυτός παντ’ επίστασθαι βροτών πέφυκεν· άλλω δ’ άλλο πρόσκειται γέρας.
Ευριπίδης άρεσε σε 15 | ||
• | Άλλος γυναικός κόσμος, άλλος αρσένων. Ανώνυμο αρχαίο ρητό άρεσε σε 11 |
Αδικία | |||
• | Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 771 | ||
• | Μάλλον αδικείσθαι ή αδικείν.
Πλάτων άρεσε σε 378 | ||
• | Ουδαμού δε αδικείν. Ουδ’ αδικούμενον ανταδικείν. Σωκράτης άρεσε σε 287 | ||
• | Αδικούμενοι οι άνθρωποι μάλλον οργίζονται ή βιαζόμενοι.
Θουκυδίδης άρεσε σε 188 | ||
• | Αδικεί πολλάκις ο μη ποιών τι, ου μόνον ο ποιών τι.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 180 | ||
• | Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 146 | ||
• | Της αυτής αμαρτίας είναι το διδόναι οίς μη δει και το μη διδόναι οίς δεί.
Σωκράτης άρεσε σε 144 | ||
• | Αισχρόν έστι σιγάν, της Ελλάδος πάσης αδικουμένης. Δημοσθένης άρεσε σε 113 | ||
• | Δυνατοί ευμαρώς έχουσιν αδικήσαι τους αδυνάτους, ως ιχθύες εν τη θαλάττη τους ήττονας εαυτών ποιούνται κατάβρωμα.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 112 | ||
• | Οία η πρόθεσίς εστιν αδικείν, παρ᾿ αυτοίς ουδέ δικαία απολογία ισχύει.
Αίσωπος άρεσε σε 110 | ||
• | Χρήματα πορίζειν μεν ουκ αχρείον, εξ αδικίης δε πάντων κάκιον.
Δημόκριτος άρεσε σε 105 | ||
• | Αδικία έξις υπεροπτική νόμων.
Πλάτων άρεσε σε 91 | ||
• | Μούνοι θεοφιλέες, όσοις εχθρόν το αδικέειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 88 | ||
• | Θεών όνειδος τους κακούς ευδαιμονείν.
Μένανδρος άρεσε σε 84 | ||
• | Χρη μηκέθ’ ηγείσθαι θεούς, ει τάδικ’ έσται της δίκης υπέρτερα.
Ευριπίδης άρεσε σε 81 | ||
• | Πώς τε ήκιστ᾽ αν αδικοίεν οι άνθρωποι; «ει ομοίως,» έφη, «άχθοιντο τοις αδικουμένοις οι μη αδικούμενοι.»
Σόλων άρεσε σε 47 | ||
• | Δίκαια μεν εν τω ανθρωπείῳ λόγῳ από της ίσης ανάγκης κρίνεται, δυνατά δε οι προύχοντες πράσσουσι και οι ασθενείς ξυγχωρούσιν.
Θουκυδίδης (από τον διάλογο με τους Μηλίους) άρεσε σε 43 | ||
• | Καλόν μεν τον αδικέοντα κωλύειν. Ει δε μη, μη ξυναδικέειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 33 | ||
• | Ο αδικών του αδικουμένου κακοδαιμονέστερος. Δημόκριτος άρεσε σε 31 | ||
• | Έοικεν η τύχη φαύλω αγωνοθέτη· πολλάκις γαρ τον μηδέν πράσσοντα στεφανοί.
Πλούταρχος άρεσε σε 29 | ||
• | Άμας απήτουν, οι δ’ απηρνούντο σκάφας.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 18 | ||
• | Πολλοί τοι πλουτούσι κακοί, αγαθοί δε πένονται. Αλλ᾽ ημείς τούτοις ού διαμειψόμεθα της αρετής τον πλούτον.
Σόλων άρεσε σε 10 | ||
• | Εκ φιλαυτίας αδικία φύεται. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 | ||
• | Μηδένα αδικών ουδένα φοβηθήση. |
Δικαιοσύνη | |||
• | Το δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος ξυμφέρον.
Πλάτων άρεσε σε 367 | ||
• | Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης.
Φωκυλίδης (αναφέρεται και από τον Αριστοφάνη στις «Σφήκες») άρεσε σε 276 | ||
• | Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά. Μένανδρος άρεσε σε 267 | ||
• | Ώσπερ το ευθύ ευθέος ου δείται, ούτως ουδέ το δίκαιον δικαίου.
Επίκτητος άρεσε σε 247 | ||
• | Εμέ δε Άνυτος και Μέλητος αποκτείναι μεν δύνανται, βλάψαι δε ού.
Σωκράτης άρεσε σε 154 | ||
• | Νικά δ’ ο μείων τον μέγαν δίκαι’ έχων.
Ευριπίδης άρεσε σε 97 | ||
• | Οψέ θεών αλέουσι μύλοι, αλέουσι δε λεπτά.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 80 | ||
• | Δίκαια δράσας, συμμάχους έξεις θεούς.
Μένανδρος άρεσε σε 75 | ||
• | Οξύς θεών οφθαλμός ες το πανθ’ οράν.
Μένανδρος άρεσε σε 52 | ||
• | Ανεξέταστον μη κόλαζε μηδένα. Μένανδρος άρεσε σε 45 | ||
• | Αλλ’ η Δίκη γαρ και κατά σκότον βλέπει.
Ευριπίδης άρεσε σε 37 | ||
• | Ραδαμάνθυος κρίσις. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για σοφή και δίκαιη κρίση –ο Ραδαμάνθυς ήταν αδερφός του Μίνωα και δικαστής των νεκρών στον Άδη) άρεσε σε 13 | ||
• | Δικαιότερος σταχάνης.
Αρχαία παροιμιακή φράση (για δίκαιο άνθρωπο) άρεσε σε 12 |
Νόμοι & Δίκαιο | |||
• | Τους δε νόμους τοις αραχνίοις ομοίους· και γαρ εκείνα, εάν μεν εμπέση τι κούφον και ασθενές, στέγειν· εάν δε μείζον, διακόψαν οίχεσθαι.
Σόλων άρεσε σε 937 | ||
• | Άνθρωπος τελειωθείς βέλτιστον των ζώων, χωρισθέν δε νόμου και δίκης, χείριστον πάντων. Πλάτων άρεσε σε 453 | ||
• | Ωσπερ σώμα στερηθέν ψυχής πίπτει, ούτω καί πόλις, μή όντων νόμων, καταλύεται.
Αριστοτέλης άρεσε σε 346 | ||
• | Το θείον και οι νόμοι, ευ μεν αγόντων, εισίν ωφέλιμοι, κακώς δε αγόντων ουδέν ωφελούσιν.
Σόλων άρεσε σε 136 | ||
• | Μάχεσθαι χρη τον δήμον υπέρ του νόμου ώσπερ τείχους.
Ηράκλειτος άρεσε σε 129 | ||
• | Κρατίστην είναι δημοκρατίαν εν ή πάντες ως τύραννον φοβούνται τον νόμον. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 122 | ||
• | Ουδείς ανάγκης μείζον ισχύει νόμος.
Μένανδρος άρεσε σε 99 | ||
• | Ου γαρ τοις ψηφίσµασιν αλλά τοις ήθεσιν καλώς οικείσθαι τας πόλεις.
Ισοκράτης άρεσε σε 86 | ||
• | Ερωτηθείς τι εστι νόμος είπε: «των μεν δειλών φόβος, των δε τολμηρών κόλασις».
Σόλων άρεσε σε 78 | ||
• | Ουδέν διαφέρει ή μη κείσθαι ή μη χρήσθαι τους νόμους.
Αριστοτέλης άρεσε σε 76 | ||
• | Ο μηδέν αδικών ουδενός δείται νόμου.
Αντιφάνης άρεσε σε 63 | ||
• | Ευνομία πειθαρχία νόμων σπουδαίων.
Πλάτων άρεσε σε 63 | ||
• | Νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει. Μένανδρος άρεσε σε 53 | ||
• | Την μάλιστα νόμων, ήκιστα δε ρητόρων ακούουσαν πολιτείαν αρίστην είναι.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 42 | ||
• | Ερωτηθείς ποτε τι πλέον έχουσιν οι φιλόσοφοι, έφη, «Εάν πάντες οι νόμοι αναιρεθώσιν, ομοίως βιώσομεν».
Αρίστιππος άρεσε σε 38 | ||
• | Τοις μεν νόμοις, παλαιοίς χρώ, τοις δ’ όψοις, προσφάτοις.
Περίανδρος άρεσε σε 36 | ||
• | Νόμος εστί θεός. Tούτον αεί πάντοτε τίμα. Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 32 | ||
• | Τοις ολίγα λεγουσών, ολίγων και νόμων εστί χρεία.
Χαρίλαος (εξηγώντας γιατί ο Λυκούργος θέσπισε λίγους νόμους για τους Σπαρτιάτες) άρεσε σε 31 | ||
• | Ουκ αν εκώλυον οι νόμοι ζην έκαστον κατ’ ιδίην εξουσίην, ει μη έτερος έτερον ελυμαίνετο.
Δημόκριτος άρεσε σε 24 | ||
• | Τον σοφόν ού κατά τους κειμένους νόμους πολιτεύσεσθαι, αλλά κατά τον της αρετής.
Αντισθένης άρεσε σε 21 | ||
• | Πας εστι νόμος εύρημα μεν και δώρον θεών. Δημοσθένης άρεσε σε 10 | ||
• | Ούτ’ αν συ ποιητής αγαθός είης παρά μέλος άδων, ούτ’ αν εγώ χρηστός άρχων παρά νόμον κρίνων.
Θεμιστοκλής («προς τον Σιμωνίδην αξιούντά τι των μη δικαίων») άρεσε σε 5 | ||
• | Ολίγων οι αγαθοί νόμων δέονται· οὐ γαρ τα πράγματα προς τους νόμους, αλλ᾿ οι νόμοι προς τα πράγματα τίθενται. Θεόφραστος |
Ισότητα | |||
• | Ισότης στάσιν ου ποιεί.
Σόλων άρεσε σε 103 | ||
• | Πας γαρ εμπλησθείς ανήρ ο πλούσιός τε χω πένης ίσον φέρει.
Ευριπίδης άρεσε σε 46 | ||
• | Ισότης φιλότης. Αρχαία παροιμία άρεσε σε 36 | ||
• | Ίσος πόλεμον ου ποιεί. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 30 | ||
• | Κοινός γαρ εστιν ουρανός πάσιν βροτοίς.
Ευριπίδης άρεσε σε 20 |
Τάξη | |||
• | Ουδέν άτακτον των φύσει.
Αριστοτέλης άρεσε σε 280 | ||
• | Aρμονίη αφανής φανερής κρείττων.
Ηράκλειτος άρεσε σε 55 | ||
• | Οίσιν ο τρόπος εστίν εύτακτος, τούτοισι και ο βίος συντέτακται.
Δημόκριτος άρεσε σε 24 |
Εξουσία | |||
• | Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει. Αγάθων άρεσε σε 716 | ||
• | Ου τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι, αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέροις ούσιν.
Θουκυδίδης άρεσε σε 383 | ||
• | Αρχή άνδρα δείκνυσι.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 308 | ||
• | Το άρχειν ήδιστον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 278 | ||
• | Εάν μη οι βασιλείς φιλοσοφήσουν, ουκ έστιν των δεινών παύλα. Πλάτων άρεσε σε 156 | ||
• | Ένιοι, πόλεων μεν δεσπόζουσι, γυναιξί δε δουλεύουσι.
Δημόκριτος άρεσε σε 154 | ||
• | Μακραί τυράννων χείρες. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 117 | ||
• | Άπαξ γαρ εξουσία, ισχύν λαβούσα, ουδέν του οικείου συμφέροντος κρίνει λυσιτελέστερον.
Μένανδρος άρεσε σε 111 | ||
• | Ανθρώπων άρχειν. Διογένης (λογοπαίγνιο, απαντώντας στην ερώτηση με τι ασχολείται) άρεσε σε 103 | ||
• | Ο εγγύς Διός, εγγύς κεραυνού. Αίσωπος άρεσε σε 57 | ||
• | Της πολιτείας εστίν είδη πέντε· το μεν γαρ αυτής εστι δημοκρατικόν, άλλο δε αριστοκρατικόν, τρίτον δε ολιγαρχικόν, τέταρτον βασιλικόν, πέμπτον τυραννικόν. Πλάτων άρεσε σε 31 | ||
• | Άπας δε τραχύς όστις αν νέον κρατή.
Αισχύλος άρεσε σε 19 | ||
• | Το μητ’ άναρχον μήτε δεσποτούμενον... σέβειν.
Αισχύλος άρεσε σε 13 | ||
• | Διογένης ερωτηθείς πώς άν τις πολιτεύηται εξουσίᾳ, έφη: Καθάπερ πυρί, μήτε λίαν εγγύς είναι, ίνα μη κατακαή· μήτε πόρρω, ίνα μη ριγώσῃ. Διογένης άρεσε σε 8 | ||
• | Πονηρά φύσις εξουσίας επιλαβοµένη δηµοσίας απεργάζεται συµφοράς. Δημόκριτος άρεσε σε 8 | ||
• | Δύναμις υπέρ άνθρωπον η βασιλέος εστί και χείρ υπερμήκης.
Ηρόδοτος άρεσε σε 6 | ||
• | Φύσει το άρχειν οικήιον τω κρέσσονι.
Δημόκριτος άρεσε σε 6 |
Πολιτική | |||
• | Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν.
Ισοκράτης άρεσε σε 325 | ||
• | Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 321 | ||
• | Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής.
Αριστοτέλης άρεσε σε 202 | ||
• | Ο αληθινός άρχων ου πέφυκε το αυτώ συμφέρον σκοπείσθαι αλλά το τω αρχομένω.
Πλάτων άρεσε σε 200 | ||
• | Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 171 | ||
• | Κυάμων απέχεσθαι.
Πυθαγόρας (με την έννοια της αποχής από την πολιτική —τα κουκιά χρησιμοποιούνταν στη διεξαγωγή ψηφοφοριών) άρεσε σε 138 | ||
• | Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη.
Δημοσθένης άρεσε σε 107 | ||
• | Όρκος δ’ εταίρας ταυτό και δημηγόρου: Εκάτερος αυτών ομνύει προς όν λαλεί.
Δίφιλος άρεσε σε 95 | ||
• | Φωνή μιαρά, γέγονας κακώς, αγοραίος εί, έχεις άπαντα προς πολιτείαν ά δει.
Αριστοφάνης άρεσε σε 84 | ||
• | Όσον εν πολέμω σίδηρος δύναται, τοσούτον εν πολιτεία λόγος ευ έχων ισχύει.
Σόλων άρεσε σε 82 | ||
• | Λαώ μη πίστευε. Πολύτροπος έστιν όμιλος. Λαός τοι και ύδωρ και πυρ ακατάσχετα πάντα.
Φωκυλίδης άρεσε σε 68 | ||
• | Χρύσιππος ερωτηθείς δια τι ου πολιτεύεται είπε: Διότι ει μεν πονηρά πολιτεύεται, τοις θεοίς απαρέσει· ει δε χρηστά, τοις πολίταις. Ιωάννης Στοβαίος άρεσε σε 57 | ||
• | Ο αυτός έφησε τοις όχλοις μήτε καλώς μήτε κακώς ποιείν· κακώς μεν γαρ παθόντες εις τον άπαντα χρόνον μνημονεύουσιν, ευεργετηθέντες δε παραχρήμα επιλανθάνονται.
Θεόφραστος άρεσε σε 23 |
Δημοκρατία | |||
• | Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται.
Θουκυδίδης άρεσε σε 146 | ||
• | Κρατίστην είναι δημοκρατίαν εν ή πάντες ως τύραννον φοβούνται τον νόμον. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 122 | ||
• | Δημοκρατία κρείτον τυρρανίδος. Περίανδρος άρεσε σε 41 | ||
• | Η εν δημοκρατίη πενίη της παρά τοις δυνάστησι καλεομένης ευδαιμονίης τοσουτόν εστίν αιρετωτέρη, οκόσον ελευθερίη δουλείης.
Δημόκριτος άρεσε σε 30 | ||
• | Ω δημοκρατία, ποι προβιβάς ημάς ποτε;
Αριστοφάνης άρεσε σε 23 | ||
• | Εγίγνετό τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή.
Θουκυδίδης άρεσε σε 23 | ||
• | Εγίγνετό τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή.
Θουκυδίδης (για την μοναρχικού τύπου άσκηση εξουσίας από τον Περικλή, που εκλεγόταν επί χρόνια στρατηγός) άρεσε σε 5 |
Διπλωματία | |
• | Στρογγύλα λέγε ίνα και κυλίηται. Αίσωπος άρεσε σε 33 |
Ελευθερία | |||
• | Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
Θουκυδίδης (από τον Επιτάφιο του Περικλή) άρεσε σε 896 | ||
• | Ελεύθερον αδύνατον είναι τον πάθεσι δουλεύοντα και υπό παθών κρατούμενον.
Πυθαγόρας άρεσε σε 512 | ||
• | Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.
Πλάτων άρεσε σε 479 | ||
• | Εκλυτέον εαυτούς εκ του περί τα εγκύκλια και τα πολιτικά δεσμωτηρίου.
Επίκουρος άρεσε σε 169 | ||
• | Μη φορείν στενόν δακτύλιον. Πυθαγόρας (με την έννοια μη δεσμεύεσαι και μη δυσκολεύεις τη ζωή σου) άρεσε σε 127 | ||
• | Mόνον ευδαίμονα, έφη τον ελεύθερον, εκείνον νομίζω τον μήτε ελπίζοντά τι μήτε δεδιότα.
Δημώναξ άρεσε σε 98 | ||
• | Την των δήμων ελευθερίαν η των αγαθών ανδρών άμιλλα φυλάττει.
Δημοσθένης άρεσε σε 74 | ||
• | Οικήιον ελευθερίης παρρησίη.
Δημόκριτος άρεσε σε 69 | ||
• | Ελεύθερος γαρ ου τις εστί πλην Διός. Αισχύλος άρεσε σε 46 | ||
• | Έμφυτος πάσιν ανθρώποις ο της ελευθερίας πόθος. Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς άρεσε σε 38 |
Καταπίεση | |||
• | Δούλου τόδ’ εστίν, μη λέγειν ά τις φρονεί.
Ευριπίδης άρεσε σε 75 |
Φυλακή | |||
• | Βούλευμα μεν το Δίον, Ηφαίστου δε χειρ.
Αισχύλος (για τα δεσμά του Προμηθέα) άρεσε σε 12 |
Επανάσταση | |||
• | Στάσις πάντων πολέμων χαλεπώτατος.
Πλάτων άρεσε σε 84 | ||
• | Φθόνος γαρ στάσιος αρχήν απεργάζεται.
Δημόκριτος άρεσε σε 20 | ||
• | Αναρχία κρείσσων πυρός.
Ευριπίδης άρεσε σε 5 |
Φασισμός | |||
• | Μακραί τυράννων χείρες. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 117 | ||
• | Ένεστι γαρ πως τούτο τη τυραννίδι νόσημα, τοις φίλοισι μη πεποιθέναι.
Αισχύλος άρεσε σε 42 |
Πατριωτισμός | |||
• | Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσι. Σωκράτης άρεσε σε 1013 | ||
• | Είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης. Όμηρος (ρήση του Έκτορα) άρεσε σε 437 | ||
• | Νόμιζε την πατρίδα οίκον, τους δε πολίτας εταίρους.
Ξενοφών άρεσε σε 134 | ||
• | Ουδέν αρ’ ην φίλτερον άλλο πατρίς.
Θέογνις άρεσε σε 122 | ||
• | Όσα σεμνά και θεία νομίζουσιν άνθρωποι, τούτων πατρίς αιτία και διδάσκαλος, γεννησαμένη και αναθρεψαμένη και παιδευσαμένη.
Λουκιανός άρεσε σε 18 | ||
• | Ουδέν γλύκιον ής πατρίδος, φθάνει προτεθρυλημένον.
Λουκιανός άρεσε σε 11 |
Αντίσταση | |||
• | Ου παντελώς δει τοις πονηροίς επιτρέπειν, αλλ’ αντιτάττεσθαι.
Μένανδρος άρεσε σε 43 |
Λαϊκισμός | |||
• | Συν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
Ευριπίδης άρεσε σε 116 | ||
• | Ακρισία δήμου τον χείριστον εις αρχήν προΐστατο.
Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 91 | ||
• | Ισχυρόν όχλος εστίν, ουκ έχει δε νουν. Μένανδρος άρεσε σε 64 | ||
• | Του πιθανωτέρους είναι τους απαιδεύτους των πεπαιδευμένων εν τοις όχλοις.
Αριστοτέλης (Ρητορική 1395b) άρεσε σε 52 | ||
• | Κατ’ αρχής γαρ φιλαίτιος λεώς.
Αισχύλος άρεσε σε 43 | ||
• | Την μάλιστα νόμων, ήκιστα δε ρητόρων ακούουσαν πολιτείαν αρίστην είναι.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 42 | ||
• | Δεινόν οι πολλοί, κακούργους όταν έχωσι προστάτας.
Ευριπίδης άρεσε σε 23 | ||
• | Όταν γαρ ηδύς τις λόγοις φρονών κακώς πείθη το πλήθος, τη πόλει κακόν μέγα.
Ευριπίδης άρεσε σε 19 | ||
• | Πολλάκι και ξύμπασα πόλις κακού ανδρός απηύρα, ος τις αλιτραίνη και ατάσθαλα μηχανάαται.
Ησίοδος άρεσε σε 18 | ||
• | Ως ο μεν δήμος εστιν ασταθμητότατον πράγμα των πάντων και ασυνθετώτατον.
Δημοσθένης άρεσε σε 14 | ||
• | Οι γαρ εν σοφοίς φαύλοι παρ’ όχλω μουσικώτεροι λέγειν.
Ευριπίδης άρεσε σε 11 | ||
• | Η δημαγωγία γαρ ού προς μουσικού ετ’ εστίν ανδρός ουδέ χρηστού τους τρόπους, αλλ’ εις αμαθή και βδελυρόν. Αριστοφάνης άρεσε σε 8 | ||
• | Τον δήμον αεί προσποιού υπογλυκαίνων ρηματίοις μαγειρικοίς.
Αριστοφάνης άρεσε σε 6 |
Πόλεμος & Ειρήνη | |||
• | Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς. Και τους μεν θεούς έδειξε, τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε, τους δε ελευθέρους. Ηράκλειτος άρεσε σε 615 | ||
• | Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται.
Πλάτων άρεσε σε 428 | ||
• | Πόλεμος γαρ σχολείον αρετής εστί. Αριστοτέλης άρεσε σε 315 | ||
• | Ουδείς γαρ ούτω ανόητος εστί όστις πόλεμον προ ειρήνης αιρέεται· εν μεν γαρ τη οι παίδες τους πατέρας θάπτουσι, εν δε τω οι πατέρες τους παίδας.
Ηρόδοτος άρεσε σε 198 | ||
• | Μέγα το της θαλάσσης κράτος. Περικλής (είναι και στον θυρεό του Πολεμικού Ναυτικού) άρεσε σε 175 | ||
• | Έστιν ο πόλεμος ουχ όπλων το πλέον, αλλά δαπάνης.
Θουκυδίδης άρεσε σε 163 | ||
• | Πόλεμος ένδοξος, ειρήνης αισχράς αιρετώτερος. Δημοσθένης άρεσε σε 159 | ||
• | Ο δε πόλεμος... βίαιος διδάσκαλος. Θουκυδίδης άρεσε σε 122 | ||
• | Αρηϊφάτους θεοί τιμώσι και άνθρωποι.
Ηράκλειτος άρεσε σε 72 | ||
• | Ποθεινόν εστι υγίεια νοσούσι καί πολεμουμένοις ειρήνη.
Πλούταρχος άρεσε σε 69 | ||
• | Νεύρα πολέμου χρυσός.
Πίνδαρος άρεσε σε 63 | ||
• | Ειρήνη ανά γην κουροτρόφος.
Ησίοδος άρεσε σε 62 | ||
• | Γλυκύ δ᾽απείρῳ πόλεμος.
Πίνδαρος άρεσε σε 54 | ||
• | Δει εν μεν τοις όπλοις φοβερούς, εν δε τοις δικαστηρίοις φιλανθρώπους είναι.
Δημοσθένης άρεσε σε 48 | ||
• | Δει τους ορθώς πολέμω χρωμένους ουκ ακολουθείν τοις πράγμασιν, αλλ’ αυτούς έμπροσθεν είναι των πραγμάτων.
Δημοσθένης άρεσε σε 40 | ||
• | Ο γε μην πόλεμος χειμάρρου δίκην πάντα σύρων και πάντα φέρων, μόνην ου δύναται παιδείαν παρελέσθαι.
Πλούταρχος άρεσε σε 29 | ||
• | Τα κατά πόλεμον κρατούμενα των κρατούντων είναι φασιν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 22 | ||
• | Τα περί τας μάχας εκβαίνοντα παράλογα. Πολύβιος, 203-120 π.Χ., Αρχαίος ιστορικός άρεσε σε 21 | ||
• | Ο αυτός χωλός ών επί παράταξιν προήγεν· ειπόντος δε τινος ότι «τοιούτος ών πώς επί παράταξιν απῄεις;» είπεν: «ου γαρ φευγόντων, αλλ’ εστώτων χρεία.»
Αγησίλαος Β’ άρεσε σε 17 | ||
• | Σθλάβος γαρ Ούννω και Σκύθης τω Βουλγάρω αύθις τε Μήδος συμφρονήσας τω Σκύθη μίαν καθ’ ημών ανεκίνησαν μάχην. Γεώργιος Πισίδης (για τη συμμαχία όλων εναντίον του Βυζαντίου) άρεσε σε 17 | ||
• | Κακείθεν εις το Χώμα ελθών τω Μυριοκεφάλω εφίσταται· φρούριον δε τούτο παλαιόν και αοίκητον, προκληθέν, οίμαι, ό εγένετο ή γεγονός ό προεκλήθη· περί γαρ αυτό πολλάκις μυρίαις κεφαλαίς Ρωμαίων εβλήθη θάνατος. Νικήτας Χωνιάτης (αναφορά στη μεγάλη ήττα των Βυζαντινών στο Μυριοκέφαλον, το 1176) άρεσε σε 7 | ||
• | Ξυνόν ανθρώποις Άρης.
Αρχίλοχος άρεσε σε 6 |
Στρατός & Στρατιώτες | |||
• | Άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί.
Θουκυδίδης άρεσε σε 201 | ||
• | Όπου γαρ αν της Ιταλίας εγώ κρούσω τω ποδί την γην, αναδύσονται και πεζικαί και ιππικαί δυνάμεις. Πομπήιος άρεσε σε 7 | ||
• | Ως ουδέν εστιν ούτε πύργος ούτε ναυς έρημος ανδρών μη ξυνοικούντων έσω.
Σοφοκλής άρεσε σε 5 | ||
• | Στρατηγοί πλείονες ή βελτίονες.
Αριστοφάνης |
Βία | |||
• | Όπου βία πάρεστι, ουδέν ισχύει νόμος. Μένανδρος άρεσε σε 61 | ||
• | Ένθα γαρ σοφίης δέει, βίης έργον ουδέν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 48 | ||
• | Σόλων ερωτηθείς, διατί κατά των τυπτόντων τους πατέρας επιτίμιον ουχ ώρισεν, είπεν, ότι «Ουχ υπέλαβον τοιούτους τινάς έσεσθαι.»
Σόλων άρεσε σε 43 | ||
• | Μισεί γαρ ο θεός την βίαν, τα κτητά δε κτάσθαι κελεύει πάντας ουκ ες αρπαγάς.
Ευριπίδης άρεσε σε 17 | ||
• | Βίᾳ μηδέν πράττειν.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος («βία» με την έννοια της βιασύνης, μάλλον) άρεσε σε 2 | ||
• | Δύο γαρ ήκειν έφη θεούς κομίζων, Πειθώ και Βίαν.
Θεμιστοκλής |
Όπλα | |||
• | Αργυραίς λόγχαις μάχου και πάντων κρατήσεις.
Χρησμός της Πυθίας προς τον Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας. άρεσε σε 36 | ||
• | Της αλαζονείας, καθάπερ των κεχρυσωμένων όπλων, ουχ όμοια εστι τα εντός τοις εκτός. Διογένης άρεσε σε 33 | ||
• | Το ξίφος αμφιβαλού μη προς φόνον, αλλ’ ες άμυναν. Φωκυλίδης άρεσε σε 23 | ||
• | Τέμνει σου το ξίφος ύδωρ, η δε σπάθη σου χιόνα. Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 18 |
Φόνος | |
• | Και συ τέκνον Βρούτε; Ιούλιος Καίσαρας (τα τελευταία του λόγια… τα είπε στα ελληνικά) άρεσε σε 134 |
Κλοπή | |||
• | Οι μεγάλοι κλέπται από το μικρόν απάγουσι.
Διογένης άρεσε σε 93 | ||
• | Ου κλέπτω την νίκην. Μέγας Αλέξανδρος (την παραμονή της μάχης των Γαυγαμήλων, όταν ο Παρμενίων πρότεινε να επιτεθούν νύχτα) άρεσε σε 78 | ||
• | Δημοσθένης προς κλέπτην ειπόντα «ούκ ήδειν ότι σον εστιν», «ότι δε», έφη «σον ούκ έστιν ήδεις».
Δημοσθένης άρεσε σε 27 | ||
• | Λύκος από αριθμού ού φοβείται λαβείν.
Αίσωπος άρεσε σε 4 |
Παρανομίες | |||
• | Νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει. Μένανδρος άρεσε σε 53 | ||
• | Μη κακά κερδαίνειν: κακά κέρδεα ισ᾽ αάτησιν.
Ησίοδος άρεσε σε 30 | ||
• | Αναρχίας, δε μείζον ουκ εστιν κακόν
Ευριπίδης (ομιλεί ο Κρέων) άρεσε σε 6 |
Πόλεις | |||
• | Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 321 | ||
• | Ουκ αν είη ατείχιστος πόλις άτις άνδρεσσι, και ου πλίνθοις εστεφάνωται.
Λυκούργος («εστεφάνωται» με τη διττή έννοια «περιβάλλεται» και «δοξάζεται») άρεσε σε 54 | ||
• | Εις Μύνδον ελθών και θεασάμενος μεγάλας τας πύλας, μικράν δε την πόλιν, έφη, «άνδρες Μύνδιοι, κλείσατε τας πύλας, μη η πόλις υμών εξέλθη». Διογένης (Μύνδος: πόλη της Καρίας, στη Μικρά Ασία) άρεσε σε 47 | ||
• | Ερεχθέως ανήκεν η γη την πόλιν, αλλ’ ο ουρανός καθήκε Ρώμην την νέαν˙ κρείττον το κάλλος αυτής, όσον λαμπρός πόλος.
Βυζαντινό επίγραμμα (σύγκριση Αθήνας Κωνσταντινούπολης από ανώνυμο Βυζαντινό) άρεσε σε 3 |
Πλήθος | |||
• | Ει μοναχοί, τι τοσοίδε; τοσοίδε δε, πώς πάλι μούνοι; ω πληθύς μοναχών ψευσαμένη μονάδα.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς άρεσε σε 180 | ||
• | Σκαιοίσι πολλοίς είς σοφός διόλλυται.
Σοφοκλής άρεσε σε 96 | ||
• | Εισί γάρ δή οι περί τάς τελετάς ναρθηκοφόροι μέν πολλοί, βάκχοι δε τε παύροι.
Πλάτων άρεσε σε 72 | ||
• | Αριθμός άπειρος πλήθει.
Πλάτων άρεσε σε 67 | ||
• | Είς μάγειρος ου φοβείται πολλά πρόβατα. Μέγας Αλέξανδρος («ειπόντος τινός ότι Δαρείος μυριάδας εις παράταξιν άγει») άρεσε σε 59 | ||
• | Πολλοί μεν άνθρωποι ήσαν οι Πέρσαι, ολίγοι όμως άνδρες.
Ηρόδοτος άρεσε σε 45 | ||
• | Πολλών χρημάτων κρείττων ο παρά του πλήθους έπαινος.
Ισοκράτης άρεσε σε 36 | ||
• | Πας όχλος φοβερός. Ξενοφών άρεσε σε 32 | ||
• | Είς ουδείς, δύο πολλοί, τρεις όχλος, τέσσαρες πανήγυρις. Αίσωπος άρεσε σε 28 | ||
• | Δεινόν οι πολλοί, κακούργους όταν έχωσι προστάτας.
Ευριπίδης άρεσε σε 23 |
Ελληνισμός | |||
• | Ελεύθερον διατελεί και βέλτιστα πολιτευόμενον και δυνάμενον άρχειν πάντων, μιας τυγχάνον πολιτείας.
Αριστοτέλης άρεσε σε 662 | ||
• | Απεκρίθη εκ παλαιοτέρου του βαρβάρου έθνεος το ελληνικόν εόν και δεξιώτερον και ευηθείης ηλιθίου απηλλαγμένον μάλλον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 493 | ||
• | Ώ παίδες Ελλήνων, ίτε ελευθερούτε πατρίδ’ ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών. Αισχύλος άρεσε σε 346 | ||
• | Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον, Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον; ή ζώμεν ημείς, του βίου τεθνηκότος;
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς (θρηνεί για την εξαφάνιση του Ελληνισμού) άρεσε σε 340 | ||
• | Πας μη Έλλην, βάρβαρος. Αρχαιοελληνική παροιμία (η παλαιότερη αναφορά γίνεται σε ρωμαϊκό κείμενο του 4ου αι. μ.Χ.) άρεσε σε 224 | ||
• | Το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι των της παιδεύσεως της ημετέρας ή των της κοινής φύσεως μετέχοντας. Ισοκράτης άρεσε σε 215 | ||
• | Έστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία. Στράβων άρεσε σε 187 | ||
• | Το Ελληνικόν, εόν όμαιμόν τε και ομόγλωσσον, και θεών ιδρύματά τε κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα. Ηρόδοτος άρεσε σε 161 | ||
• | Απασών γλωσσών το ελληνικόν υπέρκειται γένος. Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις άρεσε σε 130 | ||
• | Εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί. Πλήθων Γεμιστός άρεσε σε 123 | ||
• | Έλληνες αεί παίδές εστε, γέρων δε Έλλην ουκ έστιν. Ηρόδοτος (Αιγύπτιοι ιερείς προς τον Σόλωνα) άρεσε σε 115 | ||
• | Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ’ άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οί ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής. Πέρσης στρατηγός για τους Έλληνες το 480 π.Χ. άρεσε σε 103 | ||
• | Πάσα τοίνυν φιλοσοφία και γνώσις Ελλήνων εύρεμα... Συ δε, ω Ιταλέ, τίνος ένεκεν εγκαυχά; Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις άρεσε σε 88 | ||
• | Έλληνες όντες βαρβάροις δουλεύσομεν;
Ευριπίδης άρεσε σε 82 | ||
• | Όφις Έλλην ο ποικίλος. Πλούταρχος (πικρό και πολυσήμαντο σχόλιο του Πέρση χιλίαρχου Ρωξάνη, για τον Θεμιστοκλή) άρεσε σε 65 | ||
• | Εν Ελλάδι πολλά θαύματος άξια εισίν. Στράβων άρεσε σε 51 | ||
• | Πολλά υμείς οι Γραικοί εξιδιοποιείσθε ως αυτοί ή ονομάσαντες ή πρώτοι ευρόντες.
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης (από το «Δειπνοσοφισταί» –άποψη του οικοδεσπότη, του Ρωμαίου Λαρήνσιου) άρεσε σε 9 |
Κυβέρνηση & Κράτος | |
• | Ου γαρ ο δικαστής, ουδ’ ο βουλευτής, ουδ’ ο εκκλησιαστής άρχων εστί, αλλά το δικαστήριον, η βουλή και ο δήμος. Αριστοτέλης άρεσε σε 313 |
Βασιλιάδες | |||
• | Ο μεν Ηφαιστίων φιλαλέξανδρος, ο δε Κρατερός φιλοβασιλεύς.
Μέγας Αλέξανδρος («Αλέξανδρος» από το έργο του Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι) άρεσε σε 88 | ||
• | Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη. Είς κοίρανος έστω, είς βασιλεύς.
Όμηρος άρεσε σε 76 | ||
• | Δημοβόρος βασιλεύς, επεί ουτιδανοίσιν ανάσσεις.
Όμηρος (ο Αχιλλέας προς Αγαμέμνονα) άρεσε σε 32 | ||
• | Ει γε βασιλείς έμελλον έξειν ανταγωνιστάς.
Μέγας Αλέξανδρος (απορρίπτοντας την ιδέα να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες [ην γαρ ποδώκης] –– από τον Πλούταρχο) άρεσε σε 25 | ||
• | Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία.
Θεοδώρα (προς τον Ιουστινιανό, αποτρέποντας τον να εγκαταλείψει την Πόλη, στη στάση του Νίκα, το 532 μ.Χ.) άρεσε σε 24 | ||
• | Η βασιλεία ημών ένδοξος είναι δουλεία. Αντίγονος Β’ Γονατάς (προς το γιο του Δημήτριο όταν τον είδε να κακομεταχειρίζεται πολίτες) άρεσε σε 18 | ||
• | Ει μεν διώκει σε βασιλεύς, φύγε· ει δε Θεός, κάθου. Βυζαντινή παροιμία (διότι ο θεός πανάγαθος, ενώ ο βασιλιάς αμείλικτος) άρεσε σε 14 | ||
• | Πύρρος ο Ηπειρώτης ερωτηθείς υπό τινος ποίος αυτού των υιών διάδοχος της βασιλείας έσται είπεν: «όστις αν οξυτέραν έχη την μάχαιραν». |
Αρχαία Ελλάδα | |
• | Ημίν ανήκουσιν η ευγλωττία και αι τέχναι της Ελλάδος και η των Θεών αυτής λατρεία, υμέτερος δε κλήρος εστί η αμάθεια και η αγροικία και ουδέν πλέον. Αύτη εστίν η σοφία υμών. Ιουλιανός ο Παραβάτης (λόγοι απαξίωσης του χριστιανικού κλήρου από τον Ιουλιανό) άρεσε σε 215 |
• | Ούτω μεν Πέρσαι λέγουσι γενέσθαι, και διά την Ιλίου άλωσιν ευρίσκουσι σφίσι εούσαν την αρχήν της έχθρης της ες τους Έλληνας. Ηρόδοτος άρεσε σε 15 |
Βυζάντιο | |||
• | Εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί. Πλήθων Γεμιστός άρεσε σε 123 | ||
• | Το την Πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστί ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ Β’, το 1453 (λίγο πριν την Άλωση) άρεσε σε 50 | ||
• | Σθλάβος γαρ Ούννω και Σκύθης τω Βουλγάρω αύθις τε Μήδος συμφρονήσας τω Σκύθη μίαν καθ’ ημών ανεκίνησαν μάχην. Γεώργιος Πισίδης (για τη συμμαχία όλων εναντίον του Βυζαντίου) άρεσε σε 17 | ||
• | Ερωτηθείς υπό τινος δια τι οι Βυζάντιοι λάλοι εισίν έφη: «ότι επί του στόματος οικούσιν.»
Αριστοτέλης (δηλ. στον Βόσπορο) άρεσε σε 15 | ||
• | Πλούταρχε, σίγα τους παραλλήλους γράφων. Τι πολλά κάμνεις και στρατηγούς συλλέγεις; Τον δεσπότην έκφραζε, και γράφεις όλους. Γεώργιος Πισίδης (εξυμνώντας τον Ηράκλειο στην «Ηρακλειάδα») άρεσε σε 12 | ||
• | Εάλω η Πόλις!
Γεώργιος Φραντζής (από το «Χρονικόν», αλλά η φράση υπάρχει και στην Παλ. Διαθήκη. Ιεζεκιήλ ΛΓ’ 21) άρεσε σε 10 | ||
• | Θύννων δ᾽ ωραίων Βυζάντιον έπλετο μήτηρ και σκόμβρων βυθίων τε και ευχόρτου λικιβάττεω.
Ησίοδος άρεσε σε 9 | ||
• | Κακείθεν εις το Χώμα ελθών τω Μυριοκεφάλω εφίσταται· φρούριον δε τούτο παλαιόν και αοίκητον, προκληθέν, οίμαι, ό εγένετο ή γεγονός ό προεκλήθη· περί γαρ αυτό πολλάκις μυρίαις κεφαλαίς Ρωμαίων εβλήθη θάνατος. Νικήτας Χωνιάτης (αναφορά στη μεγάλη ήττα των Βυζαντινών στο Μυριοκέφαλον, το 1176) άρεσε σε 7 | ||
• | Η δε βασίλισσα Ζωή ήτο νέα εις την αύξησιν αυτής και ηγάπα ερωτομιξίας και περιπλοκάς ανδρός. Γεώργιος Αμαρτωλός (για την αυτοκράτειρα Ζωή [1028-1050]) άρεσε σε 6 | ||
• | Ομοφώνως ορίζομεν απόβλητον είναι και αλλοτρίαν και εβδελυγμένην εκ της των χριστιανών εκκλησίας πάσαν εικόνα εκ πάσης ύλης και χρωματουργικής των ζωγράφων κακοτεχνίας πεποιημένην. Απόφαση της Εικονομαχικής Εκκλησιαστικής Συνόδου της Ιέρειας του 754 μ.Χ. άρεσε σε 5 | ||
• | Ερεχθέως ανήκεν η γη την πόλιν, αλλ’ ο ουρανός καθήκε Ρώμην την νέαν˙ κρείττον το κάλλος αυτής, όσον λαμπρός πόλος.
Βυζαντινό επίγραμμα (σύγκριση Αθήνας Κωνσταντινούπολης από ανώνυμο Βυζαντινό) άρεσε σε 3 |
σελίδα 10 από 17
«προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.